I.W procesie komunikowania najważniejszą rolę odgrywa:. A.nadawca i jego intencje

B. odhiorca i intencje jakie przypisuje nadawcy C.kod językowy oraz kanał komunikacyjny

D.. wszystkie wymienione elementy procesu komunikacji pełnią istotną rolę

2. Pełne porozumienie w procesie komunikacji uwarunkowane jest:

A.zachowaniami asertywnymi

B. zgodnością intencji nadawcy i ich interpretacji przez odbiorcę C.partnerskim stylem komunikacji

D. plastycznością zachowań komunikacyjnych

3. Istotą odkodowania komunikatu jest:

A. znajomość intencji nadawcy

B. znajomość kodu nadawcy

C. przekładanie odebranych sygnałów na treści i nadawanie znaczenia odebranej wiadomości

D. stosowanie informacji zwrotnych przez odbiorcę

4. Negatywnymi konsekwencjami konfliktów są:

1. zmuszenie do poszukiwania nowych rozwiązań

2. ujawnienie istniejących i nieuświadomionych, niezwerbalizowanych nieporozumień

3. zmuszenie do formułowania poglądów i argumentów

4. powstanie podziałów miedzy osobami o odmiennych poglądach na temat przedmiotu konfliktu

5. Do głównych przyczyn konfliktów grupowych nie należy:

1. nielojalność; wobec kolegów

2. asertywna postawa uczestników konfliktu

3. przenoszenie konfliktów rodzinnych na stosunki koleżeńskie

4. nieuczciwa rywalizacja i protekcjonizm

6. Metoda rozwiązywania konfliktów, która nie wymaga uczestnictwa osób trzecich jest:

1. metoda mediacji

2. metoda negocjacji

3. metoda arbitrażu

4. metoda koncyliacji

7. Stylem kierowania grupą nie jest:

1. autokratyczny

2. demokratyczny

3. liberalny

4. mieszany

8"Profil skutków choroby" .jest przykładem: 8

1. klasycznego miernika zdrowia

2. negatywnego wskaźnika zdrowia

3. socjomedycznego miernika zdrowia

4. miarą wsparcia w sytuacji choroby

9. Klasyczny model opieki szpitalnej jest nastawiony na:

1. zapewnienie opieki osobom przebywającym w placówce zamkniętej

2. . leczenie stanów ostrych choroby

c. rehabilitację i usprawnianie pacjentów

D. obejmuje wszystkie wyżej wymienione formy aktywności

10. Zachowania zdrowotne to:

1. wszystkie zachowania człowieka mające wpływ na jego zdrowie

2. zachowania człowieka, które wpływają na jego zdrowie pozytywnie

3. zachowania realizowane przez ludzi zdrowych

4. zachowania podejmowane w ramach promocji zdrowia

II. Zasada prawdomówności oznacza dla pielęgniarki:

1. bezwzględne mówienie pacjentowi prawdy, niezależnie od informacji jaką ma przekazać

2. unikanie odpowiedzi poprzez odsyłanie pacjenta do lekarza

3. mówienie prawdy lub niewprowadzanie pacjenta w błąd, zależnie od pytania pacjenta i wpływu informacji jakie maią być udzielone na jego samopoczucie

4. unikanie odpowiedzi poprzez zmianę tematu rozmowy

12.Zdrowie to:

1. brak choroby

2. stan idealny

3. dobra forma psychiczna i fizyczna

4. stan dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego i społecznego, a nie tylko brak choroby lub niepełnosprawności

13. Promocja zdrowia to:

1. działania mające na celu zapobieganie niekorzystnym zjawiskom w obszarze zdrowia

2. świadome współtworzenie warunków sprzyjających zdrowiu oraz aktywny udział w pracy wychowawczej kształtującej postawy i zachowania, czyli tworzenie kultury zdrowotnej

3. proces umożliwiający każdemu człowiekowi zwiększenie oddziaływania na własne zdrowie w sensie jego poprawy i utrzymania

4. zapobieganie chorobom

14. Zachorowalność, chorobowość, śmiertelność, długość życia to:

1. mierniki zdrowia pozytywne

2. mierniki choroby

3. pojęcia epidemiologiczne

4. mierniki zdrowia negatywne

15. Którą z funkcji zarządzania wykonuje pielęgniarka oddziałowa przygotowując grafiki pracy dla

pielęgniarek zatrudnionych na bloku operacyjnym:

1. planowania

B. organizowania c. kierowania

5. kontrolowania

Na oddziale przebywa pacjentka, u której zauważono sinicę. W związku z tym podjęto decyzję o pobraniu krwi do badania w celu oznaczenia poziomu hemoglobiny.

16. Przyczyną sinicy jest:

A. methemoglohinemia, anemia

2. anemia, astma

3. polycytemia, zatrucie tlenkiem węgla

4. polycytemia, methemoglobinemia

7. Sinica pojawia się przy wartości Hb zredukowanej wynoszącej:

A. Og%

2. 5g%

3. 4 g%

4. I g%

8. Prawidłowa wartość Hb w surowicy krwi wynosi:

1. 18-22 g%

1. 12-17 g%

2. 8-11 g%

3. 7-4 g%

U pacjenta przebywającego w oddziale urologicznym dokonano oceny stany psychicznego - stwierdzono demencję.

19. W czasie badania pacjenta uzyskano inne informacje o stanie zdrowia niż te, na które wskazywał

wywiad, dlatego też dla wyjaśnienia sprzeczności zastosowano technikę:

1. ułatwienia

2. interpretacji

3. refleksji

4. konfrontacji

20. W trakcie badania pacjenta ocenie poddano: zakres słów, myślenie abstrakcyjne, umiejętności

konstrukcyjne, które pozwalają oceniać:

1. wyższe funkcie poznawcze

2. pamięć i uwagę

3. myślenie i percepcję

4. nastrój

2ł. Prawdziwe jest poniższe twierdzenie które mówi, iż demencja:

1. jest powolnym, postępującym pogorszeniem funkcji psychicznych natomiast delirium jest ostrym stanem, który zwykle cofa się

2. jest ostrym stanem który zwykle cofa się natomiast delirium jest powolnym postępującym pogorszeniem funkcji psychicznych

3. i delirium to powolne postępujące pogorszenie funkcji psychicznych

4. i delirium to ostry stan który zwykle cofa się

22. Całościowe badanie pacjenta dla oceny stanu zdrowia składa się z:

1. wywiadu i badania podmiotowego

2. badania przedmiotowego i fizykalnego

3. badania podmiotowego i przedmiotowego

4. wywiadu i badania palpacyjnego

23. Stosowanie w praktyce pielęgniarskiej w Polsce badania fizykalnego:

A. rozszerza zakres kompetencji formalnych pielęgniarki

8. jest podstawą trafnego i rzetelnego diagnozowania stanu pacjenta

3. jest niemożliwe ze względu na nieuregulowany charakter prawny powyższego zagadnienia

4. nie zmienia dotychczasowej wiedzy i doświadczenia zawodowego pielęgniarek

24. Podstawowe techniki badawcze wykorzystywane w badaniu fizykalnym to:

1. wywiad, osłuchiwanie, opukiwanie, różnicowanie

2. wywiad, analiza, oglądanie, palpacja

3. inspekcja wzrokowa, osłuchiwanie, wysłuchiwanie i obmacywanie

4. oglądanie, osłuchiwanie, opukiwanie i obmacywanie

25. W opisie rozpoznanych pierwotnych zmian skórnych należy uwzględnić:

1. kształt, wielkość, układ i umiejscowienie oraz barwę zmian

2. barwę, gładkość, ocieplenie i wilgotność zmian

3. unaczynienie, wybroczyny, charakter powierzchni zmian

4. grubość, napięcie, sprężystość i ruchomość zmian

26. Niepokojące cechy węzłów chłonnych możliwe do stwierdzenia w badaniu fizykalnym dołów

pachowych to:

