PROGRAM NAUCZANIA dla umiarków, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału


MUZYKA

PROGRAM NAUCZANIA

dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym

sporządzony w oparciu o PODSTAWY PROGRAMOWE KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO UCZNIÓW Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM W STOPNIU UMIARKOWANYM I ZNACZNYM W SZKOŁACH PODSTAWOWYCH, GIMNAZJACH I ODDZIAŁACH PRZSPOSABIAJĄCYCH DO PRACY W ZASADNICZYCH SKOŁACH ZAWODOWYCH z dnia 26 lutego 2002r.

Głównym celem edukacji jest rozwijanie autonomii ucznia niepełnosprawnego, jego personalizacja oraz socjalizacja, a także - w ramach posiadanych przez niego realnych możliwości - wyposażenie w takie umiejętności i wiadomości aby :

MUZYKA Z RYTMIKĄ

TREŚCI EDUKACYJNE

Treści nauczania i wychowania uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym powinny być podporządkowane aktualnemu poziomowi rozwoju psychofizycznego ucznia, jego zainteresowaniom oraz umożliwiać jego wszechstronny rozwój. Zakres treści ulega poszerzeniu w miarę nabywania przez uczniów wiadomości, umiejętności i sprawności.

KSZTAŁCENIE POCZUCIA RYTMU I METRUM

TEMPO

DYNAMIKA

KSZTAŁCENIE SŁUCHU I UMIEJĘTNOŚCI SŁUCHANIA MUZYKI

ĆWICZENIA GŁOSOWE I ŚPIEW

MUZYKOWANIE

FORMY TANECZNE

OBUDOWA DYDAKTYCZNA

ZALECANE METODY PRACY:

Do realizacji programu zaleca się wykorzystanie wybranych elementów metody harcerskiej i wybranych elementów technik Freineta. Ich zadaniem jest pogłębienie nauczania i wychowania w ramach istniejącego porządku szkolnego w ścisłym związku między środowiskiem życia dziecka i procesem edukacji.

Elementy metody harcerskiej i wybrane techniki Freineta zajmują tylko część godzin lekcyjnych, gdzie ich użycie wydaje się specjalnie celowym . Tylko wówczas gdy widoczne jest, że w danym momencie ośrodka pracy któryś z elementów wybranych metod wyraźnie przyspieszy, pogłębi lub utrwali proces uczenia się i wychowania.

Wybrane elementy metody harcerskiej:

Wybrane elementy technik Freineta:

NAUKA PRZEZ ZABAWĘ

Zabawa jako element nauczania ma mieć na celu nie tylko wzmacnianie czynności szkolnych przez odwołanie się do zainteresowań, lecz także cele specjalne ; utrwalanie materiału nauczania, a w pewnej mierze także wprowadzenie w nowy materiał.

SYSTEM GROMADKOWY

Gromadki należy uznać za specjalną odmianę grupy szkolnej. Jest to czynnik stały i bardzo wszechstronny. Obejmuje swym zasięgiem trzy dziedziny życia szkolnego:

SPRAWNOŚCI SZKOLNE

Zadaniem sprawności w kształceniu zintegrowanym jest utrwalenie wyników nauczania na tych odcinkach które tego utrwalenia specjalnie potrzebują. Są to umiejętności niezbędne dla każdego ucznia takie jak: czytanie, pisanie, liczenie itp.

DOŚWIADCZENIA POSZUKUJĄCE I OBSERWACJA

W miarę możliwości samodzielna praca ucznia do ukierunkowania której stosuje się Karty Pracy opracowane przez nauczyciela zgodnie z założeniami programowymi oraz możliwościami poszczególnych uczniów.

PLANOWANIE PRACY INDYWIDUALNEJ I ZBIOROWEJ

Punktem wyjścia podczas planowania pracy wychowawczo - dydaktycznej indywidualnej i zbiorowej pod kierunkiem nauczyciela jest wszystko co budzi zainteresowania uczniów i wspomaga funkcjonowanie ucznia w najbliższym środowisku społecznym i przyrodniczym samodzielne oraz grupowe.

Kontrola i ocena na zasadzie fiszek prowadzących i korektywnych ma duże wartości dydaktyczne i wychowawcze. Każdy uczeń pracuje wg swoich sił, w czasie który mu najbardziej odpowiada. Uczy się krytycznie oceniać własną pracę i swoje błędy.

RÓZNORODNE FORMY EKSPRESJI ARTYSTYCZNEJ I TECHNICZNEJ

Pełnią rolę psychoterapeutyczną i reedukacyjną w przypadkach napięć psychicznych. Są to: inscenizacje, teatrzyki kukiełkowe, drama, swobodna ekspresja słowna, plastyczna, muzyczna i ruchowa.

ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE OPARTE NA ROZUMNEJ SAMORZĄDNOŚCI

Gazetka o charakterze wychowawczym z rubrykami:

Wspomaga wzajemne poznawanie siebie, swoich możliwości, krytycyzm wobec własnej osoby, dążenie do samodoskonalenia, możliwość podejmowania decyzji i przewidywania jej skutków.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE

W sytuacji braku na rynku ćwiczeń i podręczników szkolnych przeznaczonych dla uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym dla celów realizacji programu można wykorzystać częściowo książki dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim jak również ZESTAW POMOCY DYDAKTYCZNYCH dla uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym którego autorką jest Anna Polkowska - Zeszyty ćwiczeń i KARTY PRACY oraz pomoce dydaktyczne „ Od obrazka do słowa”

Podręczniki:

W klasie prowadzonej elementami freinetowskimi nie rezygnuje się również z innych książek jako źródła wiedzy dziecka. Książki i czasopisma usystematyzowane w segregatorach tematycznych stanowią bogatą kartotekę materiałów źródłowych. Są to książki beletrystyczne, gazety, broszury, przewodniki , materiały audiowizualne, materiały konstrukcyjne, filmy zbiory przedmiotów itp.

Poza tym nauczyciel samodzielnie wykonuje część pomocy bądź korzysta ze współpracy z nauczycielem techniki i uczniami starszych klas - w zależności od potrzeb

.Przy doborze pomocy dydaktycznych należy uwzględnić przede wszystkim:

WARUNKI WDROŻENIA PROGRAMU

Wdrożenie programu wymaga stworzenia określonych warunków lokalowych. Aktywna koncepcja pedagogiczna C. Freineta wymaga specyficznej przestrzeni edukacyjnej. Klasa powinna mieć charakter pracowni gdzie funkcjonują „kąciki - pracownie”, umożliwiające rozwijanie zainteresowań samodzielną pracą według indywidualnych planów pracy.

Poza miejscem edukacji w klasie jest też teatr, muzeum, miasto, park, las itp. - są one źródłem wielu dalszych działań na zajęciach.

Wskazane jest wręcz organizowanie działań edukacyjnych w naturalnym środowisku.

W organizacji edukacji istnieje też twórczość w działaniu.

Warto wspomnieć o planowaniu pracy:

Zintegrowany plan edukacji ( rozkład nauczania) składa się z następujących po sobie bloków tematycznych. Do każdego bloku nauczyciel planuje cele, jakie pragnie osiągnąć, czyli przewiduje w jakie wiadomości i umiejętności wyposaży uczniów oraz jakie postawy zamierza w nich kształtować. Następnie wybiera zadania służące edukacji: językowej, matematycznej, społeczno - przyrodniczej, plastycznej, technicznej, muzycznej, ruchowej. Uwzględnia tez zagadnienia wychowawcze. Tematyka bloków zależy od potrzeb i zainteresowań dzieci oraz ich możliwości rozwojowych. Poświęcone są rodzinie, klasie szkolnej, grupie rówieśniczej, przyrodzie, najbliższej okolicy, kalendarzowi szkolnemu, wycieczkom, zdarzeniom z życia dzieci.

Następnym etapem planowania jest projektowanie scenariusza dnia aktywności gdzie nauczyciel powinien uwzględnić:

Zwykle w poniedziałki rano i w piątki po zakończeniu zajęć odbywa się „ Krąg Rady”, trwa swoista ewaluacja wykonywanych działań: „ O co jestem bogatszy?”; „ Czego nowego się nauczyłem?”

O klimacie klasy decyduje zwykły klasowy kontakt, opracowany przez cały zespół. Wyznacza on reguły pracy, aktywności, funkcję, kompetencje. Jest opracowany demokratycznie. Klasa jest społecznością w której każdy ma swoje prawa i obowiązki.

Ważną rolę odgrywa tu element metody harcerskiej tzn. uczynność i

nastawienie dzieci na ciągłą gotowość spieszenia z pomocą tam, gdzie pomoc wydaje się potrzebna

Edukacja odbywa się w środowisku , w którym dziecko żyje, a więc źródłem ofert edukacyjnych jest zarówno dom rodzinny, szkoła jak również grupa rówieśnicza. Dziecko korzystając z tych ofert, poprzez aktywność własną, nabywa różnorodne kompetencje, rozwija się.

