26.02.2009

Pojęcie państwa

U greków nosiło ono nazwę polis (miasto-państwo), czyli suwerenną organizację terytorialną z własnym ustrojem i prawodawstwem.

Rzymską terminologią polityczną było civitas rozumiane jako gmina pełnoprawnych obywateli lub inaczej państwo obywateli rzymskich. W terminologii rzymskiej funkcjonowało także określenie „wspólnota wszystkich obywateli” - res publica. Gdy Rzym rozrósł się terytorialnie zaczęto państwo określać jako imperium. Z terminu res publica powstał pierwszy człon oficjalnej nazwy naszego państwa - rzeczpospolita. Zmiana nazewnictwa organizacji państwowej nastąpiła w średniowieczu, bowiem to wtedy zaczęto używać pojęcia terra (państwo) - stąd pojęcie terytorium

Pierwsze nowoczesne wyrażenie państwowości powstało we Włoszech w XV w., był nim termin stato.

W językach słowiańskich wytworzyły się własne nazewnictwa, np. w języku polskim od słowa pan powstał wyraz państwo.

Definiowanie słowa państwo we współczesnym języku nie jest proste. Można je rozumieć jako:

• okolony (opisany) granicami obszar, którego ludzie są poddani jednej władzy politycznej;

• ogół ludzi żyjących w granicach danego kraju;

• organizację ludzi rozpatrywaną ze względu na łączącą ich więź, zależności polityczne itp.

Doktryny państwowości z okresu średniowiecza

• teologiczna - wg. św. Augustyna powstanie państwa wiąże się z działalnością istoty nadprzyrodzonej. W okresie późniejszym koncepcję zmodyfikował św. Tomasz z Akwinu, który twierdził, że władza pochodzi od Boga, ale sposób rządzenia jest wymysłem człowieka, bo państwa nie są doskonałe.

• patriarchalna - koncepcja, która utożsamia państwo z rodziną; została ogłoszona w 1680 r. i twierdzi, że państwo powstało w procesie mechanicznego łączenia rodów w plemiona a te w większe organizmy, które potrzebowały władcy.

• patrymonialna - twierdzi, że władza państwowa wywodzi się z prawa własności do ziemi i z jej kontynuacji (w tym obecnie dziedziczenie oraz dzierżawa).

Doktryny nowożytne

• umowa społeczna - okres XVII i XVIII w. Wraz z rozwojem europejskich ustrojów absolutystycznych powstały znane dzisiaj teorie pod wspólną nazwą - umowy społeczne. Ich wzorcem był w starożytnej Grecji Epikur. Jej zwolennikami byli m. in. Rousseau, Lock, Spinoza czy Grocjusz.
  J.J.Rosseau potepiał cywilizację , afirmował uczucie. Był również Twórca utopijnej doktryny politycznej , w której odrzucał istnienie własności, nierówności oraz propagował władanie rządów na zasadzie dobrowolnej umowy społecznej.

• podbój - państwo powstało po podbiciu grup gorzej zorganizowanych i słabszych przez lepiej zorganizowane i silniejsze;

• rozwarstwienie klasowe - państwo wywodzi się z rozpadu małej i nieskomplikowanej społeczności na antagonistyczne klasy społeczne. Stosunki produkcji istniejące początkowo w społeczeństwie były stosunkami wspólnej własności. W pewnym momencie nastąpiło przywłaszczenie środków produkcji przez jednych ludzi i podporządkowanie sobie tych, którzy tych środków nie posiadali (2 klasy: eksploratorzy i eksploatowani).

05.03.2009

Pojęcie administracji - pochodzi od łacińskiej nazwy ministrare (służyć, zarządzać).

Administracja - ogół czynności zarządzania, władza zarządzająca, personel pomocniczy.

Administrowanie - kierowanie przy wykorzystaniu środków odpowiednich do osiągnięcia zamierzonego celu.

Podział administracji publicznej w RP:

1. administracja centralna:

1. 
   Prezydent RP

2. 
   