1. węzły miękkie. małe, niebolesne

2. węzły miękkie. przesuwalne, centralnie położone

3. węzły powiększone, twarde, nie przesuwalne, bolesne

4. żadne z powyższych cech

27. \V ocenie budowy klatki piersiowej stosunek wymiaru przednio-tylnego do bocznego w warunkach prawidłowych wynosi:

1. od 0,5 do 0.8

2. od 0,8 do1,0 C.od 1.0do 1.0 D.od 1.0 do1,2

28. W badaniu jamy brzusznej wykorzystuje się:

1. wywiad

2. oglądanie i osłuchiwanie

3. opukiwanie i palpacja

4. wszystkie z wymienionych

29. Diagnozowanie w badaniu układu kostno-stawowego-mięśniowego skrzywienia patologicznie w obrębie kręgosłupa to:

1. lordoza, kifoza

2. lordoza, przechył

3. przechyl. skolioza

4. skolioza, kifoza

30. Objaw Chełmońskiego dodatni świadczy o:

1. podrażnieniu wątroby

2. podrażnieniu śledziony

3. zapaleniu woreczka żółciowego

4. podrażnieniu wątroby i woreczka żółciowego

31. Uszkodzenie nerwu trójdzielnego wywołuje następujące objawy:

1. zaburzenia czucia na twarzy, opadnięcie kącika ust i rozszerzenie szpary powiekowej

2. zaburzenia czucia na twarzy, zniesienie odruchu rogówkowego, rozszerzenie szpary powiekowej

3. zaburzenia czucia na twarzy, zniesienie odruchu rogówkowego, zaburzenia czynności mięśni żucia

4. opadnięcie kącika ust, spłycenie bruzdy nosowo-wargowej, rozszerzenie szpary powiekowej

32. Który z parametrów nie .jest elementem oceny funkcji ruchu:

1. badanie ruchów biernych i czynnych

2. badanie odruchów

3. badanie symetrii postawy i napięcia mięśni

4. badanie dermolokacji

33. Objawy ostrego brzucha to:

1. podwyższona temperatura, ból, dodatni objaw Blumberga

2. ból, dodatni objaw Blumberga

3. wzmożone napięcie powłok brzusznych, tkliwość bólowa, dodatni objaw Blumberga

4. brzuch deskowaty, tkliwość bólowa, dodatni objaw Blumberga

34. Podczas badania obrzęków palpacyjnie typowych ich objawem jest:

1. przyrost masy ciała spowodowany retencją wody

2. ścieńczony, lśniący naskórek w miejscu stwierdzonego obrzęku

3. objaw "dołka" w miejscu ucisku nad twardą podstawą

4. wszystkie powyższe

35. Pielęgniarka ma w sposób poprawny metodologicznie opisać losy swojego pacjenta, koncentrując się w opisie na tezie "choroba zmienia pozytywnie styl życia". Jaka metoda badawcza będzie najlepsza w tym zadaniu?

1. analiza dokumenentacji

2. metoda monografii

3. metoda indywidualnych przypadków

4. metoda eksperymentu

36. Czy metoda eksperymentalna może być stosowana w pielęgniarstwie?

1. tak, może być stosowana

2. tak, może być stosowana, ale tylko w pielęgniarstwach klinicznych

3. lak, ale tylko w działaniach pielęgniarskich podejmowanych w podstawowej opiece zdrowotnej

4. nie, nie może być stosowana w ogóle

37. Hipoteza ma postać:

1. pytania

B. zdania niedokończonego

C zdania twierdzącego /założenia

D. wszystkie powyższe

38. Najczęściej wykorzystywaną w pielęgniarstwie metodą badań naukowych jest:

1. metoda monografii

2. metoda sondażu diagnostycznego

3. metoda indywidualnych przypadków

4. metoda eksperymentalna

39. Powstanie pielęgniarstwa profesjonalnego na świecie wiąże się z:

1. powstaniem Międzynarodowej Rady Pielęgniarek w 1 899r.

2. powstaniem pierwszej profesjonalnej szkoły dla pielęgniarek w Londynie w 1 860r.

3. stworzeniem pierwszego kodeksu etycznego dla pielęgniarek w 1953r.

4. żadna z powyższych możliwości

40. Samorząd Pielęgniarek i Położnych został utworzony:

1. w 1919r. w Genewie, w celu reprezentowania interesów pielęgniarek i położnych całego świata

2. w I 946r. w Polsce w miejsce Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych

3. w 1991 r. w Polsce dla reprezentowania zawodowych, społecznych i gospodarczych

4. żadna z powyższych możliwości

4 1. Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie jest organizacją, która:

1. popularyzuje zdobycze naukowe w zakresie pielęgniarstwa i nauk pokrewnych

2. prowadzi badania naukowe i dba o wdrażanie ich wyników do praktyki pielęgniarskiej

3. wspiera zawodowy i naukowy rozwój pielęgniarek

4. wszystkie powyższe

42. Działalność zawodowa pielęgniarki polskiej opiera się m.in. o aktualny kodeks etyki zawodowej,

który pochodzi z:

1. 1995r.

2. 1984r.

3. 2003r.

4. żadna z powyższych

43. Empatia w pracy pielęgniarki określana jest jako:

1. umiejętność radzenia sobie w sytuacji trudnej moralnie

2. podporządkowanie się zaleceniom zwierzchnika

3. umiejętność wczuwania się w sytuację pacjenta

4. wypalenie zawodowe

44. Teoria adwokatury w etyce pielęgniarskiej oznacza:

1. reprezentowanie pacjenta w sądzie

2. poszanowanie praw pacjenta i stawanie w obronie tych praw gdy są łamane

3. pełnienie funkcji adwokata przed sadem pielęgniarek i położnych

4. żadne z powyższych

45. Jednym z ważniejszych pojęć w edytorach tekstu jest akapit. Co to jest?

1. odstęp pomiędzy lewym i prawym marginesem

2. wcięcie tekstu

3. fragment tekstu stanowiący oddzielną myśl

4. odstęp między wierszami

46. Co to jest arkusz kalkulacyjny?

1. program, wykonujący obliczenia podobne do tych, które wykonuje kalkulator.

2. aplikacja służąca do zestawiania danych, wykonywania na nich obliczeń i prezentowania wyników w postaci wykresów.

3. program do kalkulowania kosztów budowy budynków mieszkalnych, zużycia materiałów np. ilość potrzebnych pustaków, arkusze blachy itp.

D. arkusz papieru, zawierający tabelę z różnorodnymi danymi liczbowymi.

47. Dla której z wymienionych cech można wyliczyć wskaźniki struktury i średnią arytmetyczną

1. tylko dla liczby dzieci w rodzinie

2. tylko dla koloru oczu

3. tylko dla wzrostu

4. dla wszystkich wymienionych: liczby dzieci w rodzinie, koloru oczu i wzrostu

48. Korzystając z testu niezależności CHI-2 badano zależność między metodą leczenia (stara, nowa), a stanem zdrowia pacjentów (poprawa, brak popr.). Otrzymano CHI-kwadrat =5, gdzie CHI ­kwadrat tablicowe =3,841 przy p=0.05. Wynika stąd wniosek, że:

1. "nic ma związku między badanymi cechami"

B. "istnieją różnicy między średnimi badanych grup"

C." nie stwierdza się związku między badanymi cechami"

D. "istnieje związek między badanymi cechami"

W wyniku wypadku komunikacyjnego, przejechanie klatki piersiowej kołem samochodu, pacjent doznał urazu - rozerwanie oskrzela.

