72,73

72

Teorie literatury XX wieku

1953:    Lacan zostaje przewodniczącym Paryskiego Stowarzyszenia Psychoanalityczne

go (SPP), z którego następnie występuje, by stać się członkiem Francuskiego Sto warzyszenia Psychoanalitycznego (SFP), nieposiadająccgo akredytacji Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Początek poważnych podziałów w łonie francuskiej psychoanalizy. Lacan zaczyna prowadzić słynne seminaria, których zapisy będą publikowane w osobnych tomach. Seminaria, trwające bez przerwy przez dwadzieścia siedem lat, uznano powszechnie za starannie reżyserowane przez Lacan a spektakle psychoanalityczne, prowadzone w dość hermę tycznym języku. Mimo to zawsze przyciągały tłumy gości, niekoniecznie zwią zanych zawodowo z psychoanalizą.

¹954^:    Pierwszy tom seminarium: ficrits tćchnirjues de Freud (Pisma techniczne Freuda).

1955:    Seminarium na temat Ukradzionego listu Edg-.ua /Ulana Poe. Dnigi tom prac se

minaryjnych: Ja’ to teorii Freuda i w technice psychoanalitycznej.

*955“195& Seminarium Lucana na temat psychoz.

*959-*960: Seminarium L'Ethique de lapsycbanalyse (Etyka psychoanalizy), na którym pojawia się nowa interpretacja Realnego i Rzeczy (das Ding, la Chose).

1960-1961: Seminarium o Przeniesieniu (I* Transfert).

Książka Foucaulta Historia szalem twa w dobie klasycyzmu.

1963:    Lacan zostaje redaktorem serii „Champ frcudicn" w wydawnictwie Seuil.

1964:    Lacan zakłada Ćcole Freudienne dc Paris (EFP). Seminarium XI: Lesęuatreseon

ceptfundamentaux de la psycbanalyse (Cztery fundamentalne pojęcia psychoanalizy), podczas którego pada słynne zdanie: „Nieświadomość jest ustrukturyzowana jak język".

Roland Barthes wydaje F.Uments de s/miologie (Elementy scmiologii).

1966:    Franęois Wahl zbiera rozproszone studia Lacana w tomie ficrits (w kolekcji

„Champ łrcudien" redagowanej przez samego Lacana), biblii wszystkich lacani stów.

Wydanie ficrits zbiega się z wydaniem innych kluczowych dla francuskiego struk-turalizmu książek: Słów i rzeczy Foucaulta i Problemes de łinguistique gćnćrale Ben-venistc’a.

1967:    Słownik psychoanalizy Laplanchc'a i Pontalisa, pierwsze kompendium łączące

Freuda z Lacancm.

1968:    EFP zaczyna wydawać pismo „Scilicet". Lacan popiera rozruchy studenckie. Na

uniwersytecie w Vinccnnc» powstaje Wydział Psychoanalizy, kierowany prze/ j< go uczniów.

1970 19H0: Kolejne seminaria Lacana. W sumie zostało Ich zarejestrowanych dwadzieścia siedem, z kiótyi h kazdr zostało lut»zostanie opublikowane w osobnym tomie

I |^v«yi In*;«nu1iza

73

iy pi: Frtntb Freud: Struć tural Studia in Psyeboana/ysis, tematyczny numer „Yale French Studics".

ii»; |l Wnikliwa książka krytyczna o Lacanie: 1-e titre de la lettre Philippca I.acouc-Labarthca ł Jeana -1 .uca Nancy ego.

Wychodzi Anxiety oj Influence U^k przed wpływem, wyd. poi. 2002) 1 iarolda Blooma, ♦muła próba opisania procesu historycznoliterackiego w kategoriach cdypalncj psy-»homachii między poprzednikami a następcami.

ly,- y Wizyta Lacana w Ameryce. Seria dziwnych zdarzeń i skandali. Ufny w swoją sławę za Atlantykiem Lacan postanowił odwiedzić prywatnie Metropolitan Opera („Powiedz-. k im, że jestem Lacan"). z gdy nic udało się zaaranżować spotkania, jedna z jego go-tpodytf, nic mówiąc nic Lacanowi, zadzwoniła do dyrektora, zapowiadając, że w operze /|iwi się Jean Paul Sartrc incognito. Dyrektor, zaszczycony, zgodził się od razu, ale zoil. ił uprzedzony, że wielki filozof nic lubi, gdy się publicznie wypowiada jego nazwisko.

I u in nic zorientował się w niczym, choć tylko jego nieznajomość angielskiego pozwoliła mu przejść do porządku dziennego nad pytaniem o zdrowie Simone dc Bcauvoir. W Bostonie, na MIT, gdzie spotkał się z Chomskym, Lacan tak odpowiedział mu na pyt .mię o myślenie: .Wydaje nam się, że myślimy mózgiem. Osobiście myślę stopą.Tył-ł n tak wchodzę w rzeczywisty kontakt z czymś solidnym. Czasami myślę też moim czołem, zwłaszcza gdy w coś nim walnę. Ale widziałem zbyt dużo clcktrocnccfalogramów, l*v wiedzieć, że nic ma tam śladu myśli". Chomsky szybko uznał, że ma do czynienia r szaleńcem.

W dwudziestym pierwszym numerze „Poćtiquc" Dcrrida publikuje długi esej Lcfacteur lu trrit/, będący krytyką metafizycznych (a właściwie fallogoccntrycznych) założeń psychoanalizy Lacanowskicj (jal/us jako .uprzywilejowane znaczące"), wpisami li w seminarium Lacana na temat Skradzionego listu Poego. We wprowadzeniu do łi go 1 cju Dcrrida pisze: „We Francji -krytyka literacka* zorientowana psychoanali-lyi /nir nic stawia pytania o tekst. Można to, bez większej niesprawiedliwości, powic-d - i* < o piychobiografii Marii Bonaparte, psychoanalizie wyobraźni materialnej [Bache-I uda], psychoanalizie egzystencjalnej [Sartrc’a], psychokrytyce [Maurona], fenomenologii 1. iiutyczncj zabarwionej psychoanalitycznie [Richard] itp.".

Bitnio Brttelłicim w książce The Uses of Encbantment: The Meaning and Importance oj' I .nry Ta/es (wyd. poi. Cudowne 1 pożyteczne) stawia tezę na temat baśni jako ilustracji H^iwiadoinrgo konfliktu w psychice dziecięcej.

BpfiMlny numer „Yale French Studics" poświęcony psychoanalizie. W nim między Flftnyiiii Petire and the Interpretation ofDesire in Hamlet Lacana oraz Turning the Screw ęf l'iiftpiftation, świetna interpretacja W kleszczach /(ku I łenryjamesa pióra Shosha-•1) I • linan.

|i I )« mii unnri.i 1; wi/cmiu