162

166    Podstawy elektrokardiografii

EKG 74. Ta sama pacjentka co w EKG 73. Badanie wykonane w 20. dobie po operacji wykazuje RBBB. W tym samym dniu rozpoznano ostry zator tętnicy płucnej. (Pojawił się załamek Q w odprowadzeniu III i załamek S w odprowadzeniu I, które prawdopodobnie świadczą o bloku tylnej wiązki lewej odnogi).

5.    Jakie klasyczne zmiany występują w odprowadzeniach płaszczyzny czołowej

w przebiegu ostrego zatoru tętnicy płucnej?

a)    W odprowadzeniach III i aVF często pojawia się załamek Q.

b)    W odprowadzeniu I pojawia się załamek S.

Uwaga: Kombinacja (a) i (b) oraz ujemny załamek T w odprowadzeniu III tworzą klasyczny obraz S,_f Q_m, T,„, znany jako zespół McGinna-White’a. Taki obraz występuje u 15% chorych z ostrym zatorem tętnicy płucnej.

6.    W jakim bloku wiązkowym pojawiają się wcześniej nieobecne załamki Si i Qm?

W bloku tylnej wiązki lewej odnogi mogą wystąpić nie tylko załamki S w odprowadzeniu I, ale także załamki Q w odprowadzeniu III. Możliwe, że w zatorowości płucnej dochodzi do bloku tylnej wiązki lewej odnogi, gdy nagły wzrost ciśnienia w prawej komorze wybiórczo rozciąga tylną część przegrody międzykoinorowej, powodując zwolnienie przewodzenia w tylnej wiązce lewej odnogi.

Innym potwierdzeniem hipotezy o bloku tylnej wiązki lewej odnogi jako przyczynie konfiguracji Sj, Qm są załamki Q czasem pojawiające się także w prawostronnych odprowadzeniach przedsercowych i naśladujące ostry zawał przednio-przegrodowy (lub dolny). Blok tylnej wiązki może doprowadzić do powstania załamków Q w odprowadzeniach przedsercowych, jeżeli elektrody na klatce piersiowej znajdują się dostatecznie nisko, by zarejestrować wektor początkowy jako wychylenie ujemne.