49.0dmę zastawkową z nadciśnieniem charakteryzuje:

1. brak szmeru oddechowego, odgłos opukowy bębenkowy, wzmożone drżenie głosowe.

1. ból, duszność, wdechowe ustawienie klatki piersiowej, ruchy opaczne, dźwięczny wysoki odgłos opukowy, zniesienie szmeru oddechowego, rozszerzenie zastoinowych żył szyjnych, duszność, sinica, wstrząs.

2. trzeszczenie pod skórą, kaszel.

3. ziejąca rana klatki piersiowej, trzepotanie śródpiersia, oddech opaczny, powietrze wahadłowe.

50. przy odmie zastawkowej w miejscu wypadku należy:

1. wkłuć dość grubą igłę do opłucnej, na którą nałożyć odcięty z obu stron palec gumowy lub rurkę.

2. założyć sterylny opatrunek.

3. zamknąć odmę szczelnym sterylnym opatrunkiem.

4. wykonać tracheostomię.

Do szpitala zgłosił się młody, dotychczas nie chorujący mężczyzna z powodu nagłego bólu w klatce piersiowej i ostrej duszności. Rozpoznano odmę samoistną:

51. Dla odmy samoistnej charakterystycznymi objawami są:

1. kaszel, ból, spłaszczenie klatki piersiowej.

2. duszność, brak szmerów pęcherzykowych po obu stronach.

3. ból, kaszel, duszność, odgłos opukowy bębenkowy, brak szmeru oddechowego po stronie chorej.

4. duszność, bębenkowy odgłos opukowy, kaszel, wypełnione żyły szyjne.

52. Przy odmie samoistnej należy:

1. zamknąć odmę szczelnym sterylnym opatrunkiem.

2. założyć drenaż podwodny.

3. nakłuć jamę opłucną i założyć gumowy" palec - wentyl ".

4. założyć sterylny opatrunek.

53. W ok. 20 % odma samoistna powtarza się, w razie kilkakrotnego powtórzenia wskazane jest leczenie

operacyjne polegające na:

1. wycięciu pęcherzy rozedmowych i wytworzeniu zrostów opłucnowych.

2. nakłucie klatki piersiowej trójgrańcem i wprowadzenie cewnika do pęcherza rozedmowego.

3. stosowanie leków p/kaszlowych i nakłucie jamy opłucnowej

4. przywrócenie drożności oskrzela i czynności płuc.

54. Zahieg operacyjny wykonywany w chorobie refluksowej przełyku to:

1. resekcja przełyku .

1. fundoplikacia.

2. kardiomiotomia

3. dewaskularyzacja

Do lekarza rodzinnego zgłosiła się pacjentka z utrzymującym się bólem klatki piersiowej po stronic lewej. Ból pojawiła się po uderzeniu narzędziem rolniczym w trakcie pracy w polu. Badanie lekarskie pozwoliło na postawienie diagnozy lekarskiej - złamanie żebra.

55. Rozpoznanie złamania żebra dokonuje się przez:

1. badanie fizykalne - dotyk. badanie rentgenowskie klatki piersiowej.

2. badanie rentgenowskie klatki piersiowej.

1. badanie rentgenowskie klatki piersiowej i bronchoskopia.

2. przywrócenie fizjologicznego ułożenia żebra poprzez próbę mechaniczną.

56. Leczenie nie powikłanego złamania żebra polega na:

1. założeniu opaski elastycznej na klatkę piersiową.

2. unieruchomieniu opatrunkiem Desoulta.

3. unieruchomieniu klatki piersiowej opatrunkiem gipsowym.

4. operacyjne nastawienie złamania i zespolenie kostne.

Na badanie kontrolne - rtg klatki piersiowej zgłosił się mężczyzna, który uskarżał się na następujące dolegliwości: kaszel, ból w klatce piersiowej, duszność. W wyniku przeprowadzonego badania rozpoznano guz śródpiersia.

58. Dla guza śródpiersia najbardziej charakterystyczne objawy to:

1. duszność, kaszel, wypełnione żyły szyjne.

2. chrypka, uniesienie przepony, przekrwienie żylne głowy, szyi i kończyn górnych, uszkodzenie nerwów.

3. kaszel, duszność, odgłos opukowy bębenkowy po obu stronach.

4. ból, duszność, brak szmerów pęcherzykowych po obu stronach.

59. Najczęściej spotykane guzy śródpiersia to:

A. grasiczaki, wole, potworniaki, chłoniaki, guzy nerwów międzyżebrowych, pni współczulnych i splotów

nerwowych.

2. zmiany przełyku, płuc, powiększone węzły chłonne.

3. torbiele bąblowca.

4. przerzuty nowotworów złośliwych.

(

60. Badania pomocnicze ułatwiające rozpoznanie guza śródpiersia:

1. bronchografia.

2. bronchoskopia.

3. zdjęcie rtg klip, mediastinoskopia, badanie krwi i szpiku.

4. zdjęcie rtg kIp, tomogram komputerowy, angiokardiografia, badanie krwi i szpiku, scyntygram, biopsja węzła chłonnego.

Do oddziału medycyny ratunkowej został przywieziony pacjent z obrażeniami klatki piersiowej

w wyniku wypadku komunikacyjnego. Zostało rozpoznane złamanie trzech żeber - pacjenta przyjęto w oddział chirurgii klatki piersiowej.

61. Przy mnogich złamaniach żebrach występują następujące zaburzenia:

1. ból przy wdechu i kaszlu.

2. bolesność uciskowa.

3. krwioplucie.

4. zaburzenia oddechowe, ruchomość klatki piersiowej.

62. Leczenie chirurgiczne złamania wielu żeber polega na:

1. stabilizacja klatki piersiowej sposobem chirurgicznym.

2. nakłucie klatki piersiowej.

C. wykonanie tracheostomii oraz podłączenie do stałego odsysania opłucnej.

D.założenie przylepca lub opaski wokół klatki piersiowej, w cięższych przypadkach wykonanie tracheotomii i wentylacji płuc naprzemiennym ciśnieniem dodatnim, stosowanie oddechu wspomaganego.

63. Narządem najczęściej wykorzystywanym do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego po resekcji przełyku .jest:

1. żołądek

1. jelito czcze

2. jelito kręte

3. okrężnica

Dziecko lat 4 w trakcie zabawy połknęło koralik z naszyjnika - doszło do aspiracji ciała obcego do drzewa tchawiczo - oskrzelowego.

64. Bezpośrednio po wpadnięciu ciała obcego do drzewa tchawiczo - oskrzelowego występują następujące objawy:

1. odruch wymiotny, kaszel, dławienie się i sinica.

2. sinica, napięte i wypełnione żyły szyi,

3. ból, duszność i sinica.

4. odruchowy bezdech chwilowy.

65. Pierwsza pomoc polega na:

A. energiczne uderzenie dłonią w mostek, co spowoduje wypadnięcie ciała obcego.

2. ułożenie dziecka na brzuchu z głowa pochyloną w dół, następnie przez poklepywanie pleców można spowodować wykasłanie ciała obcego.

3. pochylenie górnej połowy ciała i wymuszenie odruchu wymiotnego.

