204

208    Podstawy elektrokardiografii

EKG 125. Częstoskurcz przedsionkowy o częstotliwości 155/min. Masaż zatoki szyjnej (strzałka) gwałtownie przerywa częstoskurcz i przywraca rytm zatokowy o częstotliwości około 60/min.

Uwaga: Jeżeli wektor zahmka P jest skierowany w górę, rozpoznanie lylmu zatokowego jest niemożliwe¹.

Częstoskurcze w zespołach WPW i LGL

1. Jaki jest najczęstszy mechanizm częstoskurczów u pacjentów z dodatkowymi włóknami przedsionkowo-komorowymi?

Przedwczesne pobudzenie przedsionkowe trafia na okres refrakcji drogi dodatkowej (zostaje zablokowane w kierunku zstępującym), ale może się przewieść przez węzeł AV i zde-polaryzować komory. Następnie depolaryzuje wstecznie drogę dodatkową i przewodząc się do przedsionka, zapoczątkowuje częstoskurcz nawrotny o typie okrężnym. Zwykle w czasie częstoskurczu pobudzenie biegnie w dół przez węzeł AV, a następnie wstecz przez włókna dodatkowe. Taki rytm nazywamy częstoskurczem przedsionkowo-komorowym.

Sporadycznie częstoskurcz nawrotny ma kierunek odwrotny. Pobudzenie biegnie w dół przez włókna dodatkowe, a wstecz przez węzeł AV (częstoskurcz antydromowy). Uwaga: U pacjentów z włóknami prze cisi on ko wo -pęcz ko wym i także może dojść do częstoskurczu. Mówimy wówczas o zespole Lu wn a - Gan onga-Le vi n e ’a (LGL).

Dodatkowe włókna przedsionkowo-komorowe mogą nie ujawniać się w EKG podczas rytmu zatokowego, gdy przewodzą pobudzenia zstępujące w sposób przerywany albo nie przewodzą ich wcale.

2. Jaki warunek musi zostać spełniony, aby mógł się rozpocząć częstoskurcz przed-sionkowo-komorowy?

Ektopowe pobudzenie przedsionkowe musi być na tyle przedwczesne, aby jego przewodzenie przez węzeł AV było wolne. Do czasu depolaryzacji pęczka Hisa lub komór przez to pobudzenie, dodatkowe włókna muszą odzyskać zdolność przewodzenia, aby impuls mógł wstecznie przewieść się do przedsionków i rozpocząć częstoskurcz nawrotny.

1

przyp. red.