Agrest opis VIII 2009 str 1

winorośl północy

Niepozorny, ale jakże pyszny wczesnojesienny owoc. Sprawdza się w deserach, wspaniale nadaje się na domowe przetwory. W postaci konfitury stanowi wyśmienity

I ORYGINALNY DODATEK DO MIĘSA, DROBIU I RYB.

Autor: Tatiana Różyłlo

Agrest na wadze

Energia	171 kJ (41 kcal)
Woda	86,7 g
Białko	0,8 g
Tłuszcz	0,2 g
	■y 11.8 g
Błonnik	3,0 g
	2,0 mg
	230,0 mg
	20,0 mg
Fosfor	26,0 mg
Magnez	10,0 mg
Żelazo	0,5 mg
Cynk	0,09 mg
Miedź	0,19 mg 0,05 mg
Beta-karoten	160 ug
	0,58 mg 0,04 mg
	0,028 mg
	0,18 mg 26,0 mg

N

-A.    ^ azwę agrest (Ribes

uva-crispa) prawdopodobnie nadali mu Arabowie osiedleni w Hiszpanii. Odkryli oni podobieństwo smaku agrestu z rabarbarem (Rheum ribes) rosnącym w ich ojczyźnie. Zgodnie z systematyką botaniczną, agrest to krzew z rodzaju Ribes (Grossularia), należący do rodziny agrestowa-tych (Glossulariaceae). Rodzina ta liczy około 50 gatunków - najczęściej kolczastych - krzewów. Ojczyzną agrestu są prawdopodobnie Himalaje. W Europie zadomowił się dopiero 200 lat temu i zyskał miano „winorośli północy”.

Od tamtej pory jest krzewem chętnie uprawianym w ogródkach działkowych i przydomowych. Największą popularnością cieszą się formy drzew-kowe (pienne) agrestu. Zajmują one znacznie mniej miejsca i ułatwiają zbiór. Aktualnie powszechnym miejscem występowania krzewów agrestów (także dzikich) jest południowa i środkowa Europa, ziemie Kaukazu, Ameryka Północna i północna część Afiyki.

Kolczasty krzew

Krzewy agrestu odróżniają się od innych roślin ogrodowych posiadaniem ostrych, długich kolców. Co prawda są już w Polsce dostępne odmiany agrestu bezkolcowego, ale jednak w uprawach amatorskich agrest z kolcami nadal stanowi postrach dla dzieci i wyzwanie dla zbierającego owoce. Krzewy

Agrest w Polsce

agrestu, kiedyś rozłożyste, dziś wypierane są przez odmiany pienne - drzewkowe. Są one łatwiejsze do hodowania, zajmują mniej miejsca w ogrodzie. Zbiór owoców jest wygodniejszy. Takie krzewy pełnią również funkcje zdobne, mogą osiągać wysokość nawet do 3 metrów i pięknie, kolorowo kwitną. Kwiaty bywają barwy zielonej, białej lub czerwonej. Dzisiejsze odmiany uprawne pochodzą od dwóch gatunków: agrestu zwyczajnego (Grossularia reclinata), występującego

»

Najwięcej agrestu produkowano w Polsce pod koniec lat dziewięćdziesiątych, około 32- 38 tysięcy ton owoców. Później, w wyniku obniżania się areału, poziom produkcji spadał. Ten trend ma uzasadnienie ekonomiczne. Od kilku lat uprawa agrestu staje się mało opłacalna, a umowy handlowe z producentami oferują skup na niskim poziomie cenowym za kilogram owoców. Agrest ma też konkurenta w kiwi, które skutecznie zastępuje go jako wsad jogurtowy oraz komponent innych artykułów przemysłu spożywczego. Stopniowo zwiększa się więc podaż owoców kiwi z krajów Europy Południowej.

66