4. mocne uciśnięcie dłońmi w okolicy przepony.

66.Samoistne wykrztuszenie ciała obcego jest prawdopodobne tylko w pierwszych godzinach; jeśli nie nastąpiło zaraz, trzeba podjąć próbę usunięcia ciała obcego poprzez:

1. bronchoskopię

2. mediastinoskopię

3. endoskopia przewodu pokarmowego.

4. chirurgiczne otwarcie klatki piersiowej w miejscu uwięźnięcia ciała obcego.

Do lekarza rodzinnego zgłosiła się kobieta w średnim wieku zgłaszając takie objawy, jak utrzymująca się chrypka, duszność wysiłkowa, świst oddechowy. W wyniku badania fizykalnego została skierowana do szpitala z rozpoznaniem - wole guzkowe obojętne.

67. W wolu guzkowym obojętnym objawy chorobowe wynikają z:

1. występowania guzów szczególnie twardych ..

B. przemieszczeniu w dół poza mostek do klatki piersiowej.

C. powiększenia węzłów chłonnych szyi.

D. ucisku na tchawicę.

68. Wskazania do zabiegu operacyjnego to:

1. objawy uciskowe, podejrzenie zmiany nowotworowej, względy kosmetyczne.

2. . powiększenie węzłów chłonnych szyi.

C. porażenie nerwu krtaniowego.

D. podwyższony poziom hormonu TSH.

69. Najczęściej występujące powikłanie po operacji tarczycy to:

1. uszkodzenie przełyku.

2. porażenie nerwu krtaniowego wstecznego.

3. achalazja.

4. dysfagia.

Mężczyzna w starszym wieku, leczący się od ok. 14 lat na chorobę refluksową przełyku, ze względu na nasilenie objawów chorobowych zdecydował się poddać leczeniu operacyjnemu.

70. Objawy choroby refluksowej przełyku są następujące:

A. zgaga. regurgitacja, odynofagia, przewlekłe zapalenie gardła, krtani, oskrzeli i płuc, czkawka, astma.

chrypka, kaszel.

B. dysfagia. zwracanie w pozycji leżącej pokarmu zalegającego w przełyku.

C. dysfagia, ból za mostkiem, kaszel, chrypka, odpluwanie krwi.

D. ból w klatce piersiowej, odma podskórna szyi i twarzy, wysięk w opłucnej, wysoka temperatura.

71. Rozpoznanie choroby refluksowej opiera się na:

1. ultrasonografia endoskopowa.

2. gastrostomia endoskopowa.

3. sonda żołądkowa.

4. wywiad, ezofagoskopia, rtg, badanie kontrastowe, badanie pH-metryczne, manometria.

72. Leczenie operacyjne wskazane jest:

1. w razie nawrotów lub znacznego nasilenia dolegliwości.

2. VI sytuacji utrudnionego przejścia pokarmu z przełyku do żołądka wskutek nadmiernego napięcia dolnego zwieracza przełyku. '-

3. powstania uchyłku przełyku.

4. w przypadku zwężenia przełyku o nieregularnych poszarpanych konturach.

Na budowie .jeden z pracowników został uderzony drewnianą częścią rusztowania w klatkę piersiową. Lekarz z pogotowia na miejscu wypadku nie stwierdził wewnętrznych obrażeń, jak i w szpitalu w wyniku przeprowadzonych badań nie rozpoznano żadnych obrażeń wewnętrznych. Na miejscu wypadku u pacjenta doszło do bezdechu wywołanego silnym bólem. Obraz chorego wydawał się bardzo ciężki. W szpitalu została postawiona diagnoza - ściśnięcie klatki piersiowej.

73. Ściśnięcie klatki piersiowej to zespół następujących objawów:

1. zaburzeń oddechowych.

B. Występowanie licznych wybroczyn na twarzy i szyi wraz z obrzękiem tych okolic.

C. ból przy wdechu kaszlu i ruchach ciała.

D. trzepotanie śródpiersia, oddech opaczny.

74. Przy przedłużaniu się bezdechu spowodowanego wstrząśnieniem i ściśnięciem klatki piersiowej

należy w miejscu wypadku rozpocząć:

1. sztuczne oddychanie metodą usta - usta lub usta - nos.

2. sztuczne oddychanie wraz z uciskaniem klatki piersiowej.

3. podawanie tlenu.

4. ułożenie pacjenta w pozycji bezpiecznej, udrożnienie dróg oddechowych.

75.Stan pacjenta uległ pogorszeniu - wystąpiło krwioplucie. Zdiagnozowano dodatkowo stłuczenie płuca i rozpoczęto leczenie polegające na:

1. utrzymanie powietrzności tkanki płucnej. zapobieganie zakażeniu.

2. mediastinotomii.

3. wykonywanie ćwiczeń oddechowych i ćwiczeń poprawiających napięcie mięśni działających na klatkę piersiową

4. nakłucie klatki piersiowej.

W oddziale ortopedii dziecięcej hospitalizowany jest chłopiec z deformacją klatki piersiowej typu kurza klatka piersiowa. Ponadto wystąpiły objawy chorobowe ze strony układu krążenia.

76. Zaburzenia ze strony układu krążenia świadczą o:

1. kurzej klatce piersiowej.

B. wadach wrodzonych serca.

C. ucisku mostku w wyniku deformacji klatki piersiowej.

D. wadach nabytych serca

77. Kurza klatka piersiowa spowodowana jest:

1. krzywicą.

2. wrodzoną nieprawidłowością układu mięśniowego klatki piersiowej.

3. przewlekłymi chorobami układu oddechowego.

4. deformacją po urazie

78. Po pulmonectomii obowiązuje założenie drenażu:

1. biernego

B. o sile ssania powyżej 20 cm słupa wody

C. czynnego

D. nie wolno zakładać drenów

79. Mediastinoskopią jest techniką operacyjną:

1. wykonywaną w znieczuleniu miejscowym

2. służącą do operowania zmian guzowatych w płucu

3. służącą do pobierania fragmentów węzłów chłonnych lub fragmentów guza ze śródpiersia

4. wykorzystywaną do zakładania stymulatorów serca

8O. Pierwszy epizod odmy opłucnowej u 30-letniego mężczyzny nic leczącego się z powodu innych schorzeń jest wskazaniem do :

A. wykonania pulmonectomii

B. założenia drenażu czynnego

3. sternotomii i usunięcia zniszczonego fragmentu płuca

4. leczenia w sposób farmakologiczny

81. Odma opłucnowa prężna:

A. nic wymaga leczenia, gdyż powietrze wchłonie się spontanicznie

B. nie może być wyleczona, ponieważ jest to choroba śmiertelna

3. jest stanem zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego leczenia drenażem