   Rada Ministrów

3. 
   Ministrowie oraz kierownicy
   urzędów centralnych

2. administracja terenowa

administracja rządowa		administracja samorządowa
Na terenie każdego województwa podzielono je:		Samorząd terytorialny (pochodzi od słowa terytorium). Wyróżniamy samorząd: gminny powiatowy wojewódzki Samorząd korporacyjny (zawodowy), np.: prawnik, lekarz, pielęgniarka, sędzia piłki nożnej itd. Samorząd przedsiębiorstw prywatnych
zespolona	nie zespolona
Na czele administracji stoi wojewoda - przedstawiciel rządu na szczeblu wojewódzkim. Wojewodzie podlega: straż pożarna nadzór budowlany policja itd.	Podlega ona administracji centralnej, np.: urząd skarbowy, wojsko.

Działy rządowej administracji - jest ich 28, powołane na podstawie ustawy. Nad każdym działem sprawuje kontrole odpowiedni minister. Np.: Dział I - Minister Skarbu Państwa.

Administracja rządowa - ogół organów administracyjnych podporządkowanych Radzie Ministrów.

12.03.2009

Rzecznik praw obywatelskich zwany rzecznikiem stoi na czele straży wolności i praw człowieka i obywatela, określonych w konstytucji oraz innych aktach normatywnych.

Rzecznikiem może być: obywatel polski wyróżniający się wiedzą prawniczą, doświadczeniem zawodowy oraz wysokim autorytetem ze względu na walory moralne i wrażliwość społeczną.

Rzecznika wybiera sejm za zgodą senatu na wniosek marszałka Sejmu. Wybrany rzecznik składa przysięgę. Kadencja rzecznika trwa 5 lat. Rzecznika można odwołać przez sejm, jeżeli jest trwale niezdolny do wykonywania funkcji, gdy sprzeniewierzył zasadę - prawo lub gdy popełnił przestępstwo pospolite.

Rzecznik podejmuje czynności przewidziane w ustawie jeżeli poweźmie (dowie się) wiadomość wskazującą na naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela.

Podjęcie czynności następuje:

1. na wniosek obywateli lub organizacji,

2. na wniosek organów samorządowych,

3. na wniosek rzecznika praw dziecka,

4. z własnej inicjatywy.

Wniosek kierowany do rzecznika jest wolny od opłat, nie wymaga zachowania szczególnej formy, ale powinien zawierać oznaczenie wnioskodawcy, a także określić przedmiot sprawy.

Rzecznik po otrzymaniu skargi zapozna się z nią, a następnie:

1. przyjmie sprawę,

2. przekaże sprawę właściwemu organowi administracji - wg właściwości,

3. albo pouczy wnioskodawcę o przysługujących mu uprawnieniach, środkach działania,

4. nie podejmie sprawy.

W każdym jednak przypadku zawiadamia o rozstrzygnięciu wnioskodawcę i osobę, której sprawa dotyczy.

Podejmując sprawę rzecznik może:

1. prowadzić ja samodzielnie na miejscu w celu wyjaśnienia,

2. zwrócić się o zbadanie sprawy do właściwych organów nadzoru, prokuratury, kontroli państwowej, zawodowej albo społecznej,

3. zwrócić się do Sejmu o zlecenie NIK przeprowadzenia kontroli dla zbadania określonej sprawy lub jej części.

Prowadząc postępowanie rzecznik ma prawo:

1. żądać wyjaśnień,

2. przedstawienia akt każdej sprawy prowadzonej przez całość administracji publicznej,

3. żądać przedłożenia informacji prowadzonej przez sądy albo prokuratur itp.,

4. zlecać wykonanie ekspertyzy i opinii.