Różnorodność ofert edukacyjnych uczy dziecko tolerancji, akceptowania również siebie, sprawiedliwości, przyjaźni, współpracy, odnajdywania swojego miejsca w świecie.

Program nie stawia żadnych ograniczeń w stosunku do dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym, jednak powodzenie realizacji nowego systemu edukacyjnego nie zależy tylko od nauczyciela, ale przede wszystkim od organizacji środowiska edukacyjnego i w dużej mierze bazy materialnej.

EWALUACJA

Program zawiera podstawowe wskazania dla zespołu uczniów klasy trzeciej w której organizowanie nauczania i wychowania w głównej mierze oparte będzie na elementach metody harcerskiej i wybranych technikach Freineta.

Głównym źródłem oceny będzie PROFIL FUNKCJONOWANIA UCZNIA w którym wychowawca odnotuje swoje spostrzeżenia dotyczące wiadomości i umiejętności dziecka. Będą one podstawą planowania zadań edukacyjnych, dokumentacją postępów ucznia., obrazem jego rozwoju i w końcu podstawą sformułowania oceny.

Dla uzyskania pełnego obrazu rozwoju dziecka, trzeba odnotować swoje spostrzeżenia o każdym uczniu..

Narzędziem pomagającym nauczycielowi rejestrować te spostrzeżenia jest ocena oparta o tzw. „metodę słońca”. Są to promyki słoneczne dla każdego ucznia zawierające opis zdobytej umiejętności w postaci sprawności. Ilość znaczków (sprawności) świadczy o postępach nauczania danego ucznia oraz o jego aktywności w czasie zajęć. Ocena i samoocena dostosowana jest do psychofizycznych potrzeb ucznia. Ocenę można wyrażać w różny sposób, ale dla dziecka upośledzonego umysłowo najważniejsza jest bezpośrednia ocena jego działania i najczęściej stanowi o motywacji do podjęcia dalszej pracy. Dla zespołu klasy trzeciej bardzo ważną formą oceny stosowaną w metodzie harcerskiej będzie nagroda społeczna ( pochwała, okrzyki, dyplom sprawności itp.), która ulegała będzie ciągłemu rozwojowi.

Uzupełnieniem obrazu rozwoju dziecka będą również wytwory jego działalności artystyczno - technicznej oraz zadania wykonane w KARTACH PRACY.

Na podstawie tych zapisów oraz innych dokumentów ( wyników badań psychologicznych i innych, wywiadów środowiskowych itd.) nauczyciel pisze semestralną ocenę postępów ucznia która w formie opisowej jest przekazywana rodzicom oraz pozostaje w dokumentacji szkoły i końcoworoczną w postaci listu skierowanego do dziecka obok tradycyjnego świadectwa.

Ocena opisowa jest opinią nauczyciela wartościującą stopień osiągnięć ucznia w zakresie wymagań programowych, ale uwzględniającą stopień upośledzenia dziecka i związane z tym jego ograniczenia psychofizyczne. Opiera się na podkreśleniu już zdobytych przez ucznia umiejętności i ukazaniu mu tego co było w nim najlepsze oraz na wyrażeniu oczekiwań na przyszły rok nauki Stanowi również punkt wyjścia do dalszej modyfikacji, ulepszania, interpretowania opracowanego programu nauczania.

„ Dobre ocenianie” to takie które:

Ewaluacja jest procesem trudnym i złożonym, czasochłonnym, lecz bardzo potrzebnym. Wyniki ewaluacji uzasadniają potrzebę określonych zmian w programie i wytyczenie kierunków jego modernizacji.

PROPONOWANA TEMATYKA


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CELE NAUCZANIA MUZYKI, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
Rozkład materiału z muzyki w kl 5, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
cele nauczenia muzyki, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
rozkład mater, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
Plan wynikowy 4-6, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
sztuka- plan wynikowy, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
Plan wynikowy1 gimnazjum, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
SZTUKA kl V VI, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki, rozkłady materiału
strunowe, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki
perkusyjne, pomoce dydaktyczne do lekcji muzyki
Wychowanie do życia w rodzinie program nauczania dla klasy 3
Program nauczania dla uczniów z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym w gimnazjum Wysłany przez Anton
Wychowanie do życia w rodzinie program nauczania dla klasy 2
Program nauczania dla klas I III szkoły ponadgimnazjalnej Wędrując ku dorosłości Wychowanie do życia
Informatyka Europejczyka Informatyka Program nauczania dla szkol ponadgimnazjalnych infopn
Program nauczania dla zawodu Technik Fotograf
PROGRAM NAUCZANIA, dla dzieci, rewalidacja indywidualna

więcej podobnych podstron