ped res 3

Jaki jest człowiek społeczny?

Człowiek społeczny w znaczeniu ontologicznym, leżącym u podstaw socjologii humanistycznej to taki, który:

►    potrzebuje innych ludzi, by rozwijać swe cechy ludzkie;

►    jest istotą, która się staje i urzeczywistnia w miarę swojego rozwoju. Poprzez styczność ze społeczeństwem, kultury człowiek kształtuje swoją osobowość, postawy, dążenia, systemy, wartości i wzory postępowania;

►    jest podmiotem, a nie przedmiotem życia społecznego, zatem tworzy różne rodzaje i formy życia społecznego

W STRONĘ ISTOTY SPOŁECZNEJ - PROCES SOCJALIZACJI, CZ. II

Podstawowe teorie socjalizacji: ►deterministyczne;

►    systemowe (Durkheim, Parsons, Znaniecki);

►    psychoanalityczne;

►    poznawcze;

►związane z teorią uczenia się;

►    komunikacyjne/interakcyjne;

►    „syntetyczne"/ ^deterministyczne"

W STRONĘ ISTOTY SPOŁECZNEJ - PROCES SOCJALIZACJI, CZ. I

►    Za prekursorów „uspołecznienia" należy jednak uznać J,3. Rousseau, Augusta Comtek i H. Spencera.

►    Pojęcie socjalizacji wprowadzono do socjologii w XIX wieku. Zawdzięczamy je refleksji amerykańskiego socjologa F, Giddings'a oraz Francuza Emila Durkheim'a.

►    Definicja Giddingsa: rozwój natury społecznej łub charakteru (społecznego stanu jednostki) osób, które znajdują się we wzajemnych związkach.

►    U Durkheim'a socjalizacja polega na przejmowaniu istniejących instytucji (sposoby myślenia t działania) poprzez uczestnictwo w trwałych stosunkach międzyludzkich. Człowiek jest przez niego postrzegany jako podmiot oddziaływania społeczeństwa.

W STRONĘ ISTOTY SPOŁECZNEJ - PROCES SOCJALIZACJI, CZ. III

Współcześnie - za Hurrelman'em - można powiedzieć, że;

„ socjalizacja oznacza proces, w toku którego istota ludzka, ze swoimi specyficznymi, biologicznymi i psychicznymi predyspozycjami staje się dojrzałą społecznie jednostką, wyposażoną w dynamicznie podtrzymywane przez całe życie zdolności i umiejętności skutecznego działania w obrębie tak całego społeczeństwa, jak i poszczególnych jego elementach" (1994, s. 16).