Sciaga fizyka, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład


Zasada zachowania ładunku: całkowity ładunek elektryczny układu izolowanego jest stały Jednostką jest 1C (kulomb) = 1A*1s.

PRAWO CULOMBA: dwa punktowe ładunki q1 i q2 znajdujące się w odległości r działają na siebie siłą

0x01 graphic

Natężenie pola elektrycznego jest to stosunek siły działającej na dodatni ładunek próbny do wartości tego ładunku

0x01 graphic

A dla ładunku punktowego

0x01 graphic

Linie sił pola między dwoma ładunkami przebiegają od „+” do „-„. Dla pojedynczego ładunku „+” na zewnątrz, dla pojedyczego ładunku „-„ do wewnątrz.

Dipol elektryczny - układ dwóch równych ładunków o przeciwnych znakach położonych w niewielkiej odległości od siebie. Siły działające na ładunki dipola tworzą parę sił o momencie

M=q E a sinΘ

Moment dipolowy p=qa

a - odległość między dipolami

q - ładunek

M=r x F ; E=F/q ; F=qE

M=a x F=qa x E=p x E - moment siły ze strony pola elektrycznego

Indukcja elektryczna - D=εE

Strumień indukcji (tw. Gaussa) - strumień ind. Przez powierzchnię jest równy sumie ładunków w danej powierzchni.

0x01 graphic

d∅=D*ds.- elementarny strumień indukcji

Strumień indukcji przez dowolną powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi zawartemu wewnątrz tej powierzchni

D=Dds=q

dla kuli indukcja elektryczna

D=εE=Q/4ΠR2

Dla r<R Dds=0, εEds=Eεds.

E=0

Dla r=R, Dds=Q, εE ds=Q. Eε4ΠR2=Q

Dla r>R Dds=Q, εE ds=Q, Eε4Πr2=Q

Równomiernie naładowana powierzchnia płaska - ∅=D*S=Q, εE=Q/S

Gęstość powierzchniowa ładunku

δ=Q/S, E=δ/ε

Praca w polu elektrycznym dW=F*dr - praca nie zależy od drogi. Praca sił pola elektr. Wyk. Przez siłę elektr. Przy przesunięciu ładunku na drodze:

Napięciem elektrycznym między dwoma punktami nazywamy stosunek pracy wykonanej na przesunięcie z A do B do wielkości tego ładunku.

0x01 graphic

U=V(r1)-V(r2) - napięcie (1V=1J/1C)

V(r)=Ep/q - potencjał

W=qU - praca

Energia potencjalna dEp=-F*dr ładunku w polu elektrycznym równa jest pracy przesunięcia tego ładunku z danego punktu w nieskończoność

0x01 graphic

Pojemnością elektryczną nazywamy stosunek ładunku kondensatora do napięcia między okładkami C=Q/U (1F=1C/1V)

0x01 graphic

0x01 graphic

PRĄD ELEKTRYCZNY - natężenie I=Q/t [A], natężenie chwilowe I=dQ/dt, gęstość prądu j=dI/ds.[A/m2], opór elektryczny R=U/J [Ω=V/A], oporność zależna od temperatury:

R=R0[1+α(T-t0)] - α - temperaturowy współczynnik oporu

Opór zależny od wymiaru przewodnika:

R=”ro”(l/s), gdzie l-długość, s-przekrój

„ro”=(R*s)/l [Ω*m] - oporność właściwa

Prawo Ohma - stosunek napięcia między dwoma punktami przewodnika do natężenia przepływającego przezeń prądu jest wielkością stałą i nie zależy ani od napięcia ani od natężenia prądu R=U/J. Stosuje się do wszystkich ciał przy niewielkich natężeniach i napięciach.

Prawo Ohma w postaci różniczkowej

J=I/S=U/(R*S)=(E*l)/(R*S), j=δE, δ=neμ, gdzie n-koncentracja ładunków, e-ładunek nośnika, μ-ruchliwość nośnika.

Praca prądu elektrycznego W=qAV, gdzie q-ładunek, AV - różnica potencjałów. Przepływ ładunku przez przewodnik prowadzi do wykonania pracy W=qU, dW=dq*U - praca elementarna, W=IUt=I2Rt=(U2/R)t [1J=1A1V1s]

Moc prądu elektrycznego -

P=dW/dt=I*U=I2R=U2/R [W=1A1V]

Siła elektromotoryczna jest siłą sprawczą przepływu prądu ε=Irw+Irz [V]

I Prawo Kirchoffa - w dowolnym węźle obwodu suma algebraiczna natężeń prądów wpływających i wypływających jest równa 0.

