20101108496

o uśrednionych ( przeciętnych ) właściwościach lub jego sztuczny odpowiednik (np. ogniwo fbtoelektryczne odpowiednio skorygowane) używany w fotometrii.

2.1. Podstawowe wielkości fotometryczne

Ocenianie promieniowania za    pomocą normalnego obserwatora

fotometrycznego CIE daje podstawę    określania podstawowych wielkości

fotometrycznych takich jak :

-    strumień świetlny,

• światłość,

-    natężenie oświetlenia,

-    luminancja.

Wymienione wyżej wielkości fotometryczne odnoszą się do widzenia fotopowego (są związane z krzywą V(A.)). Gdy mąją się odnosić do widzenia skotopowego (związane z krzywą V(X)) to nazwy tych wielkości są uzupełniane terminem " skotopowy".

Strumień świetlny jest wielkością wyprowadzoną z mocy promieniowania przez ocenienie promieniowania na normalnego obserwatora fotometrycznego CIE , charakteryzującego się krzywą V(A).

Przy promieniowaniu monochromatycznym na długości A. , o mocy P>, można przyjąć, że wyrażenie    jest miarą mocy promieniowania P^ ,

ocenionego według zdolności wywoływania wrażeń wzrokowych Wielkość proporcjonalną do tej miary nazywamy strumieniem świetlnym przy długości A.(<X>x) •

^KmPM [Im],    (2.1.)

Km = 683 Im/W.    (2.2.)

Współczynnik proporcjonalności Km jest współczynnikiem przejścia z układu jednostek energetycznych na układ jednostek fotometrycznych

Współczynnik Km dawniej nazywany był fotometrycznym równoważnikiem promieniowania . Obecnie określany jest jako największa wartość skuteczności świetlnej widmowej Kx.

Strumień świetlny można wyrazić wzorem wykorzystującym pojęcie K*,: