1. Ile cm^3 60% roztworu HNO3 o gęstości d = 1,37 g/cm^3 należy użyć do przygotowania 2 dm^3 0,5 molowego roztworu. M HNO3 = 63,02 g. 2. Przez dodanie 180 cm^3 H2O do roztworu NaCl o nieznanym stężeniu otrzymano 300 cm^3 8% roztworu NaCl o gęstości d = 1.092 kg/dm^3. Jakie było procentowe stężenie wyjściowe roztworu?

1.W 180 cm^3 0,025 molowego roztworu CuSO4 rozpuszczono 15,96 stałego CuSO4, a następnie uzupełniono wodą do 0,25 dm^3. Obliczyć stężenie molowe otrzymanego roztworu. M CuSO4 = 159,60. 2. Do jakiej objętości należy rozcieńczyć 20 ml 80% H2SO4 o gęstości d = 1,7272 kg/dm^3 aby otrzymać roztwór 0,5 molowy.

grupa I. 1. Obliczyć zawartość procentową Ca3(PO4)2 w minerale jeżeli jego odważkę o masie 1,0321 grama rozpuszczono w HCl; fosforany oddzielono za pomocą błękitu molibdenowego, a wapń strącono i ważono w postaci CaC2O4⋅ H20. Masa powstałego osadu wynosiła 0,9210 grama. M Ca3(PO4)2 = 310,18 g/mol; M CaC2O4 = 128,12 g/mol. 2. Oznaczając miano roztworu wodorotlenku sodu, otrzymano następujące wyniki: 0,1143; 0,1153; 0,1148; 0,2142 mol/l. Przeprowadź ocenę statystyczną otrzymanych wyników, gdy dla n=3: Q=0,94; t = 4,30; Kr = 0,59, dla n = 4: Q=0,76; t = 3,18; Kr = 0,49.

Grupa II 1. Ruda zawiera 53% ZnS. Jaką odważkę rudy należy pobrać, aby otrzymać 0,1238 gram osadu Zn2P2O7. M Zn2P2O7 = 304,72 g/mol; M ZnS = 97,46 g/mol. 2. Oznaczając kolorymetrycznie mangan, otrzymano następujące wyniki: 0,250; 0,268; 0,265; 0,670 mg Mn. Wykonaj analizę statystyczną. Gdy dla n=3: Q=0,94; t = 4,30; Kr = 0,59, dla n = 4: Q=0,76; t = 3,18; Kr = 0,49

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa I. 1. Jaką odważkę Na2CO3 przygotowano w celu sprawdzenia miana roztworu HCl o stężeniu 0,8976 mol/dm^3, jeżeli na jej zmiareczkowanie wobec oranżu metylowego zużyto 15,60 cm^3 kwasu solnego. M Na2CO3 - 105,99 g. 2. Jakie wartości pH przyjmie roztwór jeżeli do 35 ml 0,1 molowego roztworu NaOH dodamy: a)30 ml 0,1 molowego roztworu HCl; b) 45 ml 0,1 molowego roztworu HCl. Jakie było pH początkowe.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa II 1. Odważkę boraksu o masie 3,4567 gram rozpuszczono w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Oblicz dokładne stężenie kwasu solnego (około 0,1 molowego) jeżeli średnia objętość HCl (z trzech pomiarów) zużyta na zmiareczkowanie próbek boraksu wobec czerwieni metylowej wynosiła 25,1 cm^3. M boraksu - 381,37. 2. 25 ml 0,1 molowego HCl miareczkowano roztworem NaOH o stężeniu 0,98 mol/l. Oblicz pH przed rozpoczęciem miareczkowania i po dodaniu: a) 20 ml NaOH i 35 ml NaOH.

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa I 1.W objętości 1,2 dm^3 roztworu zawarte jest 0,04 mola NH3 i 0,02 mola NH4NO3. Do roztworu dodano tyle HCl, że jego stężenie wynosi 0,01 mol/l. Nie uwzględniając zmiany objętości oblicz zmianę pH. Kzasady = 1,79⋅10^-5. 2. Do 500 ml 0,2 molowego roztworu CH3COOH dodano 1,1222 gramy stałego KOH. Jakie jest pH otrzymanego roztworu? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa II. 1. 10 ml 0,2 molowego NH3 miareczkowano 0,1 molowym HCl. Oblicz pH po dodaniu a) 20 ml kwasu, b) 22 ml kwasu.pKA = 9,2; CA/KA > 400 2. Ile ml 0,2 molowego roztworu CH3COONa należy dodać do 100 ml 0,1 molowego roztworu CH3COOH, aby pH roztworu wynosiło 5? pKa = 4,8

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa I Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + NO ⇔ Mn^2+ + NO3^- H2O2 + Ca(ClO)2 ⇔ O2 + CaCl2 Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

