PLANOWANIE I REALIZACJA ZAJĘĆ PRZYSŁUGUJĄCYCH DZIECIOM I MŁODZIEŻY NIEPEŁNOSPRAWNYM POSIADAJĄCYM
ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO W PRZEDSZKOLACH I SZKOŁACH OGÓLNODOSTĘPNYCH LUB INTEGRACYJNYCH
Założenie ogólne
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 roku w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U. Nr 228 poz. 1489) należy rozróżnić następujące kategorie uczniów / dzieci wymagających stosowania w procesie kształcenia specjalnej organizacji nauki i metod pracy dydaktycznej objętych kształceniem specjalnym :
niepełnosprawnych,
niedostosowanych społecznie,
zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
Kształcenie specjalne organizuje się dla uczniów niepełnosprawnych wymienionych w § 2 ust. 1 pkt. 1-9 w/w rozporządzenia :
niesłyszących,
słabo słyszących,
niewidomych,
słabo widzących,
z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim,
z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym,
z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
z niepełnosprawnościami sprzężonymi ( o występowaniu niepełnosprawności sprzężonej mówimy
w przypadku, gdy w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego poradnia psychologiczno-pedagogiczna wskaże występowanie u ucznia co najmniej dwóch niepełnosprawności) posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną.
W myśl obecnie obowiązujących rozporządzeń przez określenie „uczniowie niepełnosprawni” należy rozumieć uczniów, dla których poradnia wydała orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Uczniowie niedostosowani społecznie i uczniowie zagrożeni niedostosowaniem społecznym, nie należą do grupy uczniów niepełnosprawnych.
Uczeń niepełnosprawny to taki, który ma specjalne potrzeby zdrowotne i edukacyjne z powodu choroby, uszkodzenia i dysfunkcji niektórych organów ciała, czy zaburzenia jednej lub więcej sfer rozwoju.
Ze względu na specjalne potrzeby zdrowotne należy dziecko objąć odpowiednio sprofilowaną rehabilitacją, ze względu na jego specjalne potrzeby edukacyjne należy zapewnić mu warunki i metody edukacji specjalnej (Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, 2003 r., t. I, s.895).
W ujęciu Światowej Organizacji Zdrowia „dzieckiem niepełnosprawnym jest takie dziecko, które bez specjalnych ulg i specjalnej pomocy z zewnątrz jest długotrwale, całkowicie lub w znacznym stopniu niezdolne do uczestnictwa w grupie normalnie rozwiniętych i zdrowych rówieśników”.
W przypadku uczniów niepełnosprawnych podejmuje się działania o charakterze rewalidacyjnym.
Rewalidacja oznacza przywrócenie człowiekowi pełnej sprawności. Jest procesem wychowawczym, z zaplanowanymi celami, uwzględniającym wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną w celu usprawniania zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.
Rewalidacja indywidualna - interwencja, specjalna pomoc pedagogiczna i wychowawcza dla uczniów z odchyleniami w stanie zdrowia i rozwoju zmierzająca do spowodowania określonych, pozytywnych zmian
w zakresie sfery poznawczej i emocjonalno - motywacyjnej oraz w strukturze wiedzy i umiejętności szkolnych dziecka.
Rewalidacja indywidualna jest to ogół działań, które podejmuje się, aby pomóc dziecku niepełnosprawnemu osiągnąć najwyższy z możliwych dla niego poziom funkcjonowania psychicznego i fizycznego. W czasie pracy z dzieckiem niepełnosprawnym wszystkie działania mają na celu doskonalenie funkcji niezaburzonych oraz optymalne usprawnianie tych, w których wystąpiły dysfunkcje.
Rewalidacja indywidualna jest blokiem zajęć wspomagających rozwój dziecka: zajęć rozwijających, kompensacyjnych, usprawniających.
Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych:*
optymalne usprawnianie, rozwijanie tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone,
optymalne korygowanie funkcji zaburzonych, defektów i zniekształceń,
kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie,
dynamizowanie rozwoju (stymulowanie).