4. powinna być leczona respiratorem

82. Lobectomia środkowa:

A. nie jest wykonywana po stronie prawej

8. jest najczęściej wykonywana po stronie lewej

3. jest wykonywana tylko przy współudziale zespołu kardiochirurgicznego

4. służy do usuwania płata środkowego

83. Zator tętnicy kończyny dolnej charakteryzuje:

A. ból. poszerzenie żył na stopie, zaczerwienienie

B. ból. zaburzenia czucia, osłabienie ruchów palców stopy, ochłodzenie

3. zanik owłosienia, zmniejszenie obwodu kończyny

4. ból nasilający się okresowo w godzinach nocnych

84. Rozpoznanie zatoru tętnicy kończyny dolnej i kwalifikację do leczenia stawiamy na podstawie:

A. badania histopatologicznego (biopsji)

B. arteriografii

3. wywiadu i badania przedmiotowego

4. badania USG ewentualnie uzupełnionego badaniem CT

85. Leczeniem z wyboru zatoru tętnicy udowej jest:

A. wszczepienie protezy udowo-podkolanowej

B. leczenie zachowawcze

3. embolektomia cewnikiem Fogarty'ego

4. żadne z powyższych

86. Objawem przewlekłego niedokrwienia kończyny dolnej nie jest:

1. chromanie przestankowe

2. zaniki mięśniowe

3. zaniki owłosienia

4. obrzęki kończyn po długotrwałym chodzeniu

87. Standardowo w trakcie wszczepiania by-passu udowo-podkolanowego pobiera się:

A. żyłę odpiszczelową ze zdrowej kończyny

B. żyłę odpiszczelowa z chorej kończyny

3. żyłę udową ze zdrowej kończyny

4. żyłę udową z chorej kończyny

88. Metodą leczenia operacyjnego Zespołu Leriche'a jest:

1. wszczepienie by-passu żylnego udowo-podkolanowego

2. wszczepienie protezy rozwidlonej aortalno-udowei

3. thrombendarteriectomia tętnicy udowej

D. embolektomia cewnikiem Fogarty'cgo

89. Pierwsze objawy pęknięcia tętniaka aorty brzusznej do przestrzeni zaotrzewnowej to:

1. szybkie powiększanie obwodu brzucha, ból brzucha, w USG widoczna krew pomiędzy pętlami jelitowymi.

2. biegunka, ochłodzenie stóp.

3. objawy otrzewnowe

4. silny ból okolicy krzyżowej promieniujący w dół do pachwin.

90. Po rozpoznaniu objawów pękającego TAB do przestrzeni zaotrzewnowej należy:

1. podwyższyć ciśnienie tętnicze krwi> 200 mmHg

2. obniżyć ciśnienie tętnicze krwi < 200 mmHg;

3. podać heparynę

4. podać leki sedatywne i odstąpić od leczenia inwazyjnego ze względu na złe rokowanie.

91. Bezobjawowy tętniak aorty brzusznej jest wskazaniem do operacji gdy:

1. średnica tętniaka > 3cm

2. średnica tętniaka> 4,5cm

3. średnica tętniaka> 8cm

4. nie operuje się bezobjawowych tętniaków aorty

92. Istotą choroby Buergera jest:

1. specyficznie rozwijająca się miażdżyca tętnic

2. postępująca postać zapalenia naczyń

3. wrodzone zmiany w budowie naczyń

4. postępujące zmiany w tętnicach rozpoczynające się w aorcie i przechodzące w dół.

93. Objawem choroby Buergera nie jest:

1. nagły. ostry ból stopy u osoby wcześniej nie skarżącej się na ból kończyn dolnych

2. postępujące uczucie ziębnięcia i drętwienie palców stóp

3. chromanie przestankowe u osoby w 3 dekadzie życia

4. owrzodzenia i zmiany martwicze

94. Leczenie operacy.jne choroby Buergera to najczęściej:

1. implantacja protezy aortalno-dwuudowej

1. endarteriectomia tętnicy biodrowej .

2. sympatektomia lędźwiowa

3. embolektomia \

95. Przyczyną powstawiania żylaków przełyku jest:

1. przewlekła niewydolność żylna

2. proces chorobowy toczący się w ścianie przełyku

3. proces chorobowy toczący się w ścianie żołądka

4. marskość wątroby

96. Krwawienie z żylaków przełyku jest wskazaniem do:

1. operacji w trybie pstrym

2. założenia sondy Fogarly'ego

3. podania leków zwiększających krzepnięcie krwi

4. założenia sondy Sengstakena

97. Badanie wykonywane celem rozpoznania żylaków przełyku to:

A.USG

2. Flebografia

3. CT

4. Gastroskopia

98. Pacjent z objawami przeziębienia, kataru ropnego, bólami głowy. Po kilku dniach pojawił się obrzęk

powiek, wytrzeszcz gałek oczu. W/w objawy mogą wystąpić jako powikłanie:

1. zapalenia mózgu

2. zapalenia zatok sitowych

3. zapalenie zatok szczękowych pochodzenia zębowego

4. zapalenia zatok szczękowych

99. Nagła duszność krtaniowa jest spowodowana:

1. zapaleniem płuc

2. obrzękiem płuc

3. ciałem obcym w oskrzelach

4. obrzękiem krtani

100 Rękoczyn Heimlicha stosujemy podczas:

A. intubacji

2. zakrztuszenia

3. tracheostomii

4. zakładania tamponady nosa

101. Czynnikiem patologicznym w anginie jest:

1. Staphylococcus aureus

2. Candida albicans

3. Pseudomonas aeruginosa

4. Paciorkowce beta hemolizuiace typ B

102. Wybierz, która z przedstawionych prób jest metoda badania słuchu:

1. próba Politzera

2. próby stroikowe

3. próba Volsovy

4. próba Romberga

103. Który z wymienionych stanów patologicznych może być zagrożeniem rozwoju nowotworów:

1. guzki śpiewacze

2. przerostowe zapalenie błony śluzowej krtani

3. zanikowy nieżyt błony śluzowej krtani

4. obrzęk Reinkego

104. Najczęstsza przyczyna krwawień z nosa to:

1. choroba wrzodowa

2. udar mózgu

3. zapalenie zatok

4. nadciśnienie

105. Wziewny środek do znieczulenia ogólnego to:

1. Lignocaina' , ~

1. Halotan

2. upivacaina

3. D.Dolargan

106. Środek do znieczulenia miejscowego to:

1. Halotan

2. Bupivacaina

3. Relanium

4. Fentanyl

107. Do wyrównania kwasicy metabolicznej używa się:

1. Calcium Polfa

2. 8.4 % NaHC0₃

3. Chlorek Potasu

4. 5% Glucoza

108. Do premedykacji stosuje się:

1. Dopaminę

2. Ephedrynę

3. Atropinę

4. Adrenalinę

109. Jakie wskaźniki uwzględnisz w ocenie stanu przytomności:

1. reakcję ruchowa kończyn i otwierania oczu oraz reakcję słowną

2. reakcję źrenic na światło oraz reakcję słowną i ruchową kończyn

3. reakcję na drażnienie rogówki, reakcję źrenic na światło oraz reakcję obronną na bodziec dotykowy

4. orientację allopsychiczną, szerokość źrenic

11O. Jakie badanie obrazowe spowodowało przełom we wczesnym rozpoznawaniu guzów nerek:

A. urografia

B. tomografia komputerowa C.USG

D. MRI

111 Czym różni się usunięcie nerki radykalne (nephrectomia radicalis) od prostego (nephrectomia

simplex):

1. dostępem operacyjnym (rodzaj cięcia)

2. ułożeniem chorego do operacji

3. usunięciem nerki po dokładnym jej obejrzeniu w czasie zabiegu operacyjnego

4. usunięciem nerki z otoczeniem bez jej oglądania w czasie zabiegu operacyjnego

112. Zaznacz, które z wymienionych metod stosuje się w leczeniu operacyjnym gruczolaka stercza:

1. adenomectomia przezpęcherzowa

2. TUR-P

3. radykalna prostatectomia

4. prawidłowe opowiedzi to A i B

113. Jaką temperaturę powinien mieć płyn używany do zabiegów endoskopowych:

1. niższą od temperatury pacjenta

2. taką samą jak temperatura pacjenta

3. wyższą od temperatury pacjenta

4. temperatura płynu nie ma znaczenia

114. Która z metod wymienionych poniżej stosowana jest do usuwania kamieni z układu kielichowo-

miedniczkowego nerek:

1. PCNL

2. ESWL

1. operacja nacięcia miedniczki

2. wszystkie prawidłowe

115. Oddzialy "chirurgii jednego dnia" to placówki lecznicze o określonej strukturze, w której:

1. wybrane postępowanie zabiegowe odbywa się w pełnym zakresie, lecz w ograniczonym i krótkim czasie

2. wykonuje się zabiegi nie wymagające znieczulenia ogólnego

3. pacjenci zgłaszający się do zabiegu mają uprzedzenie do pobytu w szpitalu

4. kwalifikuje się do zabiegów pacjentów obciążonych przewlekłymi schorzeniami np. cukrzycą

116. W r1amach "chirurgii jednego dnia" operuje się:

1. wyłącznie pacjentów dorosłych

B. dzieci i dorosłych - wiek pacjenta nie jest przeciwwskazaniem do zabiegu w systemie dziennym

Co pacjentów w dobrym ogólnym stanie zdrowia, nie obciążonych innymi, poważnymi schorzeniami, mających zapewnioną opiekę w domu oraz możliwość szybkiego transportu

4. pacjentów długo oczekujących na zabieg

117. Pobyt w szpitalu wiąże się z urazem psychicznym pacjenta i jego rodziny. Dla zmniejszenia urazu

pacjenta najważniejsze jest:

1. skrócenie do minimum czasu pobytu w szpitalu

2. podawanie leków uspokajających

3. przebywanie co najmniej 2 osób z pacjentem

4. zapobieganie powikłaniom

I t 8. Zabiegi operacyjne wykonywane w ramach "chirurgii jednego dnia" są korzystną formą leczenia operacyjnego. korzyści jakie odnosi pacjent to:

A. ograniczenie stresu. unikanie rozstania z rodziną, krótsze oczekiwanie na zabieg, szybszy powrót do

pracy/szkoły

2. pacjent ma zapewnioną opiekę tylko najbliższej rodziny

3. kwalifikacja do zabiegu wymaga mniej formalności z przyjęciem i wypisem ze szpitala

4. koszty transportu pacjenta do domu ponosi szpital

119. Zabiegi wykonywane w ramach "chirurgii jednego dnia" odbywają się w dniu przyjęcia pacjenta do szpitala. Okres pobytu pacjenta po zabiegu zależy od:

A. oceny stanu przez lekarza chirurga i anestezjologa (pacjent spełnia kryteria umożliwiające wypisanie go do

domu)

2. rodzaju i rozległości zabiegu operacyjnego

3. rodzaju znieczulenia

4. odległości szpitala od miejsca zamieszkania pacjenta

120. Rozwój "chirurgii jednego dnia" jest ściśle związany ze wzrostem wiedzy i świadomości społecznej

w zakresie zdrowia i choroby, zmianą oczekiwań pacjenta. W Polsce metoda ta:

1. jest upowszechniona od kilku miesięcy

2. nie jest realizowana

3. jest realizowana w małym zakresie

4. ośrodki dzienne działają od kilu lat i liczba ich ciągle rośnie

121. Objawy o charakterze przedłużających się krwawień z macicy ze skrzepami mogą być

powodowane przez mięśniaki, które są umiejscowione:

1. śródściennie

2. podsurowicówkowo

3. podśluzówkowo

4. wszystkie z powyższych

122. Metodą na podstawie której można rozpoznać raka endometrium jest:

1. wywiad, w którym występują nieprawidłowe krwawienia u pacjentki po menopauzie

2. na podstawie oceny materiału uzyskanego podczas biopsji endometrium

3. badanie cytologiczne

4. badanie ultrasonograficzne sondą dopochwową

123. Stopień I b raka trzonu macicy to nowotwór, który obejmuje:

1. nowotwór ograniczony do endometrium

2. nowotwór nacieka ścianę mięśniową do1/2 grubości

1. nowotwór nacieka ścianę mięśniową ponad 1/2 grubości

2. nowotwór nacieka podścielisko szyjki macicy

124. Badaniem koniecznym dla potwierdzenia achalazji przełyku jest:

1. skopia górnego odcinka przewodu pokarmowego

2. manometria przełyku

3. ezofagoskopia

4. 24-godzinna pH-metria

125. Guz Krukenberga jest zmianą, którą poprawnie charakteryzuje zdanie:

1. guz zlokalizowany w jelicie cienkim pierwotnie wywodzący się z jajnika

2. guz zlokalizowany w jelicie cienkim pierwotnie wywodzący się z endometrium

3. nowotwór jajnika, którego pierwotny guz wywodzi się z jelita czczego

4. nowotwór jajnika, którego pierwotny guz wywodzi się z żołądka lub okrężnicy

126. U pacjentki w I okresie porodu ciąży pierwszej, u której badaniem stwierdzamy położenie płodu

miednicowe niezupełne, postępowaniem z wyboru jest:

1. stymulacja porodu w celu skrócenia jego czasu trwania poprzez wlew dożylny oksytocyny

2. oczekiwanie na okres wydalania płodu i stosowanie pomocy Brachta

3. przebicie pęcherza płodowego oraz następcza dalsza stymulacja porodu

4. rozwiązanie ciąży drogą cięcia cesarskiego

127. Wskazaniem do badania urodynamicznego jest:

1. postać mieszana nietrzymania moczu

2. wysiłkowe nietrzymanie moczu

3. naglące parcie na pęcherz

4. wszystkie powyższe

128. Operacja metodą Burch polega na:

1. założenie szwów łączących okolicę około cewkową i pochewki mięśnia prostego brzucha

2. podciągnięciu szyi pęcherza do okostnej tylnej powierzchni kości łonowej

3. połączenie tkanki okołocewkowej z więzadłami Coopera

4. wszystkie powyższe

129. Narządem najczęściej wykorzystywanym do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego po resekcji przełyku jest:

1. okrężnica

2. jelito czcze

3. jelito kr«te

4. żołądek

130. Najczęstszym nowotworem przełyku w Polsce jest:

1. rak gruczołowy

2. mięśniak płaskonabłonkowy

3. czerniak złośliwy

4. rak płaskonabłonkowy

131. Zabieg operacyjny wykonywany w leczeniu raka przełyku to:

A. ezofagectomia z dostępu przez torakotomię prawostronną, laparatomię i cięcie na szyi z zespoleniem na szyi

2. ezofagectomia przezrozworowa z dostępu przez torakotomię prawostronną, laparatomię i cięcie na szyi z zespoleniem na szyi

3. ezofagectomia z dostępu przez torakotomię prawostronną, laparatomię i cięcie na szyi z zespoleniem w klatce piersiowej

4. wszystkie powyższe

132. Dezynfekcja jest procesem mającym na celu:

1. zabicie wszystkich drobnoustrojów łącznie z formami wegetatywnymi

2. zabicie bakterii i wirusów, szczepy wzw typu A i B

3. zabicie wszystkich drobnoustrojów

4. zabicie bakterii, wirusów i grzybów

133. Celem dezynfekcji pola operacyjnego jest:

1. eliminacja flory przejściowej, redukcja liczebności flory stałej

2. oznaczenie strefy operacyjnej

3. efekt przedłużonego działania

4. prawidłowa odpowiedź to A i C

134. Co ma największy wpływ na zmniejszenie liczby zakażeń ran chirurgicznych:

1. prawidłowa wentylacja sali operacyjnej

2. naświetlanie sali lampą bakteriobójczą po każdym zabiegu

3. stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki

4. codzienne stosowanie preparatów dezynfekcyjnych do zmywania ścian

135. Dezynfekcję obuwia operacyjnego przeprowadza się poprzez:

1. użycie preparatów dezynfekcyjnych w postaci aerozolu

2. zanurzenie w roztworze preparatu dezynfekcyjnego o szerokim spektrum działania