Po zbadaniu sprawy rzecznik może:

1. wyjaśnić wnioskodawcy naruszenie prawa i wolności,

2. skierować wystąpienie do organów administracji albo instytucji, których działalność dotyczy naruszenia prawa stwierdził,

3. powiadomić jednostkę nadrzędną (nad tą, która prawa naruszyła) o wszczęcie postępowania administracyjnego albo wniesienia skargi do sądów administracyjnych na prawach przysługujących prokuratorowi,

4. żądać wszczęcia postępowania w sprawach cywilnych, jak również wziąć udział w każdym toczącym się już postępowaniu na prawach przysługujących prokuratorowi,

5. zwrócić się o wszczęcie postępowania administracyjnego, zaskarżyć decyzje do sądu administracyjnego, a także uczestniczyć w tych postępowaniach na prawach przysługujących prokuratorowi,

6. wnieść rewizję nadzwyczajną do każdego prawomocnego orzeczenia, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach.

Ponadto Rzecznik Praw Obywatelskich jest uprawniony do:

1. występowania do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących praw i wolności obywateli,

2. składania wniosków do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności aktów normatywnych wydanych przez centralne organy państwowe z aktami wyższego rzędu,

3. występowania z wnioskami do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie.

19.03.2009

Prezydent RP jest wybierany w wyborach powszechnych przez naród (tzn. ogół obywateli uprawnionych do głosowania). Kandydat musi mieć ukończone 35 lat. Kadencja trwa 5 lat i może być przedłużona o kolejne 5 lat.

Prezydent czuwa nad przestrzeganiem konstytucji oraz stoi na straży bezpieczeństwa i suwerenności. Jest najwyższym przedstawicielem RP oraz gwarantem ciągłości władzy państwowej.

Prezydent posiada uprawnienie do niepodpisania uchwalonej przez sejm ustawy(veto). Może także skierować taką ustawę do Trybunału Konstytucyjnego, aby rozstrzygnął o zgodności (niezgodności) ustawy z konstytucją.

Prezydent jest przedstawicielem w stosunkach zewnętrznych:

1. ratyfikuje umowy międzynarodowe,

2. mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli RP ( ambasadorowie, konsulowie itp.),

3. przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołuje akredytowanych przedstawicieli innych państw,

4. w zakresie polityki zagranicznej współpracuje z Premierem i Ministrem Spraw Zagranicznych.

Prezydent jest zwierzchnikiem sił zbrojnych (ale nie dowódcą , jest nim Minister Obrony Narodowej).

Rada Ministrów (rząd, gabinet) prowadzi politykę zewnętrzną i zagraniczną RP. Posiada ona kompetencje do kierowania administracją państwa.

W zakresie i na zasadach określonych w konstytucji Rada Ministrów:

1. wykonuje ustawy,

2. wydaje rozporządzenia (w celu szczegółowego wyjaśnienia ustawy),

3. koordynuje i kontroluje pracę organów administracji rządowej,

4. chroni interesy skarbu państwa,

5. przygotowuje projekt budżetu państwa,

6. zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne oraz porządek publiczny.

Rada Ministrów odpowiada politycznie przed Sejmem, a realizacji tej odpowiedzialności służą takie instytucje jak wotum zaufania i wotum nieufności.

26.03.2009

Wojewoda jest przedstawicielem rządu w województwie. Wybierany jest z klucza politycznego (czyli z opcji politycznej rządzącej). Powołuje go Premier RP na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych.

Wojewoda ma jednego lub kilku zastępców. Wykonuje on czynności administracyjne przy pomocy Urzędu Wojewódzkiego oraz administracji zespolonej.

Zatem wojewoda jest:

• przedstawicielem Rady Ministrów w województwie,

• zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej,

• organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego,

• organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym,

• reprezentantem (przedstawicielem) Skarbu Państwa (majątku narodowego).

Wojewoda:

• kontroluje wykonanie przez organy zespolonej administracji rządowej zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych,

• kontroluje wykonanie prze organy samorządu terytorialnego i inne samorządy zadań z zakresu administracji rządowej,

• dostosowuje do miejscowych warunków szczegółowe cele polityki rządu,

• zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa i kieruje ich działalnością,

• reprezentuje Radę Ministrów na uroczystościach państwowych i w trakcie oficjalnych wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli obcych państw,

• wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa,

• wykonuje inne zadania.