0x01 graphic

II Prawo Kirchoffa - w dowolnym oczku obwodu suma algebraiczna wszystkich sił elektro-motorycznych i spadków napięć jest równa 0

0x01 graphic

Łączenie oporów szeregowo

0x01 graphic

Łączenie oporów równolegle

0x01 graphic

POLE MAGN. PRZEWODNIKÓW Z PRĄDEM

Siła Lorentza - w przestrzeni istnieje pole magnetyczne o indukcji B jeżeli na ładunek próbny q poruszający się w tej przestrzeni z prędkością V działa siła F=q(V x B), FL=qVBsinΘ, jeżeli V jest prostopadłe do B to FL=qVB. Tor ładunku po okręgu F=(mv2)/R.

Przewodnik prądu w polu magnetycznym.

F=eVBsinΘ - siła działająca na jeden ładunek, F=eVBsinΘ*N, gdzie N-liczba nośników ładunku, N=nsl, gdzie s-przekrój przewodnika, F=nsleVBsinΘ, nseV=I [A], F=I(l x B), jeżeli l jest prostopadle do B to F=Bil, indukcja pola magnetycznego B=F/(I*l) [1T=1N/1A*1m]

Działanie pola magn. Na zamknięty obwód elektryczny - moment siły M=(b/2)F1sinΘ+(b/2)F3sinΘ=bFsinΘ=

=baIBsinΘ=ISBsinΘ, gdzie S=ba, F=BIQ, M=I(S x B). Moment magnetyczny dla obwodów zamkniętych Ms=IS, M=Ms x B.

Pole magnetyczne przewodnika z prądem B=(μ/2π)(I/r) [Tm/A]. Natężenie pola H=B/μ, gdzie H-natężenie, μ-przenikalność elektromagnet.,B-indukcja. Prawo Ampera - cyrkulacja natężenia pola magnetycznego jest równa sumie algebraicznej natężeń prądów płynących wewnątrz konturu całkowania H=I/(2πr), 2πrH=I

0x01 graphic

Prawo Biote'a-Savarta

0x01 graphic

0x01 graphic

Pole magnetyczne w środku przewodnika kołowego

0x01 graphic

H=B/μ0=I/2r

Pole magnetyczne w odległości „r” od nieskończonego przewodnika prostoliniowego

dl=(r0dϕ)/sinϕ

0x01 graphic

B=(μ0I)/2πr

Pole magnetyczne zwojnicy H=nI/l, gdzie n - liczba zwojów

0x01 graphic

Prawo Gaussa dla pola magnetycznego

0x01 graphic

Oddziaływanie magnetyczne przewodników z prądem - F=I(l x B), F12=I2lB, B=μ0I/2πd, to F12=I2l(μ0I1/2πd)=(μ0/2π)(I1I2l/d), jeżeli F=2*10-7N to I1=I2=1A - Definicja 1 Ampera

Siła elektromotoryczna indukcji εi=d∅B/dt

Reguła Lenza - Prąd indukowany w obwodzie ma taki kierunek, że wytwarzane przez ten prąd własne pole magnetyczne przeciwdziała zmianie strumienia magnetycznego, która go wywołuje.

εi=-L(dI/dt), gdzie L-indukcyjność [H]=Vs/A, samoindukcja H=nI/l, B=μM, ∅B=LJ, L=μ(n2S/l), εind=-L(dI/dt).

Obwód drgający L i C - ładunek na kondensatorze zmniejsza się do 0, pojawia się pole magnetyczne na cewce. Wskutek zmian pola magnetycznego w cewce będzie się indukowała siła elektromotoryczna indukcji. Po naładowaniu się kondensatora prąd zaczyna płynąć w drugą stronę.

Energia zgromadzona w kondensatorze dE=dqU, gdzie dq-ładunek, U-różnica potencjałów, C-pojemność, Q-ładunek, C=q/U, dE=dq(q/C), E=Q2/2C

Energia zgromadzona w cewce U=-εind E=LI2/2, Równanie obwodu LC
Q/C=-L(dI/dt), równanie oscylatora harmonicznego (równanie drgań LC)

0x01 graphic

Rzeczywisty obwód drgający RLC - równanie dgrań tłumionych

0x01 graphic

2β=R/L, ω2=1/LC, β-współczynnik tłumienia, amplituda drgań będzie malała w czasie, ze współczynnikiem tłumienia β. Przyczyną tłumienia jest oporność.

Równanie drgań wymuszonych

0x01 graphic

Rezonans - gdy amplituda fali osiąga wartość max. Częstotliwość rezonansowa w układzie RLC Ω=√ω2-2β2, gdzie ω-częstotliwość drgań własnych, natężenie rezonansowe I0r0/R, napięcie rezonansowe U0r=(ε0/R)√L/C

Prąd unoszenia - prąd przepływający między okładkami kondensatora E=U/d, d-odległość między okładkami, C=Q/U, Q=εS/d, εS- powierzchnia okładek, I=dQ/dt to Iu=dD/dt.

