192

Opór dyfuzyjny względny, S_d, wyprawy, czyli grubość warstwy powietrza dyfuzyjnie równoważnej, oblicza się według wzoru

S_d = 6I0“⁴/?    (3.64)

gdzie:

S_d - opór dyfuzyjny względny, nr,

6-10'⁴    - współczynnik przeliczeniowy, g/(mPah);

R - opór dyfuzyjny powłoki, m²hPa/g.

BADANIE ODPORNOŚCI NA UDERZENIE

Wyprawy zewnętrzne powinny przejść pozytywnie test wykonany przy użyciu młotka Barroniego (rys. 3.44) z obciążnikiem o masie 500 g. Dla tynków wewnętrznych przewiduje się taki sam wynik, ale z wykorzystaniem obciążnika o masie 250 g.

Badanie wykonuje się na dwóch próbkach. Przyrząd ustawia się na powierzchni próbki w taki sposób, aby nie przesuwał się w czasie badania. W otwór wkłada się stempel stroną nacięć w kształcie klinów do badanej powierzchni.

Rys. 3.44. Schemat młotka Barroniego: 1 - podstawa, 2 - wspornik, 3 - przegub, 4 - ruchomy trzonek, 5 - nóżki, 6 - obciążnik, 7 - otwór z dociskiem sprężynowym na stempel, 8 - badana próbka

Trzonek z obciążnikiem podnosi się do pozycji prostopadłej do badanej powierzchni, a następnie opuszcza ruchem swobodnym. Nie zmieniając położenia przyrządu, powtarza się próbę po uprzednim obróceniu próbki o kąt 90°. W efekcie badania, na powierzchni wyprawy powinno się otrzymać siatkę nacięć w postaci kwadracików o boku 5 mm. Badanie przeprowadza się na próbce przechowywanej w warunkach laboratoryjnych i na próbce zanurzonej przez 2 h w wodzie. Negatywny wynik badania uzyskujemy, wtedy gdy obserwuje się odpadanie i wykruszanie kwadracików.

BADANIE MROZOODPORNOŚCI TYNKÓW

Badaniom mrozoodporności poddaje się tynki zewnętrzne. Należy przygotować sześć próbek tynków poprzez nałożenie wyprawy na oczyszczone powierzchnie płytek betonowych o wymiarach 240x240x20+50 mm i przechować je do czasu stwardnienia w warunkach laboratoryjnych. Po tym okresie czasu próbki poddaje się nasycaniu wodą przez co najmniej 48 h, a następnie poddaje 25 cyklom kolejnego zamrażania i odmrażania. Na

192