3tom047

2. WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ 96

Rys. 2.11. Podział procesu technologicznego klasycznej elektrowni parowej na najważniejsze układy / — nawęglania, II cieplny. III elektryczny. IV chłodzący, V paliwo-powietrze-spaliny, VI — odpopielania

do uruchomień kotłów, podtrzymywania płomienia podczas zakłóceń i ewentualnie do regulacji temperatury pary podczas małych obciążeń kotła.

Większość wyposażenia wszystkich bloków jest instalowana w tzw. budynku głównym, w którym zawsze występują wyodrębnione części: kotłownia i maszynownia. Pomiędzy tymi częściami wzdłuż budynku głównego mogą rozciągać się dwie pomocnicze nawy. Jedna z nich jest głównie przeznaczona na przykotłowe zasobniki węgla, a druga na zbiornik wody zasilającej z odgazowywaczem, nastawnię blokową i rozdzielnice potrzeb własnych. Takich tradycyjnych i kosztownych, czteronawowych rozwiązań budynku głównego obecnie się już nie stosuje. Możliwe jest umieszczenie zasobników przy-tłokowych pomiędzy kotłami lub na zewnątrz kotła (rys. 2.14). Odgazowywacz ze zbiornikiem wody można również instalować pomiędzy kotłami. Nastawnię blokową oraz rozdzielnice potrzeb własnych bloku umieszcza się ostatnio na zewnątrz budynku maszynowni (rys. 2.15), co poprawia komfort pracy kosztownego wyposażenia nastawni. Długość budynku głównego zależy od liczby bloków i tzw. podzialki blokowej, czyli

Rys. 2.12. Układ nawęglania jednej z elektrowni

/    obrotowa wywrotnica wagonów, 2 urządzenie do podciągania wagonów, 3 kołowrót przetokowy, 4 — wózki wygarniające, 5 — przenośniki taśmowe, 6 wagi,

7    elektromagnetyczne oddzielacze żelaza, 8 zasobnik pośredni, 9 - podajniki płytowe. 10 kruszarki, 11 — wózki zrzutowe, 12 zasobniki przykotłowc,

13 spychacz, 14 — skład węgla, 15 — zasobniki wgłębne, 16 skład mułów. 17 — most przeładunkowy

⁷ Poradnik inżyniera elektryka tom 3