ScannedImage 84

- 56 -

Organizacja działalności ekumenicznej na terenie diecezji i kram.

Według Dyrektorium Ekumenicznego /cz.I/ w każdej diecezji powinno sie powołać do życia specjalną komisję do spraw ekumenicznych., która może przybrać różne nazwy, jak: rada ekumeniczna, sekretariat czy ośrodek ekumeniczny, W poczet członków tej komisji powinni wejść obok duchowieństwa diecezjalnego, zakonnicy i zakonnice, a także odpowiednie osoby spośród katolickiego laikatu, tak mężczyźni jak kobiety, aby w szerszym zakresie można było skutecznie prowadzić działalność ekumeniczną* Jeżeli zaś diecezja, z tych czy innych względów, nie może mieć własnej komisji, powinien Ordynariusz wydelegować przynajmniej jedną osobę jako referenta do spraw ekumenicznych.

Do ^zadań komisji diecezjalnej należą, ogólnie mówiąc, sprawy ruchu ekumenicznego na terenie diecezji. Komisja ma być organem koordynującym poczynania ekumeniczne poszczególnych osób czy grup działających na terenie diecezji i nadawać całej pracy właściwy kierunek, służyć pomocą, zachętą, pobudzać do działania. Biorąc pod uwagę miejscowe warunki i okoliczności, komisja diecezjalna ma wprowadzać w życie naukę ekumeniczną Soboru Watykańskiego II, wskazania rzymskiego Sekretariatu d/s Jedności Chrześcijan i krajowej Komisji Episkopatu d/s Ekumenizmu, Ma ona również podejmować kontakty z miejscowymi wspólnotami chrześcijan innych wyznań, rozwijać wzajemne zrozumienie i życzliwość, organizować wspólne modlitwy o jedność chrześcijaństwa, zmierzać do współpracy i do wspólnego chrześcijańskiego świadectwa np. w dziedzinie wychowania, moralności, spraw chrześcijańskiej kultury itp.

Komisja diecezjalna ma utrzymywać ścisły kontakt z komisją krajową, w naszych warunkach - z Komisja Episkopatu d/s Ekumenizmu. Komisja krajowa ma obowiązek dbać o sprawy ekumeniczne na terenie całego kraju, o wprowadzenie w życie w diecezjach polskich dekretu soborowego o ekumeniźmie, wskazań Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski dotyczących rozwoju ruchu ekumenicznego. Komisja d/s Ekumenizmu organizuje i popiera badania naukowe i poczynania duszpasterskie odnośnie zjednoczenia chrześcijan, d^ży do zbliżenia między Kościołem rzymsko-katolickim i innymi Kościołami chrześcijańskimi w kraju, służy wskazaniami, informacją i pomocami komisjom diecezjalnym. Utrzymuje ona również kontakt z rzymskim Sekretariatem d/s Jedności Chrześcijan.

W ostatnich czasach /od 1972 r,rzymski Sekretariat d/s Jedności i światowa Rada Kościołów zdecdowały, że dla rozwoju ekumenizmu wskazaną będzie rzeczą nawiązanie współpracy na szczeblu krajowym między katolickimi i poza-katolickimi organami ekumenicznymi, nie wyłączając nawet utworzenia wspólnej rady czy komisji ekumenicznej.

W Polsce' idą również starania w tym kierunku o nawiązanie oficjalnych stosunków, a w dalszej perspektywie współpracy między Komisją Episkopatu d/s Ekumenizmu i Polską Radą Ekumeniczną.

Zagadnienia dotyczące chrztu i złożenia wyznania wiary.

Dokumenty Soboru Watykańskiego II naświetlają niejednokrotnie doniosłość ekumeniczną sakramentu chrztu. Tak np. de la? et o ekumenizmie stwierdza: ”Ci przecież, co wierzą w Chrystusa i otrzymali v?ażnie chrzest, pozostają w jakiejś, choć niedoskonałej wspólnocie