Rewalidacja może być realizowana w zależności od indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych uczniów wynikających z niepełnosprawności w formie zajęć indywidualnych lub grupowych.
I. Podstawa prawna organizacji zajęć rewalidacyjnych, zajęć specjalistycznych oraz innych zajęć dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych posiadających orzeczenie
o potrzebie kształcenia specjalnego
ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.),
rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61 z 2001 r. poz. 624 z późn. zmianami),
rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 22 lutego 2012 r. poz. 204, z późn. zm.),
rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach, placówkach (Dz. U. z 2013 r. poz. 532.),
rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 228 poz. 1490 z 2010 r. z późn. zm.).
II. Realizacja zajęć rewalidacyjnych, specjalistycznych oraz innych zajęć z dziećmi i młodzieżą posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
Przydzielenie dodatkowych godzin na prowadzenie zajęć z uczniami niepełnosprawnymi wynika z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. § 2 ust. 1 pkt 3, 4 w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych.
Zgodnie z rozporządzeniem (Załączniki do rozporządzenia MEN z dnia 7 lutego 2012 r.) tygodniowy wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych w każdym roku szkolnym wynosi:
a) w oddziale specjalnym - po 10/12 godzin na oddział (w zależności od rodzaju szkoły),
b) w oddziale ogólnodostępnym lub integracyjnym - po 2 godziny na ucznia.
Rozporządzenie wprowadziło od dnia 1 września 2012 r. możliwość 2 godzin rewalidacji dla każdego ucznia.
Zgodnie z powyższym rozporządzeniem uczeń niepełnosprawny uczący się w oddziale ogólnodostępnym lub integracyjnym musi mieć zapewniony udział w co najmniej 2 godzinach zajęć rewalidacji tygodniowo.
Zapewnienie organizowania zajęć wynika również z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych i niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych. Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia przedszkola, szkoły i oddziały zapewniają dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej :
- pkt. 3„zajęcia specjalistyczne, o których mowa w przepisach w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach”,
- pkt. 4 „inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęcia rewalidacyjne” .
Rozporządzenie nakłada na przedszkola, szkoły i placówki obowiązek prowadzenia zajęć specjalistycznych (korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym), oraz zajęć innego rodzaju, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęcia rewalidacyjne i resocjalizacyjne.
Szkoła organizuje zajęcia zgodnie z zaleceniami poradni. Zespół Orzekający Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego wskazuje zalecane wobec dziecka/ ucznia m. in. formy rewalidacji. Według przepisów oświatowych obowiązek zorganizowania zajęć, będących integralną częścią kształcenia specjalnego, spoczywa na dyrektorze przedszkola, szkoły lub placówki, do której uczeń uczęszcza (ogólnodostępnej, integracyjnej). Jednakże niezbędnym do realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego jest pisemny wniosek rodziców/ prawnych opiekunów skierowany do dyrektora wraz z załączonym orzeczeniem.
Dyrektor szkoły w uzgodnieniu z organem prowadzącym, przydziela dodatkowe godziny na prowadzenie zajęć z uczniami niepełnosprawnymi, stosownie do potrzeb dziecka.
Zgodnie z § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 21 maja 2001r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół określony jest czas trwania zajęć rewalidacyjnych w przedszkolu, który powinien być dostosowany do możliwości rozwojowych dzieci,
i wynosić:
z dziećmi w wieku 3-4 lat - około 15 minut
z dziećmi w wieku 5-6 lat - około 30 minut.
Zajęcia rewalidacyjne w przedszkolach mogą być prowadzone na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) jako zajęcia dodatkowe (§ 6 ust. 2a w/w rozporządzenia).
Zajęcia rewalidacyjne w przedszkolach organizuje się dla dzieci posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego (dotyczy dzieci niesłyszących; słabo słyszących; niewidomych; słabo widzących;
z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją; z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim; umiarkowanym lub znacznym; dzieci z autyzmem, w tym z Zespołem Aspergera; z niepełnosprawnościami sprężonymi).