Odrębne ustawy określają:

• nazwy województw oraz miejscowości, gdzie mieści się urząd wojewódzki,

• nazwy województw z zasadniczym podziałem terytorialnym państwa,

• zasady i tryb ustalania granic wojewódzkich, powiatowych czy gminnych.

23.04.2009

Urzędy i Izby Skarbowe.

Dyrektora Izby Skarbowej oraz naczelnika Urzędu Skarbowego powołuje Minister ds. finansów. Wyboru dokonuje się po przeprowadzeniu konkursu. Zarówno dyrektor jak i naczelnik wnioskują o powołanie zastępców. Przychyla się do tego wniosku Minister Finansów. On także odwołuje dyrektora albo naczelnika.

Do zakresu działania naczelników US należy:

1. Ustalenie lub określenie i pobór podatków oraz nie podatkowych należności budżetu.

2. Rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatników.

3. Wykonywanie kontroli podatkowych.

4. Podział i przekazywanie na zasadzie określonych w odrębnych przepisach dochodów budżetowych między budżetem państwa i budżetem gminy.

5. Wykonanie egzekucji administracyjnych należności pieniężnych.

6. Współpraca z szefem krajowego centrum informacji kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ustawowych.

Do zakresów działania dyrektora Izby należy:

1. Nadzór nad US

2. Rozstrzyganie w drugiej instancji w sprawach należących w pierwszej instancji US

3. Ustalenie i udzielanie oraz analizowanie prawidłowości wykorzystanie dotacji przedmiotowych dla przedsiębiorstw

4. Wykonywanie zadań określonych w odrębnych przepisach

Terytorialny zasięg działania określonego US regulowane jest odrębnymi przepisami (są one zbieżne z podziałem gmin, powiatów, województw).

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z sierpnia 1998 w sprawie określenia organów uprawnionych obok policji do prowadzenia dochodzeń oraz organów uprawnionych do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również zakresu spraw zleconych tym organom.

1. Organy państwowej inspekcji handlowej w sprawach o ujawnienie w czasie prowadzenia inspekcji przestępstw przewidzianych w kodeksie karnym w ustawie o oznaczeniu wyrobów znakami skarbowymi itd.

2. Organy państwowej inspekcji sanitarnej w sprawach o przestępstwa określone w ustawie o warunkach zdrowotności żywienia, o kosmetykach.

3. Urzędy Skarbowe i Izby Skarbowe (patrz wykład)

4. Państwowa agencja radiokomunikacji w tym jej prawni następcy.

Regionalne Izby Obrachunkowe

Ustawa z października 1994 roku ze zmianami „O samorządowych kolegiach odwoławczych” stanowi, że są to organy wyższego stopnia w rozumieniu przepisów KPA, w indywidualnych sprawach administracyjnych załatwianych (rozstrzyganych) przez organy gminy.

W szczególności samorządowe kolegia odwoławcze rozpatrują:

• odwołania od decyzji,

• zażalenia na postanowienia,

• żądania wznowienia postępowania

• lub stwierdzenia nieważności decyzji.

Siedziby samorządowych kolegiów odwoławczych to miasta wojewódzkie oraz Toruń i Koszalin.

Ustrój kolegiów

Organami kolegium są:

• zgromadzenie ogólne kolegium,

• przewodniczący kolegium.

W skład kolegium wchodzą: przewodniczący, zastępca oraz członkowie (etatowi oraz poza etatowi). Liczba członków uzależniona jest od ilości mieszkańców okręgu na terytorium, którego działa kolegium.

Na funkcję przewodniczącego kolegium może zostać wybrana osoba:

• posiadająca obywatelstwo polskie z pełnią praw publicznych,

• posiadająca wykształcenie wyższe prawnicze albo administracji publicznej,

• wykazująca się wysokim poziomem wiedzy z zakresu administracji publicznej.

Sejmik wojewódzki wybiera przewodniczącego spośród kandydatów większością głosów. Kadencja trwa 6 lat.

