PRAWO ADMINISTRACJI I FINANSÓW PUBLICZNYCH
Pojęcie i zakres finansów publicznych:
- finanse są to zasoby pieniężne, operacje tymi zasobami oraz normy prawne ich dotyczące
- w zależności od podmiotów dysponujących zasobami pieniężnymi rozróżniamy finanse publiczne (jako finanse podmiotów publicznych) i finanse prywatne (dotyczące podmiotów prywatnych)
Różnice między finansami publicznymi i prywatnymi:
- władza publiczna dysponuje przymusem dla zapewnienia sobie dochodów i nie podlega przymusowi w zakresie wydatków. Podmioty prywatne znajdują się w sytuacji odwrotnej
- finanse publiczne wyrażają się w pieniądzu, którego wydawcą (gestorem) jest państwo, natomiast posiadacze pieniędzy nie mają na niego znaczącego wpływu
- finanse publiczne są zorientowane na realizację interesu publicznego (interes ogółu), finanse prywatne służą gromadzeniu dochodów i realizacji zysków indywidualnych
- sprawa finansów publicznych jest nieporównywalna z finansami prywatnymi
Operacje publicznymi zasobami finansowymi, polegają przede wszystkim na gromadzeniu dochodów i wydatkowaniu ich. Zarówno dochody jak i wydatki mają charakter publiczny. Istota finansów publicznych jest więc kształtowanie udziału różnych podmiotów (osoby fizyczne, przedsiębiorcy, podmioty publiczne, terytoria, branże, grupy społeczne) w podziale produktu krajowego.
System finansowy - ogół zasad i instytucji finansowych stworzonych przez obowiązujące w danym państwie i w danym czasie prawa finansowe
Finanse publiczne w gospodarce rynkowej obejmują:
- organizację finansową państwa
- opracowywanie, uchwalanie, wykonywanie budżetu oraz kontrole jego wykonania
- dochody publiczne ze szczególnym uwzględnieniem podatków i pożyczek publicznych
- organizacje i operacje skarbu publicznego
- organizacje i instrumenty działania banku centralnego
Funkcje finansów publicznych:
a) funkcja fiskalna - (podatki, dostarczanie podmiotom publicznym środków finansowych na realizację ich zadań). Funkcji tej nie należy kojarzyć z fiskalizmem (nadmiernym obciążeniem finansowym) mającym z reguły negatywny wydźwięk
b) funkcja redystrybucyjna - polega na gromadzeniu środków finansowych i rozdzielaniu ich różnym podmiotom na różne cele (obejmuje funkcję fiskalną i rozdział środków)
c) funkcja stymulacyjna - oddziaływanie na czynniki społeczne, a zwłaszcza gospodarcze. Sprowadza się ona do oddziaływania za pomocą ukierunkowania strumienia finansów na zachowanie różnych podmiotów. Może to być oddziaływanie pozytywne (pobudzenie pomiotów do określonych działań np. ulgi podatkowe, preferencyjne kredyty studenckie) lub ograniczenie pewnych zachowań np. wysokie cła na produkty rolne
d) funkcja ewidencyjno - kontrolna - kontrola przebiegu procesów gospodarczych. Poprzez analizę strony finansowej można przewidzieć przebieg procesów gospodarczych
Geneza finansów publicznych:
- rola finansów publicznych jest tym większa im większy zakres oraz znaczenie ma funkcja stymulacyjna
Ewolucja roli finansów publicznych:
a) okres nowożytny - brak podziału pomiędzy budżetem państwa, a budżetem królewskim
b) okres kapitalizmu wolnokonkurencyjnego - naturalne prawa ekonomiczne, minimalne budżety państw, przeznaczone na administrację, policję, wojsko, przestrzeganie równowagi budżetowej, deficyt traktowany jako źródło inflacji, minimalne dodatki socjalne
c) okres po wielkim kryzysie - interwencjonizm państwa, dopuszczalny deficyt budżetowy, ochrona grup najsłabszych ekonomicznie
Istota i pojęcie polityki finansowej:
- polityka finansowa to świadoma i celowa działalność osób i instytucji, polegająca na realizacji określonych celów za pomocą środków finansowych
Tworzenie polityki finansowej następuje poprzez:
- ustalenie norm planistycznych (planowanie)
- ustalenie norm prawa (prawo finansowe)
- ustalenie norm indywidualnych (orzeczenia w sprawach indywidualnych)
Kryteria oceny polityki finansowej:
- w krajach socjalistycznych (niedemokratycznych) mamy do czynienia ze służebną rolą polityki finansowej względem polityki
- w gospodarce rynkowej poza kryterium skuteczności ważną rolę pełni także kryterium akceptacji społecznej
W gospodarce rynkowej, systemie demokratycznym ograniczenie oceny polityki finansowej do kryterium skuteczności jest nie do przyjęcia. Cele polityki muszą podlegać także kryterium społecznej akceptacji wyrażanej bezpośrednio (wybory, referendum) bądź też pośrednio (poprzez parlament)
Warunki prawidłowej polityki finansowej:
- cele muszą być możliwe do osiągnięcia w danych warunkach miejsca i czasu, a nie tylko teoretycznie
- cele muszą być wzajemnie niesprzeczne
- środki realizacji muszą być dostosowane do celów zarówno pod względem merytorycznym, jak i siły oddziaływania
- cele i środki muszą być jasno określone i znane adresatom
- prawidłowa polityka finansowa musi respektować określone, nieprzekraczalne granice minimalnej stabilizacji i konsekwencji
- polityka finansowa wymaga kompetentnych kadr i odpowiedniego wyposażenia technicznego
Ustawa o finansach publicznych: (30.06.2005)
Ustawa określa:
- zasady i sposoby zapewnienia jawności i przejrzystości finansów publicznych
- formy organizacyjno - prawne jednostek sektora finansów publicznych
- zasady kontroli finansowej
- sposoby finansowania deficytu
- zakres projektowanych i uchwalanych budżetów
- zasady i tryb uchwalania budżetu
- zasady i tryb wykonywania budżetu
Budżet - plan działalności finansowej (pobieranie dochodów i dokonywanie wydatków) państwa jako podmiotu władzy
Zasady budżetowe:
- zasada powszechności (aby wszystkie jednostki państwa wchodziły do budżetu całością swoich wpływów i wydatków)
- zasada jedności (aby budżet ujmowany był w jeden akt prawny)
- zasada niefunduszowania (jedność materialna budżetu) - istota polega na ograniczaniu obiegu pieniądza poza budżetem (np. przez tworzenie funduszy celowych, które otrzymują środki nie z budżetu, ale z innych wpływów skarbu państwa)
- zasada szczegółowości (chodzi o to, aby budżet ujmowany był w podziale na wpływy i wydatki)
- zasada równowagi budżetowej (minimalny deficyt budżetowy)
- zasada przejrzystości (jasne i jednolite zasady rachunkowości i sprawozdawczości)
Budżet państwa jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów:
- organów władzy publicznej, w tym organów administracji rządowej, organów kontroli i ochrony prawa
Budżet państwa jest uchwalany w formie ustawy budżetowej na okres roku kalendarzowego zwanego rokiem budżetowym
Ustawa budżetowa stanowi podstawę gospodarki finansowej państwa w roku budżetowym
Dochodami budżetu państwa są:
- podatki i opłaty, które zgodnie z odrębnymi ustawami nie stanowią dochodów jednostek samorządu terytorialnego, przychodów funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych
- cła
- wypłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek skarbu państwa
- wpłaty z tytułu dywidendy
Wydatki budżetu:
- utrzymanie i funkcjonowanie organów władzy publicznej, kontroli i ochrony prawa
- zadania wykonywane przez administrację rządową
- funkcjonowanie sądów i trybunałów
- subwencje dla samorządu terytorialnego
- dotacje dla samorządu terytorialnego
- środki wpłacane do budżetu Unii Europejskiej
- subwencje dla partii politycznych
- obsługę długu publicznego
Różnica między dochodami, a wydatkami budżetu stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu państwa lub deficyt budżetu państwa