Przykładowe rodzaje zajęć rewalidacyjnych w przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych:
nauka języka migowego,
nauka języka Braila, korekcja widzenia,
nauka orientacji przestrzennej,
nauka alternatywnych form komunikacji,
terapia psychologiczna.
Inne zajęcia wynikające z programu rewalidacji - przykład:
muzykoterapia,
bajkoterapia,
dogoterapia,
terapia zajęciowa,
kinezyterapia,
hipoterapia,
zajęcia antystresowe,
terapia integracji sensorycznej,
terapia metodą Tomatisa,
Biofeedback,
metoda zajęć prowadzonych w sali doświadczania świata,
metoda fizjoterapii,
metoda arteterapii.
Rodzaj i forma zajęć rewalidacyjnych powinna wynikać z indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego, opracowanego dla ucznia niepełnosprawnego przez zespół nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem na podstawie wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia oraz zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.
To indywidualny program edukacyjno- terapeutyczny określa formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz wymiar godzin, w których poszczególne formy pomocy będą realizowane, oraz określa rodzaj zajęć rewalidacyjnych dla ucznia niepełnosprawnego (§ 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie
w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. z 2014r. poz. 414)).
Wyżej wymieniony program określa zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia, a w przypadku ucznia gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalne także działania z zakresu doradztwa edukacyjno- zawodowego i sposób realizacji tych działań (§ 5 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. z 2014r. poz. 414)).
Rodzaj zajęć rewalidacyjnych wynika z niepełnosprawności dziecka. Zajęcia rewalidacyjne może prowadzić nauczyciel, który będzie posiadał kwalifikacje do prowadzenia zajęć, zgodnie z niepełnosprawnością ucznia.
Kto może prowadzić rewalidację?
Uczniowie upośledzeni umysłowo -oligofrenopedagog
Uczniowie słabowidzący i niewidomi -tyflopedagog
Uczniowie słabosłyszący i niesłyszący -surdopedagog
Uczniowie z zaburzeniami narządu ruchu -rehabilitant, pedagog terapii leczniczej,
Uczniowie z afazją - logopeda, neurologopeda
Uczniowie z autyzmem, z zespołem Aspergera - specjalista ds. autyzmu
Uczniowie zagrożeni niedostosowaniem społecznym - socjoterapeuta
oraz w miarę potrzeb inni specjaliści np. nauczyciele po terapii pedagogicznej, socjoterapii,
Uczniowie niedostosowani społecznie - pedagog resocjalizacyjny.
Ocena kwalifikacji specjalisty a tym samym sama decyzja o powierzeniu nauczycielowi/specjaliście prowadzenia poszczególnych zajęć należy do kompetencji dyrektora przedszkola/szkoły/placówki.
Do prowadzenia zajęć rewalidacyjnych, za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, dyrektor szkoły, przedszkola, placówki może zatrudnić nauczyciela nieposiadającego wymaganych kwalifikacji (Art. 10 ust.9 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r.- Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 976, poz. 674, z późń. zm.).
Uczeń niepełnosprawny w zależności od potrzeb może być także objęty w przedszkolu, szkole lub placówce zajęciami z pomocy psychologiczno- pedagogicznej, o których mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej w przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013 r. poz. 532).
Pomoc psychologiczna w szkole jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie m.in. zajęć specjalistycznych: korekcyjno- kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym. (§ 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2013 r. poz. 532)).