Grupa II Uzupełnij reakcje i rozpisz reakcję połówkowe. Popisz reakcję redukcji i utleniania MnO4^- + Cl^- ⇔ Mn^2+ + Cl2 Cu2O + HNO3 ⇔ Cu(NO3)2 + NO Napisz wzór Nernsta i wyjaśnij co oznacza. Co to jest potencjał normalny

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA I 1. Mieszaninę Fe i Fe2O3 o masie 0,2132 grama rozpuszczono i żelazo oznaczono manganometrycznie zużywając 35 cm^3 0,02 molowego KMnO4. Jaka była % zawartość Fe2O3 w mieszaninie. Masa molowa Fe2O3 - 159,69 2. Jaki jest potencjał redoks układu, jeżeli 20 cm^3 0,1 molowego roztworu soli Fe(II) w 86% i 99,9% zmiareczkowano roztworem KMnO4 o stężeniu 0,02 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77.

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA II 1.Oblicz % zawartość zanieczyszczeń w kwasie szczawiowym, jeżeli na zmiareczkowanie 0,1998 grama próbki zanieczyszczonego H2C2O4⋅2H2O zużyto 27,5 cm^3 0,019 molowego KMnO4 Masa molowa H2C2O4⋅2H2O - 126,07. 2. Oblicz wielkość skoku na krzywej miareczkowania 25 cm^3 0,1 molowego roztworu Fe(II) roztworem K2Cr2O7 o stężeniu 0,018 mol/dm^3. EFe3+/fe2+= 0,77, ECr4+/Cr2+ = 1,33

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA I. 1. Ile gram Ag2SO4 można rozpuścić w 250 cm^3 H2O. Ir - 1,6⋅10^-5, M = 311,80 g/mol. 2. Ile razy rozpuszczalność Ag2CrO4 jest mniejsza w roztworze K2CrO4 o stężeniu 0,01931 mol/l w porównaniu do czystej wody. Ir Ag2CrO4 -1,1⋅10^-12.

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA II 1. Ile gram PbJ2 można rozpuścić w 300 cm^3 H2O. Ir - 1,1⋅10^-9, M = 461 g/mol. 2. Ile gram Mg(OH)2 rozpuści się w 200 ml roztworu o pH = 11,7. Ir Mg(OH)2 - 10^-10,7

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA I Do roztworu zawierającego 2 milimole Na2SO4 dodano 30 ml 0,1 molowego roztworu BaCl2. Ile mg SO4^2- pozostało w roztworze po wytrąceniu osadu BaSO4 jeżeli objętość końcowa wynosiła 100 ml. W obliczeniach a) uwzględnić wpływ mocy jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr BaSO4 = 10

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z a) uwzględnieniem siły jonowej, b) nie uwzględniaj siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

GRUPA II Z dwóch 25-ml próbek 0.03 molowego roztworu Na2CrO4 wytrącono osad Ag2CrO4. Osad w jednej próbce przemyto 100 ml 0,001 molowego roztworu AgNO3, a osad z drugiej próbki przemyto 10 ml wody. Oblicz dla obu próbek stary osadu (w mg) spowodowane a) niecałkowitym wytrącaniem, b) przemywaniem z uwzględnieniem siły jonowej pIr = 11,9

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a). niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c). sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane niecałkowitym strąceniem przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa I Roztwór FeCl3 zawierający 0.025 gram żelaza zakwaszono HCl, a następnie strącono roztworem amoniaku osad Fe(OH)2. Objętość końcowa roztworu wynosiła 200 ml, a pH = 4,5. Odsączony osad przemyto 250 ml wody i wyprażono. Podać w mg straty Fe2O3 spowodowane a) niecałkowitym strąceniem b) przemywaniem osadu c) sumaryczną stratę w % (mnożnik) pIr Fe(OH)3 - 38,6 Masa molowa Fe2O3 - 159,69 Masa Fe - 55,85

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

Grupa II 1. Ile ml nadmiaru 0,1 M AgNO3 trzeba dodać przy miareczkowaniu 20 ml 0,05 molowego roztworu KCl, aby stężenie molowe jonów chlorkowych wynosiło 1,26⋅10^-7. pIr AgCl = 9,8 2. Jaką maksymalną objętość 2 molowego roztworu K2Cr2O4 można dodać jako wskaźnika do 50 ml 0,1 molowego roztworu NaCl miareczkowanego 0,1 molowym AgNO3

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

25 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,0099 mol/l miareczkowano w środowisku alkalicznym wobec mureksydu roztworem EDTA o stężeniu 0,012 mol/l. Oblicz pCa po dodaniu 10 ml titranta. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 40 ml roztworu jonów wapnia o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

30 ml roztworu magnezu o stężeniu 0,00987 mol/l miareczkowano roztworem EDTA o stężeniu 0,01032 mol/l. Oblicz pMg po dodaniu 60 ml titranta. βMgY2- = 2⋅10^9. Obliczyć skok miareczkowania na krzywej podczas miareczkowania 30 ml roztworu jonów magnezu o stężeniu 0,01 mol/l za pomocą EDTA o stężeniu 0,01 mol/l.

---