Deficyt budżetu państwa oraz inne pożyczkowe potrzeby budżetu państwa mogą być pokryte przychodami pochodzącymi z:
- sprzedaży skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym i zagranicznym
- kredytów zaciąganych w bankach krajowych i zagranicznych
- prywatyzacji majątku skarbu państwa
- nadwyżki budżetu państwa z lat ubiegłych
Procedura uchwalania budżetu:
- inicjatywa ustawodawcza w zakresie ustawy budżetowej, ustawy o prowizorium budżetowym, ustawa o zmianie ustawy budżetowej, oraz o udzieleniu gwarancji finansowych przez państwo, należy wyłącznie do Rady Ministrów
- Rada Ministrów przedkłada projekt ustawy budżetowej do 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy
- Parlament ma od 3 do 4 miesięcy na pracę nad budżetem. Jeśli w ciągu 4 miesięcy od dnia przedłożenia projektu Sejmowi, nie zostanie on przedstawiony Prezydentowi do podpisu, może on zarządzić skrócenie kadencji Sejmu. Senat ma 20 dni na pracę nad ustawą budżetową
- Prezydent ma 14 dni po upływie 4 miesięcznego terminu od przedłożenia Sejmowi ustawy budżetowej na zarządzenie skrócenia kadencji Sejmu, jeśli nie otrzymał do podpisu ustawy budżetowej. Jest to jedyna ustawa, której nieuchwalenie w terminie uprawnia prezydenta do rozwiązania Sejmu.
Budżet jednostki samorządu terytorialnego:
- budżet jednostki samorządu terytorialnego jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki
- budżet jednostki samorządu terytorialnego uchwalany w formie uchwały budżetowej na rok budżetowy
- uchwała budżetowa stanowi podstawę gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego w roku budżetowym
- uchwała budżetowa zawiera także plany przychodów i wydatków zakładów budżetowych
Dochody jednostki budżetu samorządu terytorialnego:
- dotacje i środki otrzymane na inwestycje
- dochody ze sprzedaży majątku
- subwencje na rzecz gminy
Do wydatków budżetu zaliczamy:
- wydatki na inwestycje
- zakup majątku
- wydatki budżetowe
Różnica między dochodami, a wydatkami budżetu jednostki samorządu terytorialnego stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu lub deficyt
Deficyt może być sfinansowany przychodami z:
- sprzedaży papierów wartościowych
- kredytów
- prywatyzacji majątku
- nadwyżki z lat poprzednich
Łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego nie może na koniec roku budżetowego przekraczać 60% ogółu dochodów.
Przygotowanie projektu uchwały budżetowej, a także inicjatywa w sprawie zmian tej uchwały należą do kompetencji zarządu jednostki samorządu terytorialnego.
Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje prognozę łącznej kwoty długu.
Projekt uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami oraz prognozę i informację, zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia:
- Regionalnej Izbie Obrachunkowej, celem zaopiniowania
- Organowi stanowiącemu jednostkę samorządu terytorialnego do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy
Uchwałę budżetową organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwala przed rozpoczęciem roku budżetowego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach, nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego.
Do czasu uchwalenia uchwały budżetowej, jednak nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały budżetowej (prowizorium budżetowe).
Zarząd jednostki samorządu terytorialnego sprawuje ogólny nadzór nad realizacją określonych uchwałą budżetową dochodów i wydatków budżetu.
Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia w terminie do 20 marca roku następującego po roku budżetowym, organowi stanowiącemu sprawozdanie roczne z wykonania budżetu.
Sprawozdanie takie podlega również zaopiniowaniu przez Regionalną Izbę Obrachunkową .
Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku budżetowym i podejmuje uchwałę w sprawie absolutorium dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego.
Podatek jest:
- świadczeniem określonym ustawowo
- świadczeniem pieniężnym
- świadczeniem przymusowym
- świadczeniem bezzwrotnym (wyjątek - VAT)
- świadczeniem nieodpłatnym
- świadczeniem na rzecz podmiotów publiczno - prawnych
Różnica między podatkiem, a opłatą, wynika z odpłatności tej drugiej (opłata jest z reguły świadczeniem za działanie organu administracji publicznej).
Podatek różni się od kary pieniężnej i grzywny.
Nie ma zaś zasadniczych różnic pomiędzy podatkiem, a cłem.
Każdy podatek jest zbudowany z określonych elementów:
- podmiot podatku
- przedmiot podatku
- podstawa opodatkowania
- stawki podatkowe
- ulgi i zwolnienia
- tryb i warunki płatności
Podmiot - podmiot zobowiązany do zapłaty podatku (podatnik) lub podmiot uprawniony do otrzymania świadczenia podatkowego (państwo, samorząd terytorialny)
Przedmiot - stan faktyczny lub prawny, z wystąpieniem którego ustawa łączy obowiązek podatkowy (od czego ma być płacony)
Podstawa opodatkowania - ilościowo lub wartościowo ujęty przedmiot opodatkowania
Stawki podatkowe - liczbowy stosunek pomiędzy podstawą opodatkowania, a wysokością podatku, w wyniku czego ustalona jest kwota podatku:
- stawki kwotowe (np. podatek od środków transportu)
- stawki procentowe (np. podatek od osób fizycznych)
- stawki mieszane
- stawki proporcjonalne (podatek od psa)
- stawki progresywne (wzrasta wraz z ilością)
- stawki regresywne (maleje wraz z ilością)
Ulgi podatkowe - ulgi w zapłacie podatku
Zwolnienie podatkowe - całkowite lub częściowe odstąpienie od poboru podatku
Tryb i termin poboru podatku - jednorazowo, ratalnie, miejsce, forma zapłaty
Funkcje podatków:
- fiskalna (gromadzenie dochodów budżetowych)
- redystrybucyjna (podział dochodów)
- stymulacyjna (oddziaływanie na gospodarkę)
Rodzaje podatków:
- przychodowe
- dochodowe
- majątkowe (np. od domu)
- bezpośrednie (dochodowy od osób fizycznych)
- pośrednie (alkohol, papierosy)
- państwowe (od osób fizycznych, VAT)
- samorządowe (od psa, środków transportu)
Ordynacja podatkowa:
- ustawa z dnia 29.08.1997r ordynacja podatkowa normuje zobowiązania podatkowe, informacje podatkowe, deklaracje majątkowe, postępowanie podatkowe kontrolę podatkową, czynności sprawdzające oraz tajemnicę skarbową
Przepisy ustawy stosuje się do:
- podatków, opłat oraz innych należności budżetu państwa i samorządu terytorialnego
- opłaty skarbowej
Zobowiązaniem podatkowym jest obowiązek podatnika do zapłaty określonej kwoty podatku w terminie i miejscu określonym w przepisach prawa podatkowego.
Ordynacja podatkowa reguluje:
- organy podatkowe
- właściwości organów podatkowych
- powstanie obowiązku podatkowego
- zaległość podatkową
- zasady postępowania podatkowego
- decyzje podatkowe
- postanowienia podatkowe
- uchylenie decyzji ostatecznej
- odwołania, zażalenia
Decyzja podatkowa zawiera:
- oznaczenie organu podatkowego
- datę jej wydania
- oznaczenie strony
- powołanie się na podstawę prawną
- rozstrzygnięcie
- uzasadnienie faktyczne i prawne
- pouczenie o trybie odwoławczym
- podpis osoby upoważnionej, z podaniem nazwiska i stanowiska służbowego
Organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Decyzja rozstrzyga sprawę co do istoty, albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.
Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny staje się bezprzedmiotowe, organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (wydanie opinii lub zgody) decyzję wydaje się po zajęciu przez ten organ stanowiska.
Decyzję doręcza się stronie na piśmie .
Organ podmiotu który wydał decyzję jest nią związany od chwili jej doręczenia.
Od decyzji stronie przysługuje odwołanie.
Postanowienia - są pewną formą porządkowania postępowania podatkowego. Służą one pewnej dyscyplinie i w sposób sformalizowany dokumentują przebieg postępowania
Postępowanie podatkowe:
- zasady ogólne postępowania
- wyłączenie organu lub pracownika
- strony postępowania
- doręczenia i wezwania
- dowody, postępowanie dowodowe
- protokoły i adnotacje
Art.120 - zasada praworządności (przestrzeganie prawa), zasada prowadzenia postępowania:
- w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych
- zasada udzielania informacji
- zasada prawdy obiektywnej (wyjaśnienie stanu faktycznego)
- zasada czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym
- zasada przekonywania stron
- zasada szybkości i prostoty działania
- zasada pisemności
- zasada dwuinstancyjności (możliwość odwołania się od decyzji organu I instancji do organu odwoławczego)
- zasada trwałości decyzji ostatecznych (od chwili wydania decyzji ostatecznej strony są nią związane
Organ podatkowy ulega wyłączeniu, gdy sprawa dotyczy kwestii jego sprawy lub gdy wydał on w tej sprawie już decyzje.
Pracownik organu podlega wyłączeniu, gdy sprawa dotyczy jego osobistych spraw lub spraw jego najbliższych.
Obowiązkiem podatkowym, zgodnie z art. 4 ustawy, jest pewna powinność poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku ze zdarzeniem określonym w ustawie. Zakres tego obowiązku określają przepisy prawa materialnego.
Wszczęcie postępowania podatkowego:
- postępowanie wszczyna się na żądanie stron lub z urzędu
- usunięcie postępowania następuje w formie postanowienia
- datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu
- datą wszczęcia postępowania z urzędu jest dzień doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania
- w przypadku gdy złożony wniosek jest niekompletny, organ podatkowy wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków i wyznacza mu w tej sprawie określony termin
- organ podatkowy sporządza zwięzły protokół z każdej czynności postępowania, mający istotne zdarzenie dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie
- w szczególności protokół sporządza się w sprawie:
* przyjęcia wniesionego ustania podania
* przesłuchania strony, świadka i biegłego
* oględzin i ekspertyz dokonywanych przy udziale pracownika organu podatkowego
Protokół sporządza się tak, aby z jego treści wynikało kto, kiedy, gdzie i jakich czynności dokonał, kto i w jakim charakterze był przy nich obecny, co i w jaki sposób w czynniku tych czynności ustalono jakie uwagi zgłosiły obecne osoby. Protokół z przesłuchania powinien być odczytany i niezwłocznie podpisany.