Zajęciami z zakresu pomocy psychologiczno- pedagogicznej obejmowane są dzieci i młodzież, których potrzeby rozwojowe i edukacyjne wynikają w szczególności:
z niepełnosprawności,
z niedostosowania społecznego,
z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
ze szczególnych uzdolnień,
ze specyficznych trudności w uczeniu się,
z zaburzeń komunikacji językowej,
z choroby przewlekłej,
z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
z niepowodzeń edukacyjnych,
z zaniedbań środowiskowych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
Do zajęć organizowanych w ramach pomocy psychologiczno - pedagogicznej należą:
zajęcia rozwijające uzdolnienia ( w przedszkolu, w szkole, w placówce),
zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze (w szkole),
zajęcia specjalistyczne: korekcyjno- kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym ( w przedszkolu, w szkole, w placówce),
zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej ( w gimnazjum i w szkole ponadgimnazjalnej).
Kto może prowadzić dany rodzaj zajęć specjalistycznych?
zajęcia korekcyjno - kompensacyjne dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specjalnymi trudnościami w uczeniu się prowadzi nauczyciel posiadający przygotowanie w zakresie terapii pedagogicznej (zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi może być objęty także uczeń niepełnosprawny, w tym u upośledzeniem umysłowym),
zajęcia logopedyczne - nauczyciel posiadający przygotowanie w zakresie logopedii,
zajęcia socjoterapeutyczne - nauczyciel posiadający przygotowanie w zakresie socjoterapii,
inne zajęcia o charakterze terapeutycznym - inni specjaliści posiadający przygotowanie do prowadzenia danego rodzaju zajęć.
Powyższe zajęcia mogą być organizowane dla wszystkich uczniów, którzy potrzebują pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym również dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych. Natomiast zajęcia rewalidacyjne organizowane są wyłącznie dla uczniów niepełnosprawnych.
Zajęcia dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych są prowadzone na terenie przedszkola, szkoły i placówki.
W celu prowadzenia zajęć wymagany jest:
specjalistyczny sprzęt i pomoce dydaktyczne,
gabinety terapeutyczne i pracownie komputerowe.
Zajęcia prowadzą osoby z odpowiednimi kwalifikacjami oraz umiejętnościami zawodowymi, stosujące nowoczesne metody i formy pomocy.
Szkoła, w której uczeń niepełnosprawny korzysta z zajęć wymienionych wyżej, powinna prowadzić dodatkowe dzienniki zajęć zgodnie z rozporządzeniem MENiS z dnia19 lutego 2002 roku, w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej, opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. Nr 23, poz 225 z późniejszymi zmianami).
III. Nauczanie indywidualne dzieci niepełnosprawnych
Uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w przypadku otrzymania również orzeczenia o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego oraz indywidualnego nauczania realizują oprócz godzin indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub indywidualnego nauczania zajęcia rewalidacyjne.
Rozporządzenie MEN z dnia 28 sierpnia 2014 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. poz. 1157 z 2014 r.) przewiduje:
- w § 8 ust. 1 tygodniowy wymiar godzin zajęć indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego realizowanego bezpośrednio z dzieckiem od 4 do 6 godzin,
- w § 9 ust. 1 tygodniowy wymiar godzin zajęć indywidualnego nauczania realizowanych bezpośrednio z uczniem:
dla uczniów klas I-III szkoły podstawowej od 6 do 8 godzin,
dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej od 8 do 10 godzin,
dla uczniów gimnazjum od 10 do 12 godzin,
dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych od 12 do 16 godzin.
Godziny „od, do” powinny być przeznaczone wyłącznie na realizację treści nauczania wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz na obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z ramowych planów nauczania.
Na podstawie Rozporządzenia MEN z dnia 20 sierpnia 2010 r. §8 ust. 1 zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania…( Dz. U. 156 poz. 1046) dyrektor szkoły zwalnia ucznia z zajęć wychowania fizycznego, zajęć komputerowych, informatyki lub technologii informatycznej na podstawie opinii o ograniczonych możliwościach uczestniczenia ucznia w tych zajęciach, wydanej przez lekarza, na czas określony w tej opinii.
Religia nie ma statusu przedmiotu obowiązkowego jednak rodzic może wnioskować do organu prowadzącego o przyznanie dodatkowych godzin na nauczanie religii w domu lub szkole w celu uzyskania oceny z tego przedmiotu.