Sejmik wojewódzki to inaczej radni do sejmiku wybrani w wyborach samorządowych. Kandydaci do kolegium biorą udział w konkursie.

Przewodniczący kieruje pracami rady, w tym:

1. reprezentuje kolegium na zewnątrz,

2. przekłada informację z działalności,

3. występuje o zwiększenie lub zmniejszenie etatów,

4. ogłasza konkurs na członków kolegium,

5. przewodniczy pracom komisji konkursowej,

6. czuwa nad jednolitością orzecznictwa oraz sprawnością pracy kolegium,

7. wyznacza przewodniczących składów orzekających

(2 razy w roku zbiera kolegium, które podejmuje uchwały oraz stanowi niezbędne prawo wewnętrzne).

Stosunek pracy z przewodniczącym nawiązuje wojewódzki sejmik samorządowy. Istnieją dwie możliwości:

1. na podstawie powołania - pełny etat

2. na podstawie umowy o pracę z członkami kolegium oraz z pracownikami biura.

Zasady działania kolegium

Orzeczenia kolegium zapadają po przeprowadzeniu rozprawy na posiedzeniu niejawnym i wydane są w formie decyzji lub postanowienia. Orzeczenia zapadają większością głosów. Skład orzekający to min. 3 osoby. Osoby biorące udział w rozprawie mogą zgłosić do protokołu zdanie odrębne, ale orzeczenie podpisują wszyscy.

Do wykonanych zadań przez kolegia stosują się przepisy KPA i dlatego kolegia mogą żądać dokumentów oraz niezbędnych informacji dotyczących działalności gminy, albo tez wglądu do dokumentów związanych z konkretna sprawą.

Rozporządzenie RM z kwietnia 2002 roku w sprawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Rozporządzenie dotyczy ruchomości, na które rozciąga się stosowanie przepisów o egzekucji w administracji, a także przypadki, w których może nastąpić nieodpłatne przekazanie ruchomości albo sposób rozliczenia podatków związanych z przechowaniem lub sprzedażą ruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa. Rozporządzenie dotyczy przechowania, oszacowani i sprzedaży nieruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa na postawie prawomocnego orzeczenia w przypadku przedmiotów wydanych w postępowaniu karnym, karno skarbowym, administracyjnym, cywilnym i w wykroczeniach.

21.06.2009

Kodeks Postępowania Administracyjnego

• jest ustawą z czerwca 1960 r.,

• ustawa zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 1961 r. (po 6-miesięcznym vacatio legis),

• ustawa reguluje postępowanie administracyjne pomiędzy organami administracji publicznej a osobami fizycznymi, prawnymi, jednostkami organizacyjnymi oraz innymi organami administracji.

Rozróżniamy:

• postępowanie administracyjne ogólne - powszechnie stosowne,

• postępowanie administracyjne specjalne - np. karno-skarbowe, prowadzone przez polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne w innych krajach.

Istotne zmiany w KPA wprowadzono w 1989 i 1990 r. Było to związane ze zmianą ustroju państwa.

• w grudniu 1989 r. zmieniono Konstytucję, w tym z PRL zmieniono nazwę na RP,

• wprowadzono zasady gospodarki wolnorynkowej,

• w wyniku decentralizacji i dekoncentracji administracji utworzono samorząd terytorialny - gmina.

Zasady działania organów administracji publicznej

• zasada praworządności (art. 6) - organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów praw i rozstrzygają sprawy w oparciu o nie;

• zasada pouczania stron o ich prawach i obowiązkach (art. 9) - organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania uczestnika postępowania o przysługujących mu prawach;

• 
  zasada pisemności (art. 14) - sprawy należy załatwiać w formie pisemnej. Sprawy mogą być załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a przepis prawa nie stoi temu na przeszkodzie. Treść oraz istotne motywy takiego załatwienia powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronę adnotacji.

