Tok badania mikrobiologicznego

1. Pobranie materiału od chorego:

• materiał powinien być typowy dla określonego procesu chorobowego np. zmiana w płucach - plwocina

• materiał powinien być pobrany z miejsca najbliższego ogniska infekcji

• technika pobierania powinna gwarantować otrzymanie dostatecznej ilości materiału

• należy stworzyć warunki by podczas pobierania zabezpieczyć materiał przed zanieczyszczeniem innymi drobnoustrojami

• jałowe narzędzie

• przestrzeganie zasad aseptyki

• materiał o istotnym znaczeniu (np. krew) należy pobrać (w miarę możliwości) przed rozpoczęciem leczenia

2. Przesyłanie pobranego materiału:

• zabezpieczenie przed uszkodzeniem

• naczynie do transportu z odpowiedniego materiału, a jego wielkość dostosowana do ilości materiału

• cały proces przesyłania powinien być przeprowadzony jak najszybciej

• muszą być zachowane warunki transportu (szczególnie ważne gdy podejrzenie zakażenia beztlenowcami)

• naczynie z materiałem musi być czytelnie i trwale oznaczone nazwiskiem i imieniem chorego

• do materiału musi być dołączone skierowanie

3. Diagnostyka:

Materiał



preparat bezpośredni izolacja i hodowla bakterii na podłożach badanie surowicy

chorego na obecność

badanie mikroskopowe przeciwciał przeciwko

ocena mikroskopowa wyhodowanych kolonii czynnikowi zakaźnemu

wstępna diagnoza (np. Lateks, ELISA)

określenie lekowrażliwości (antybiogram)

określenie właściwości biochemicznych

(szeregi biochemiczne)

określenie przynależności serologicznej

wykrywanie czynników zjadliwości

(np. toksyny)

próby biologiczne (testy biologiczne np. na

żywych organizmach)









---