IV. Zajęcia dla ucznia niedostosowanego społecznie i zagrożonego niedostosowaniem społecznym.
W myśl obecnie obowiązujących rozporządzeń przez określenie „uczniowie niedostosowani społecznie” należy rozumieć uczniów, dla których poradnia psychologiczno-pedagogiczna wydała orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na niedostosowanie społeczne. Dzieci i młodzież niedostosowani społecznie pozostają w wyraźnej opozycji do wartości społecznych oraz norm obyczajowych, moralnych i prawnych a skutkiem ich zachowań jest szeroko rozumiana destrukcja istniejącego ładu społecznego.
Kształcenie dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie jest organizowane w szkołach specjalnych, w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, w których nieletni są umieszczani na podstawie postanowienia sądu.
Dzieci i młodzież zagrożeni niedostosowaniem społecznym cechują się powtarzającymi się utrwalonymi wzorcami zachowań dyssocjalnych, agresywnych lub buntowniczych, które mogą doprowadzić do przekroczeń norm społecznych i oczekiwań dla danego wieku.
Natomiast kształcenie dzieci i młodzieży zagrożonych niedostosowaniem społecznym jest organizowane w szkołach specjalnych, w młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, w których nieletni są umieszczani na podstawie postanowienia sądu albo na wniosek rodzica, na podstawie orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanego przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną,
w tym poradnię specjalistyczną, ze względu na zagrożenie niedostosowaniem społecznym.
Znaczącym a nawet osiowym objawem stanowiącym podstawę do diagnozowania zagrożenia niedostosowaniem społecznym lub niedostosowania społecznego są zaburzenia zachowania i zagrożenie uzależnieniem.
Dzieci i młodzież niedostosowani społecznie lub zagrożeni niedostosowaniem społecznym przejawiają zachowania budzące niepokój ze względu na konsekwencje społeczne. Są to tzw. zachowania antagonistyczno-destruktywne będące wyrazem konfliktu jednostki ze społeczeństwem.
W przypadku uczniów niedostosowanych społecznie podejmuje się działania o charakterze resocjalizacyjnym, a w przypadku uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym - działania
o charakterze socjoterapeutycznym.
Zajęcia socjoterapeutyczne prowadzi nauczyciel posiadający przygotowanie w zakresie pracy
o charakterze terapeutycznym lub socjoterapii. Zajęcia resocjalizacyjne prowadzi nauczyciel posiadający przygotowanie w zakresie pracy o charakterze resocjalizacyjnym.
V. Oferta poradni w zakresie udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej uczniom posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Dziecko niepełnosprawne oraz niedostosowane społecznie lub zagrożone niedostosowaniem społecznym oraz jego rodzina mają ustawowe prawo do otrzymania pomocy.
Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna udziela pomocy dzieciom i młodzieży przez prowadzenie:
opiniowania do wczesnego wspomagania rozwoju,
orzekania do kształcenia specjalnego,
diagnozy psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej, rehabilitacyjnej,
konsultacji i porad po badaniach i bez badań,
terapii psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej, wad postawy,
psychoedukacji,
interwencji w środowisku ucznia,
działalności profilaktycznej.
Na wniosek rodziców lub pełnoletniego ucznia poradnia umożliwia udział w zajęciach specjalistycznych - terapii psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej, wad postawy na terenie poradni.
Pracownicy poradni realizują zadania związane z terapią, wspomaganiem rozwoju dziecka poza poradnią, w środowisku dzieci i młodzieży (w przedszkolu, szkole, placówce) jak również w środowisku rodzinnym (w domu).
Opracowano
na podstawie aktualnych przepisów oświatowych
Irena Góral
dyrektor
Miejskiej Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej
w Krośnie
Krosno, czerwiec 2015
* http://www.publikacje.edu.pl/publikacje.php?nr=1019