• zasada kontroli sądowej (art. 15) - stronom po wyczerpaniu drogi administracyjnej dwuinstancyjnej przysługuje możliwość zaskarżenia decyzji, postanowień itp. do sądów administracyjnych.

Organy wyższego stopnia i organy naczelne

Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są w stosunku do:

organów jednostek samorządu terytorialnego	⇒	samorządowe kolegia odwoławcze
wojewodów	⇒	właściwi w sprawie ministrowie
innych organów administracji publicznej	⇒	odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie
organów organizacji społecznych	⇒	odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji

Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są w stosunku do:

organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego z wyjątkami	⇒	Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie
innych organów państwowych	⇒	odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania
organów organizacji społecznych	⇒	naczelne organy tych organizacji

Właściwość miejscowa i rzeczowa

Właściwość rzeczową organu administracji publicznej ustala się według przepisów o zakresie jego działania.

O właściwości miejscowej decyduje obszar na którym działa dany organ administracji.

Wyłączenie pracownika oraz organu z toczącego się postępowania

Przesłanki do automatycznego wyłączenia pracownika administracji publicznej z postępowania:

• gdy sam jest stroną w sprawie;

• w przypadku spraw dotyczących małżonka oraz krewnych i w przypadku powinowatych do drugiego stopnia

• osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli

• gdy pracownik był świadkiem w danej sprawie lub biegłym;

• wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne dyscyplinarne służbowe w jego sprawie;

• pracownik prowadzi sprawę swojego szefa,

• itp.

28.05.2009

Instrukcja kancelaryjna

Dla rządowej i samorządowej administracji właściwe organy wydały instrukcję kancelaryjną, która jest aktem prawa powszechnie obowiązującym. Dla samorządu terytorialnego rozporządzenie wydał Prezes Rady Ministrów, natomiast dla rządowej rozporządzenie wydał Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji

Instrukcja określa zasady oraz tryb wykonywania czynności kancelaryjnych. Zapewniają one jednolity sposób tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów w urzędach; dla dokumentów niejawnych mają zastosowanie inne akty prawne.

Instrukcja określa (wyjaśnia) pojęcia:

• akta sprawy - cała dokumentacja (pisma, dokumenty, notatki, formularze, plany, fotokopie, rysunki itp.) zawierającą dane, informacje, które były, są lub mogą być istotne przy rozpatrywaniu danej sprawy,

• aprobata - wyrażenie zgody na treść i sposób załatwienia sprawy,

• dokument - informacje potwierdzające pewien fakt; inaczej dowód,

• kancelaria - wewnętrzna komórka organizacyjna właściwego urzędu lub stanowisko pracy załatwiające sprawy obsługi kancelaryjnej,

• kierownik urzędu - wójt albo burmistrz (prezydent miasta),

• korespondencja → każde pismo wpływające do urzędu lub wysyłane przez urząd.

Do podstawowych czynności kancelaryjnych należy:

1. ewidencjonowanie, rejestrowanie i rozdzielanie korespondencji,

2. prowadzenie ewidencji wpływów specjalnych i wartościowych,

3. sporządzanie czystopisów pism oraz ich powielanie,

4. wysyłanie korespondencji i przesyłek,

5. przyjmowanie i nadawanie poczty elektronicznej, faxów, telegramów itp.,

6. udzielanie informacji interesantom,

Czynności kancelaryjne w urzędach wykonuje:

• kancelaria,

• sekretariat,

• referenci lub pracownicy upoważnieni.

Korespondencję, którą przyjmuje kancelaria rejestruje się we właściwym rejestrze. W sytuacjach koniecznych opisuje się także ilość i wielkość przesyłki.

Przesyłki specjalne albo poczta elektroniczna powinny być rejestrowane w oddzielnych rejestrach. Kancelaria otwiera wszystkie przesyłki z zastrzeżeniem:

• adresowanych imiennie, które przekazuje adresatom,

• wartościowych, które przekazuje właściwej osobie lub komórce organizacyjnej za pokwitowaniem.