3. przetarcie gazikiem nasączonym preparatem dezynfekcyjnym o szerokim spektrum działania

4. nie ma potrzeby przeprowadzania dezynfekcji obuwia

136. Postępowanie z ostrym sprzętem medycznym jednorazowego użycia:

1. bezpośrednie wrzucenie do worka oznakowanego na odpady medyczne

2. wrzucenie do specjalnego pojemnika o twardych ściankach

3. igły i skalpele zabezpieczyć gazikiem i wrzucić do worka oznakowanego na odpady medyczne

4. ostry sprzęt medyczny je9norazowego użytku po zabezpieczeniu gazikiem można wyrzucić do odpadów medycznyc

137. Palnik lampy bakteriobójczej może być dezynfekowany poprzez:

1. przecieranie gazikiem ze spirytusem Vini 70%, przecieranie gazikiem ze spirytusem skażonym hibitanem

2. przecieranie gazikiem ze spirytusem skażonym hibitanem

3. przecieranie gazikiem z preparatem do dezynfekcji narzędzi chirurgicznych

4. spryskiwany preparatem dezynfekcyjnym w aerozolu

138. Chirurgiczne mycie i dezynfekcja skóry rąk jest poprzedzona:

1. myciem zwykłym

2. myciem higienicznym

3. przepłukaniem sterylną wodą destylowaną

4. jest odrębnym procesem obejmującym całość przygotowania skóry rąk przed operacją

139. Mycie i dezynfekcja rąk jest przeprowadzana techniką:

1. wg Mayo

2. wg A ylif'fe

3. wg procedury przyjętej w szpitalu

4. systematycznego mycia najpierw powierzchni zewnętrznej dłoni, a następnie wewnętrznej

140. Metody kontroli czystości mikrobiologicznej skóry rąk dokonujemy poprzez

1. wymazy z różnych punktów skóry rąk, metody odciskowe

2. zanurzenie rąk w roztworze soli fizjologicznej i badanie czystości płynu

3. metody odciskowe

4. wszystkie powyższe

141. Osuszanie skóry sterylnym gazikiem po dezynfekcji pola operacyjnego jest dopuszczalne:

1. LI dzieci

2. LI wszystkich pacjentów operowanych w trybie pilnym

3. nie jest dopuszczalne u nikogo

4. odpowiedź prawidłowa A i B

142. Sterylizacja to proces mający na celu:

1. niszczenie wszystkich gatunków bakterii

2. zabicie wszystkich form drobnoustrojów (zarówno form wegetatywnych, jak i spor)

3. usunięcie wirusów ze szczególnym uwzględnieniem wirusa żółtaczki typu C i AIDS

4. prawidłowa odpowiedź A i C

143. Do sterylizacji narzędzi chirurgicznych wykorzystuje się następujące czynniki sterylizacyjne:

1. para wodna, formaldehyd, tlenek etylenu, plazma, metoda radiacyjna

2. para wodna, formalina, tlenek etylenu

3. para wodna, formalina, aldehyd glutarowy, kwas nadoctowy

4. para wodna, formaldehyd, tlenek etylenu, plazma, metoda radiacyjna, promieniowanie ultrafioletowe

145. Do sterylizacji materiału opatrunkowego i bielizny operacyjnej wykorzystuje się następujące

czynniki sterylizacyjne:

1. para wodna

2. para wodna, tlenek etylenu

3. para wodna, formaldehyd, tlenek etylenu

4. formaldehyd, tlenek etylenu 2

146. Kontrola pracy autoklawu do sterylizacji parą wodną pod ciśnieniem jest przeprowadzana przy

użyciu:

1. testu Bowie-Dicka

2. testu emulacyjnego

3. testu zintegrowanego

4. wszystkie powyższe testy

147. Rodzaje testów do kontroli procesów sterylizacji w autoklawie parowym:

1. test wieloparametrowy, test emulacyjny, test biologiczny, taśma wskaźnikowa chemiczna, test

zintegrowany, test Bowie-Dicka

2. test wieloparametrowy, test emulacyiny, test biologiczny, taśma wskaźnikowa chemiczna, test zintegrowany

3. test wieloparametrowy, test emulacyjny, taśma wskaźnikowa chemiczna, test zintegrowany

4. test wieloparametrowy, test biologiczny, taśma wskaźnikowa chemiczna

148. Okres przechowywania sterylnego materiału chirurgicznego w opakowaniu typu rękaw papierowo-

foliowy wynosi:

1. 7 dni

2. l miesiąc

3. 6 miesięcy

4. I rok

149. Termin ważności pakietu w opakowaniu papierowo-włókninowym wynosi:

1. 7 dni

2. I miesiąc

3. 6 miesięcy

4. I rok

]50. Degazacja jest procesem mającym na celu:

1. sterylizację sprzętu medycznego przy użyciu tlenku etylenu

2. usunięciu związków toksycznych z wyjaławianych przedmiotów przed ich użyciem

3. sterylizację sprzętu medycznego przy użyciu formaldehydu

4. sterylizację sprzętu medycznego przy użyciu tlenku etylenu a następnie usunięciu związków toksycznych z wyjaławianych przedmiotów przed ich użyciem

152. Przygotowanie roztworu formaliny do preparatów przeznaczonych do badań histopatologicznych

jest następujące:

1. I część preparatu + I część roztworu formaliny

2. I część preparatu + 10 części roztworu formaliny

3. I część preparatu + 500 mI roztworu formaliny

4. I część preparatu + I L roztworu formaliny

] 53. Metody zabezpieczenia materiału dodatkowego z gazy:

1. nitka barytowa, tasiemka, liczenie, narzędzie

2. nitka barytowa, liczenie

3. nitka barytowa

4. liczenie

154. Zasady kontrolowania materiału dodatkowego z gazy:

1. przed rozpoczęciem zabiegu operacyjnego, w przypadku zmiany pielęgniarek instrumentujących, przy

dobieraniu materiału dodatkowego, przed zamknięciem jam ciała

2. w przypadku zmiany lekarza asystującego i pielęgniarki instrumentującej, przed zamknięciem jam ciała

3. przed zamknięciem jam ciała

4. bezpośrednio po zakończonym zabiegu

155. Zakażenie szpitalne to:

1. choroba, która powstaje i rozwija się w czasie pobytu w szpitalu, jak również może rozwinąć się po wypisie

pacjenta do domu

2. choroba, która rozwinęła się w czasie pobytu w szpitalu

3. choroba, która została rozpoznana w chwili przyjęcia pacjenta do szpitala

4. choroba, która została rozpoznana w chwili przyjęcia pacjenta do szpitala i jest leczona po wypisie pacjenta ze szpitala

