Postawy opiekuńcze są określonym rodzajem postaw, jakie przejawiają ludzie wobec siebie, przedmiotów, zjawisk, wartości.
Według J.Reykowskiego - stałe ustosunkowanie do różnych zjawisk społecznych, do pracy, do grup ludzi, do własnego kraju, do wartości nazywamy postawą, a stałe ustosunkowanie do określonych osób np. przyjaciela, matki - uczuciem.
Według K.Obuchowskiego - postawa wzgl. Przedmiotu X jest to czynnik hipotetyczny, przejawiający się w zachowaniach różnorodnych, ale posiadających pewną wspólną cechę, a mianowicie określony pozytywny lub negatywny stosunek do tego przedmiotu.
M.Ziemska - za najbardziej rozpowszechnioną w psychologii można przyjąć definicję postawy jako tendencji do zachowania się w specyficzny sposób wobec jakiejś osoby, sytuacji, czy problemu, czyli ogólniej mówiąc, jakiegoś przedmiotu, na który jest skierowana.
T.Mądrzycki - postawę można określić jako względnie stałą i zgodną organizację poznawczą, uczuciowo - motywacyjną i behawioralną przedmiotu związaną z określonym przedmiotem, czy klasą przedmiotów.
T.Tomaszewski - Każda pełna postawa zawiera w sobie trzy podstawowe składniki : świadomościowy, uczuciowo-oceniający i behawioralny. „Kiedy mówimy o czyjejś postawie wobec jakiejś sprawy, to mamy na ogół na myśli : po pierwsze - jego wiedzę i przekonania na ten temat, po drugie - jego oceny i stosunek uczuciowy do sprawy, po trzecie - to co zdolny jest w tej sprawie zrobić. Składniki te często są i w pewnych granicach mogą być rozpatrywane osobno. Dotyczy to przede wszystkim składnika uczuciowego, który traktowany jest nie tylko jako postawa emocjonalna, ale jako dyspozycja rozstrzygająca i wskaźnikowa pełnej postawy.
Postawy interpersonalne - przedmiotem dla określonej jednostki jest drugi człowiek. Postawy opiekuńcze są określonym typem postaw interpersonalnych. Niektóre postawy interpersonalne to postawy opiekuńcze bądź zbliżone do nich. Taki charakter mają przede wszystkim wyróżnione przez H.Muszyńskiego postawy : poszanowania życia i zdrowia, tolerancji, współodczuwania. Zbliżenie jest szczególnie wyraźne w sytuacjach zaistniałych niesymetrycznych zależności między ludźmi, a jeszcze bardziej w stosunkach opiekuńczych.
Według H.Muszyńskiego na postawę opiekuńczości składają się następujące dyspozycje osobowościowe : nastawienie spostrzeżeniowo - empatyczne, altruistycznie zabarwiona wrażliwość emocjonalna, wiedza i doświadczenie w zakresie zaspokajania ludzkich potrzeb, motywacje działaniowe, uczucia altruistyczne
Każdą z nich należy uznać za niezbędny składnik pozytywnej(właściwej) postawy opiekuńczej. Podstawowe znaczenie posiadają dyspozycje : pierwsza, trzecia i czwarta, a więc tendencje do postrzegania potrzeb drugiego człowieka i wczuwania się w nie, wiedza o ludzkich potrzebach i ich zaspokajaniu oraz skłonność do konstruktywnego działania w tym kierunku.
Na osobne podkreślenie zasługuje nastawienie altruistyczne rozumiane jako tendencja do bezinteresownego działania dla dobra drugiego człowieka, gdyż jest ona jednym z nieodzownych warunków aktualizacji opieki międzyludzkiej, a równocześnie jej charakterystyczną cechą i postulatem.