Po otwarciu koperty sprawdza się:

• czy nie zawiera przesyłki mylnie skierowanej,

• czy do pisma załączone są załączniki,

• czy koperty są naruszone, jeśli tak - kopertę opisuje się oraz stwierdza zawartość.

Rejestrowanie dokumentacji - sposoby:

• elektroniczny

• rejestr kancelaryjny

• forma dziennikowa

• forma bezdziennikowa

~ADMINISTRACJA PUBLICZNA~

~11~

Państwo powinno posiadać następujące elementy:

• stałą ludność,

• suwerenną władzę,

• określone terytorium oddzielone od innych granicą,

• zdolność wchodzenia w relacje międzynarodowe.

premier Rady Ministrów

wicepremierzy Rady Ministrów

Poj. pochodzi od łac. Prymus Inter Parys (pierwszy wśród równych) oraz od ang. Prime Minister (pierwszy minister)

Prezydent (od łac. praesidens-zasiadający na czele) - najwyższy urząd w państwie będącym republiką

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej - zgodnie z Konstytucją, najwyższy przedstawiciel polskich władz, gwarant ciągłości władzy państwowej, najwyższy organ państwa w zakresie władzy wykonawczej, czuwa nad przestrzeganiem postanowień i zapisów Konstytucji, zwierzchnik Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Organ - osoba umocowana na podstawie przepisów prawa do nadzoru nad czymś.

Zadania prezesa Rady Ministrów:

• reprezentowanie RM,

• kierowanie pracami RM,

• wydawanie rozporządzeń,

• zapewnienie wykonywania polityki RM i określenie sposobów jej wykonywania,

• kontrola i koordynacja pracy członków RM,

• sprawowanie nadzoru nad samorządem terytorialnym w granicach i formach określonych w konstytucji i ustawach,

• sprawowanie zwierzchnictwa służbowego nad pracownikami administracji rządowej.

Ministrowie kierują określonymi działami administracji państwowej lub wypełniają zadania wyznaczone im przez prezesa Rady Ministrów.

Kierownicy urzędów centralnych kierują urzędami podporządkowanymi właściwym przedmiotowo ministrom, prezesowi RM lub Radzie Ministrów.

Wydawanie aktów prawnych:

• Prezes RM → rozporządzenia i zarządzenia,

• RM → rozporządzenia i uchwały,

• Ministrowie → rozporządzenia i zarządzenia,

• Administracja terenowa → akty prawa miejscowego.

Rzecznik Praw Obywatelskich jest w swej działalności niezawisły, posiada immunitet i odpowiada jedynie przed Sejmem.

Samorząd - ustalony prawem zakres kompetencji do zawiadywania własnymi sprawami w zakresie administracji państwowej (publicznej), a także wykonywanie pewnych funkcji państwowych o charakterze administracyjnym.

Organy samorządu są powoływane do wykonywania tych zadań administracji państwowej, którymi określona grupa jest zainteresowana, a zadania realizowane są w sposób właściwy dla organów administracji państwowej.

Samorząd terytorialny to wyodrębniony, powstały z mocy prawa związek lokalnego społeczeństwa, powołany do samodzielnego wykonywania administracji państwowej, wyposażony w materialne środki umożliwiające realizację nałożonych nań zadań.

Organ to wewnętrzna jednostka organizacyjna upoważniona do prawem przewidywanych działań w tym przypadku wójt, burmistrz, prezydent miasta.

Regionalne Izby Obrachunkowe są powołane do kontroli gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych, innych osób prawnych. Sprawują nadzór nad działalnością komunalną w zakresie spraw budżetowych oraz prowadzą działalność i szkolenia w zakresie tych spraw.

Inne zasady to

• zasada uwzględniania z urzędu interesu społecznego i słusznego interesu obywateli;

• zasada pogłębiania zaufania adm. publ.;

• zasada brania czynnego udziału;

• zasada przekonywania;

• zasada szybkości i prostoty postępowania;

• zasada ugodowego załatwiania spraw;

• zasada trwałości decyzji ostatecznych itp.

---