15

10,4, Warunki nośności 195

syraalnych co do wartości bezwzględnej naprężeń głównych. Jeśli ekstremalne wartości a i r w rozpatrywanym punkcie konstrukcji nie występują jednocześnie, to nośność zmęczeniową można sprawdzać wg wzoru (Z3-9)

10.5. Obliczanie belek podsuwnicowych na zmęczenie

Nośność belek podsuwnicowycli ze względu na zmęczenie należy sprawdzać zgodnie z ogólnymi zasadami podanymi w zał. 3. biorąc pod uwagę postanowienia zał. 5. p. 5.1, dotyczące sposobu ustalania parametrów widma obciążenia belki podsuwnicowej.

Ocena zmęczenia belek jest bezwarunkowo konieczna w przypadku obciążenia suwnicami grupy natężenia pracy wyższej niż A4 lub występowania karbów o kategorii zmęczeniowej niższej niż Ao_c = 57 MPa. Zmęczenia belek podsuwnicowycli można natomiast nie sprawdzać w następujących przypadkach:

a)    przy obciążeniu suwnicami grupy natężenia pracy nie wyższej niż A3. gdy w belce nie występują karby o kategorii zmęczeniowej niższej niż Aa_c = 57 MPa,

b)    przy obciążeniu suwnicami grupy natężenia pracy nie wyższej niż A4, gdy nie występują karby o kategorii zmęczeniowej niższej niż Aa_c = 80 MPa. (Przykładowo: wartości Aa_c w zależności od rodzaju spoin w styku pasa górnego ze środnikiem belki podsuwnicowej wg tablicy Z3-1 wynoszą

- przy spoinach pachwinowych: normalnej jakości Aa_c = 36 MPa lub obrobionych Aa_c = 45 MPa (zmęczenie zawsze należy sprawdzać),

-przy spoinach czołowych: normalnej jakości Aa_c = 57 MPa lub specjalnej jakości (obrobionych) Aa_c = 80 MPa.

Podział dźwignic na grupy natężenia pracy (osiem grup oznaczonych A14-A8) podany jest w normie PN-ISO 4301-1:1998.

Zakres zmienności naprężeń w rozpatrywanym punkcie belki określa się jak dla widma niejednorodnego - wzory (Z3-3):

Ao_t = %maxdtT' (Zr_e = a_KmaxAt).

Maksymalny zakres zmienności naprężeń mas da (maxzlr) ustala się na podstawie obliczeń statyczno-wytrzymałości owych belki. W przypadku suwnic liatorowyeh i podwieszonych jako obciążenie wielokrotnie zmienne przyjmuje się tylko siły pionowe V oddziaływania suwnic (wartości charakterystyczne przemnożone przez współczynnik dynamiczny). Współczynnik niejednorodności widma naprężeń a_K wyznacza się ze wzoru (Z3-4a), w^r którym jako współczynnik K można przyjmować współczynnik obciążenia belki K_a, a wykładnik o wartości m = 3