Prawo Ampera - natężenie + prąd unoszenia

0x01 graphic

Prawa Maxwella

I - uogólnienie prawa indukcji Faradaya - zmienne pole magnetyczne wytwarza wirowe pole elektryczne, które może wywoływać prąd elektryczny

0x01 graphic

II - uogólnienie prawa Ampera - prąd elektryczny lub zmienne pole elektryczne wytwarza wirowe pole magnetyczne

0x01 graphic

III - prawo Gaussa dla pola elektrycznego - ładunek wytwarza pole elektryczne o indukcji odwrotnie proporcjonalnej do kwadratu odległości

0x01 graphic

IV - prawo Gaussa dla pola magnetycznego - nie istnieje w przyrodzie ładunek magnetyczny, linie indukcji są krzywymi zamkniętymi

0x01 graphic

FALE ELEKTROMANETYCZNE - wytwarzane przez , np. dipol elektryczny, podtrzymywane przez zewnętrzne źródło zasilania w układzie LC

Prędkość rozchodzenia się fali V=1/εμ, dla próżni prędkość światła 3*108 m/s. Własności falowe promieniowania - interferencja - nakładanie się fal, dyfrakcja - ugięcie fali na przeszkodzie, polryzacja - uporządkowanie drgań. Załamanie fali następuje na granicy dwóch ośrodków, współczynnik załamania fali n=C/V=sinα/sinβ=(λ1/T)/( λ2/T)= λ12, odbicie E0=Ep+Eodb. Promieniowanie cieplne E - energia promieniowania; moc promieniowania P=dE/dt; zdolność emisyjna R=dP/ds.; spektralna zdolność emisyjna Rλ=dR/dλ; absorbcja P0=PA+Podb+Pem; współczynnik absorbcji A=PA/P0, spektralny współczynnik absorbcji Q=dA/dλ, dla ciała doskonale czarne współczynnik absorbcji A=1.

Prawa doświadczalne dla ciała doskonale czarnego: I Prawo Stefana Boltzmanna R=δT4 dla T0=0ok., R=δ(T4-T04) dla T0>0oK; II - prawo przesunięć Wiena λmax=λ(R=Rmax), λmax*T=const, λmax1*T1max2*T2, Rλ=dR/dλ=0

Teoria Plancka - założenia

I - energia elementarnych oscylatorów zmienia się w sposób nieciągły E=(n+1/2)hν, gdzie ν - częstotliwość drgań, h - stała Plancka; II - emisja promieniowania odbywa się określonymi porcjami, które nazwał kwantami promieniowania

0x01 graphic

h - stała, c - prędkość światła, λ - długość fali, k - stała Boltzmanna, T - temperatura; III - promieniowanie cieplne jest falą elektromagnetyczną

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne - emisja elektronów pod wpływem promieniowania. Fakty - 1 - emisja elektronów występuje tylko dla promieniowania o wartościach częstotliwości przewyższających określoną wartość progową ν0; 2 - wystąpi mierzalne w czasie opóźnienie pomiędzy faktem emisji i momentem wysłania promieniowania; 3- energia emisji elektronów nie zależy od natężenia promieniowania Ekmax=eμ0, mv2max/2=eμ

Założenia Einsteina - 1 - promieniowanie emitowane jest w postaci kwantów promieniowania o określonej energii (fotony)

E=h*ν=(c/λ)h, promieniowanie zachowuje się jak strumień cząstek a nie jak fala; 2 - praca wyjścia elektronu h*ν0=W, ν0 - częstotliwość graniczna emisji elektronu, hν=W+(mv2/2).

Doświadczenie Milikena - liniowa zależność napięcia od częstotliwości - tgα=h/e, U0=(h/e)ν- (h/e)ν0

Efekt Comptona - zmiana długości fali pod wpływem przechodzenia jej przez różne materiały (na podstawie promieniowania RTG) hν= hν'+(mv2/2), c/λ'< c/λ

0x01 graphic
0x01 graphic

Comptonowska długość fali zależy od masy cząstki.

Dualizm korpuskularno-falowy: 1 - własności falowe - interferencja, dyfrakcja, polaryzacja; 2 - własności cząsteczkowe: promieniowanie ciała doskonale czarnego, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne, efekt Comptona.

FIZYKA ATOMOWA

Model atomu wodowru wg Rutherforda - w centrum atomu znajduje się ładunek dodatni, który jest zgromadzony w kuli o promieniu 10-12m, natomiast elektron znajduje się w odległości 10-9m od centrum. Równowana siły przyciągania i siły odśrodkowej powoduje ruch elektronu po okręgu.

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

Postulaty Bohra

I - elektrony krążąc po tzw. Orbitach stacjonarnych nie wypromieniowują energii w postaci fali elektromagnetycznej



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sciaga fizyka4, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
cw07, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw02 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw10 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
DEFINICJE W SKRÓCIE, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
Cw08 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw03 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Koło Fizyka2 - alles, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
fizyka egzamin II sem, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 2, Wykład
FIZA 14, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
FIZA 9, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
fiza 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 2, Wykład
FIZA 10, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
Cw01 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
fiza Cw04, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
cw07, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza

więcej podobnych podstron