- skreśleń i poprawek w protokole należy tak dokonywać, aby wyrazy skreślone i poprawione były czytelne
- czynności organu podatkowego, z których nie sporządza się protokołów, a które maja znaczenie dla sprawy, utrwala się w aktach w formie akceptacji podpisanej przez pracownika dokonującego tych czynności
- jako dowód w sprawie należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy (np. księgi podatkowe i inne dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz materiały i informacje zebrane w toku oględzin)
Art. 13 - Organy podatkowe:
Zgodnie z art. 13 ordynacji podatkowej, organami podatkowymi stosownie do ich właściwości są:
- urzędy skarbowe, przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jako organy I instancji
- izby skarbowe jako organy odwoławcze od decyzji urzędów skarbowych
- samorządowe kolegia odwoławcze, jako organy odwoławcze od decyzji przewodniczących zarządu jednostek samorządu terytorialnego
- jeżeli na podstawie odrębnych przepisów organem I instancji jest izba skarbowa, organem odwoławczym jest Minister Finansów. Jest on także organem odwoławczym w sprawach, które były rozstrzygane także w I instancji
- organami podatkowymi wyższego stopnia są organy odwoławcze
Wznowienie postępowania podatkowego:
- urzędy skarbowe, przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jako organy I instancji
- izby skarbowe jako organy odwoławcze od decyzji urzędów skarbowych
- samorządowe kolegia odwoławcze, jako organy odwoławcze od decyzji przewodniczących zarządu jednostek samorządu terytorialnego
- jeżeli na podstawie odrębnych przepisów organem I instancji jest izba skarbowa, organem odwoławczym jest Minister Finansów. Jest on także organem odwoławczym w sprawach, które były rozstrzygane także w I instancji
- organami podatkowymi wyższego stopnia są organy odwoławcze
Stwierdzenie nieważności decyzji podatkowej:
Organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która została wydana:
- z naruszenie przepisów o własności
- została wydana bez podstawy prawnej
- została wydana z rażącym naruszeniem prawa
- dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją
- została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
Odmowa rozpatrzenia żądania, jak również decyzja o jego podjęciu jest podejmowana przez organ wyższej instancji.
Decyzja ostateczna, na mocy której strona nie nabyła prawa może być uchylona lub zniesiona przez organ podatkowy, który ją wydał, lub przez organ wyższego rzędu jeżeli przemawia za tym interes publiczny
Decyzja ostateczna ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego, obowiązujących w dniu wydania decyzji
Podatek dochodowy od osób fizycznych:
- kwestie podatku dochodowego od osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26.07.1991r
- ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych
Wyłączenie stosowania przepisów ustawy:
- przychodów z działalności rolniczej
- przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesiania
- przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn
- przychodów wynikających z czynności cywilno - prawnej
Nieograniczony obowiązek podatkowy:
- osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)
- za osobę mającą zamieszkanie na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym
Ograniczony obowiązek podatkowy:
- osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy)
Za dochody osiągnięte na terytorium Polski uważa się:
- dochody z pracy wykonywanej na terytorium Polski, na podstawie stosunku pracy
- z tytułu działalności wykonywanej osobiście na terytorium Polski
- z tytułu działalności gospodarczej wykonywanej na terytorium Polski
- dochody ze sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Polski
Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Małżonkowie, między którymi istnieje przez cały rok majątkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów. Zasada ta ma również zastosowanie, gdy jeden z małżonków nie osiąga dochodów lub osiągnął je w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.
Zasada łącznego opodatkowania ma również zastosowanie, gdy jeden z partnerów (małżonków) wychowuje w roku podatkowym dzieci małoletnie, dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny.
Dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, nie osiągnęły dochodów ulegających opodatkowaniu.
Źródłem przychodów są:
- stosunek służbowy
- stosunek pracy
- emerytura
- renta
- działalność wykonywana osobiście
- pozarolnicza działalność gospodarcza
- dochody najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze
Opodatkowaniu podlegają dochody (przychody - koszty ich uzyskania)
Stawki podatkowe w roku 2oo9:
- dochód do kwoty 85 tys. 528 zł. to kwota podatku wynosi 18%, 18% minus kwota zmieniająca podatek tj. 556,02
- dochód powyżej 85 tys. 528 zł. to kwota podatku wynosi 14 839,02 + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł
Dochód roczny zwolniony z podatku: 3 091 zł.
Stawki podatkowe w roku 2oo8:
- dochody do kwoty 44 490 zł. to kwota podatku wynosi 19% minus kwota zmieniająca podatek 586,85 zł.
- dochód w przedziale od 44 490 zł. do 85 528 to kwota podatku wynosi 7 866,25 zł. + 30% nadwyżki ponad 44 490 zł.
- dochód powyżej kwoty 85 528 zł. kwota podatku wynosi 20 177,65 + 40% nadwyżki ponad 85 528 zł.