156. Zakażenia szerzące się drogą krwi to:

1. AIDS, WZW A, WZW B, WZW C

2. AIDS, WZW B, WZW C

c. WZW A, WZW B, WZW C

D. WZW B, WZW C

157. Postacie kliniczne zakażeń związanych z pobytem pacjenta na sali operacyjnej to:

1. zakażenia ran operacyjnych

2. zakażenia dróg oddechowych

3. zakażenia przenoszone drogą krwi

4. wszystkie powyższe

158. Do zasad prawidłowego funkcjonowania bloku operacyjnego należą:

1. jednokierunkowy ruch zgodnie z zasadą: strefa brudna - czysta - sterylna

2. ograniczenie do minimum liczby osób przebywających na sali operacyjnej

3. połączenie sali operacyjnej z częścią brudną bloku

4. wszystkie wymienione

159. Uniwersalną zasadą profilaktyki zakażeń powstających w trakcie zabiegu operacyjnego ,jest:

1. około zabiegowa profilaktyka antybiotykowa

2. ustalona kolejność zabiegów

3. przestrzeganie zasad aseptyki i antyseptyki

4. szczepienia operowanych pacjentów

160. Pielęgniarka operacyjna z rozpoznanym gronkowcowym zakażeniem skóry:

1. nie może uczestniczyć w zabiegach do czasu zaniku zmian chorobowych

2. może uczestniczyć w zabiegach pod warunkiem zastosowania wydłużonego czasu chirurgicznego mycia rąk

3. może uczestniczyć w zabiegach pod warunkiem, że będzie stosowała dodatkową parę rękawic

4. może uczestniczyć w zabiegach bez ograniczeń

161. Źródłem zakażeń pacjenta operowanego może być:

1. jego własna flora

2. personel bloku operacyjnego

3. środowisko nieożywione sali operacyjnej

4. wszystkie wymienione

Pacjent jest przygotowany do zabiegu operacyjnego w trybie planowym. Przy przyjęciu do szpitala

okazuje się, iż nie posiada szczepienia plWZW typ B. Czy można odmówić wykonania operacji:

1. tak, gdyż szczepienie p/WZW chroni pacjenta przez wirusowym zapaleniem wątroby typu B

1. tak, gdyż szczepienie p/WZW chroni pacjenta i personel przez wirusowym zapaleniem wątroby typu B

2. nie, gdyż przed zakażeniem WZW typu B poza szczepieniem chroni również odpowiednie ostępowanie

personelu

3. nie, gdyż przed zakażeniem WZW typu B chroni jedynie odpowiednie postępowanie personelu

163. Wymień schorzenia soczewki:

1. nieprawidłowości kształtu, zaćma, jaskra

2. zaćma, jaskra, retinoblastoma

3. retinopatia

4. strabismus, retinoblastoma

164. Tonsilektomia to:

1. usunięcie krtani

2. wyłuszczenie przerostu migdałków

3. przerost migdałka gardłowego

4. usunięcie torbieli gruczołu Meiborna

75-letnia kobieta upadła w domu. Została przywieziona przez rodzinę do szpitala z powodu dolegliwości bólowych nasilających się przy próbie wstawania i chodzenia.

165. Na pierwszym miejscu w badaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę:

1. złamanie trzonu kości udowej

2. złamanie bliższej nasady kości udowej

3. złamanie goleni

4. zwichnięcie rzepki

166. W przypadku złamania szyjki kości udowej leczeniem z wyboru będzie:

1. leczenie opcracyjne gwoździowanie

2. leczenie operacyjne - gwóźdź Gamma

3. leczenie operacvine - endoprotezoplastyka

4. leczenie zachowawcze - wyciąg szkieletowy

167. W przypadku rozpoznania złamania szyjki kości udowej u pacjentki od pierwszego dnia

hospitalizacji konieczna jest:

1. antybiotykoterapia

2. przetoczenie krwi

3. zastosowanie żywienia do jelitowego

4. profilaktyka przeciwzakrzepowa

168. 30-letni mężczyzna uderzył w przeszkodę i upadając doznał urazu prawej kończyny górnej.

W obrębie kończyny dominuje ból, patologiczna ruchomość w obrębie ramienia obrzęk, ochłodzenie dłoni i brak tętna na obwodzie kończyny. Jakie uszkodzenie jest najbardziej prawdopodobne:

1. zwichnięcie stawu barkowego

2. złamanie kości ramiennej i przedramienia

3. złamanie kości ramiennej z uszkodzeniem tętnicy ramiennej

4. zwichnięcie stawu łokciowego i barkowego

25-letnia kobieta upadła na wyciągniętą do przodu, wyprostowaną w stawie łokciowym rękę. Przywieziona do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z bardzo silnymi dolegliwościami bólowymi w obrębie stawu barkowego. Stwierdzono brak ruchów w stawie barkowym.

169. Najprawdopodobniejszą przyczyną wyżej wymienionych dolegliwości jest:

1. złamanie bliższej nasady kości ramiennej

2. zwichniecie stawu barkowego

3. zwichniecie stawu łokciowego

D skręcenie stawu barkowego

170. Różnica między zwichnięciem a skręceniem polega na tym, że w zwichnięciu w przeciwieństwie do

skręcenia dochodzi do:

A. uszkodzenia torebki stawowej

E. utraty kontaktu miedzy powierzchniami stawowymi

3. zawsze dodatkowo dochodzi do złamania

4. do uszkodzeń więzadła

60-letnia rolniczka zgłosiła się do lekarza rodzinnego z dolegliwościami bólowymi prawej kończyny dolnej. Ból początkowo dotyczył kolana, obecnie promieniuje do biodra.

171. Jakie jednostki chorobowe należy brać pod uwagę:

1. uraz kończyny

2. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa

3. zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego i biodrowego

4. wszystkie powyższe

172. Diagnostykę należy rozpocząć od:

1. wykonania rezonansu magnetycznego stawu kolanowego, biodrowego i kręgosłupa

2. wykonania scyntygrafii kości

3. zebrania dokładnego wywiadu i badania okolic stawu kolanowego, biodrowego i kręgosłupa

4. wykonania zdjęć rtg stawu kolanowego, biodrowego i kręgosłupa

173. Najczęściej stosowanym dostępem operacyjnym w kardiochirurgii jest:

1. prawa torakotomia

2. lewa torakotomia

3. sternotomia z poprzecznym przecięciem mostka

4. sternotomia z podłużnym przecięciem mostka

174. Podczas zabiegów wykonywanych w krążeniu pozaustrojowym rutynowo stosuje się:

1. sztuczne serce

2. sztuczną lewa komorę

3. sztuczne płuco - oksygenator

4. sztuczne płuco-serce

175. Podczas zabiegów wykonywanych w krążeniu pozaustrojowym kaniulę wprowadza się zwykle do:

1. aorty wstępującej

2. łuku aorty

3. aorty zstępującej

4. tętnicy udowej

176. Okres niedokrwienia mięśnia sercowego podczas przeszczepu nie powinien przekroczyć:

1. 1 godziny

2. 3 godzin

3. 6 godzin

4. 12 godzin

177. Obwodowe zespolenia wieńcowe wykonuje się najczęściej przy użyciu:

1. wchłanialnej plecionki 6/0

2. szwem monofilowym 4/0

3. szwem monofilowym 7/0

4. nicią goretex 24

178 Który z wymienionych poniżej przeszczepów można nazwać autogennym:

A. przeszczep serca

B.wszczepienie zastawki biologicznej

C użycia własnej żyły chorego do wykonania pomostu wieńcowego ,

D. wszczepienia zastawki pobranej ze zwłok

179. Homograf to:

1. tętnica promieniowa w operacji wieńcowej

2. konserwowana poprzez zamrażanie zastawka ludzka

C. proteza goreteksowa z zastawką

• D.zastawka biologiczna

180. Wskazaniem do przeprowadzenia przeszczepu nie jest: · A.choroba wieńcowa

B. kardiomiopatia

C.nadciśnienie płucne D.nowotwór serca

---