IMGP6354

ŻYWOT KZUIM

79

Niektórzy dać hołd królowi,

Aleć ja tego nic radzę,

Krótko ten węzeł rozwodzę:

Zrzędzenie, pierwsze po Bodze,

*^,1’° Dało ludziem tu dwie drodze;

Którzy ich niedobrze wiedzę,

W błędzie wielkim za wżdy chodzą.

Pierwsza droga, świebodnoAcf,

Ma naprzód swoje ciężkości:

Trudna, ostra i teskliwa,

Praca wielka na niej bywa;

Ale gdy nią mało pójdziesz,

Gładką, łatwią za wżdy najdziesz;

Kożdy sie na niej weseli,

*¹⁸⁰ Mając wszystko po swej woli.

Druga droga jest nie wolej:

Barzoć łatwi przodek u niej,

Ale koniec barzo trudny.

Bowiem u niej jest żywot nędzny **•* Samska obec tę rzecz słysząc.

Zakrzyknęli tako rzekąc:

„Trwajmy stale w swej świebodzie.

K służbie nas nikt nic przywiedzie". Wszyscy sie na to zwolili.

”*• Z tymże posła odprawili,

Aby królowi powiedział.

Co tam jawnie od wszech słyszał.

w. 2169: zrządzenie — tu: natura, los. Tak tłumaczy Biernat lac. fortuna', po Bodze (dawna forma miejscownika 1. p.) — P° Bogu.

2170: dwie drodze (liczba podwójna) — dwie drogi.

2175: teakliwy — tu: przykry, męczący.

2177: mało — tu: nieco, trochę.

2178: łatwi. iatu>ia — łatwy, łatwa.

2182: przodek — tu: początek.

2185: rzecz -— tu: mowa.

2189: zwolić się — zgodzić się.