kurmaz033

1.5.3. WEWNĘTRZNE ROZPLANOWANIE REDUKTORÓW [3], [18], [19]

1.5.3.1. OGÓLNE WIADOMOŚCI

Wewnętrzne rozplanowanie wykonuje się po skończeniu obliczeń wytrzymałościowych przekładni reduktora, na MM-papierze, w skali 1:1 (1:2), ołówkiem .

Wewnętrzne rozplanowanie reduktorów wykonuje się:

-    dla rozmieszczenia kói zębatych wewnątrz reduktora w sposób gwarantujący otrzymanie minimalnych wewnętrznych wymiarów reduktora (B_wew i iwcw),

-    dla sprawdzenia, czy koła zębate jednego stopnia nie nakładają się na wały (koła) obok położonego stopnia reduktora.

-    dla wyznaczenia odległości między podporami wałów reduktora (L) przy takim rozmieszczeniu.

-    dla wyznaczenia punktów przykładania sił obciążających wał (odległości L\, Li, Lj).

PARAMETRY ZADANE:

- wymiary zębatych przekładni walcowych, stożkowych, ślimakowych (1.5.2.1 lub 1.5.2.2, 1.5.2. J,

1.5.2.7).

-średnice watów d_WQt (tabl. 1.1.4).

B (T)

Rys. 1.53.1. Wymiary łożyska

DOBIERA SIĘ:

- L_pxDpx(l,6+1,8)d_wat — długość i średnica piasty.

■ dobiera się z kotalogu łożysk łub 1.5.5.7 (bez obliczeń) wymiary gabarytowe odpowiednich łożysk tocznych [D, 8 (T)J odmiany średniej o wevjnętrznej średnicy d~ =d_Wa> (rys. 1.5.5.1).

ORIENTACYJNE WYMIARY DO ROZPLANOWANIA

6 - grubość ścianki korpusu reduktora ó ^ 8,0 1. 1dła reduktorów walcowych jednostopnio v/ych dwustopnic wych

1.2.- dla reduktorów stożkowych jedn ostopniowych stożko w o - walcowych 1.5.- dla reduktorów ślimakowych jednostopnio wych śiim a ko w o—walcowych (większa wartość)

mm,

2.    Odległość od wewnętrznej powierzchni ścianki reduktora

-    do bocznej powierzchni obracajęcej się części

-    do bocznej powierzchni łożyska taeżnego

3.    Galcgłość w osiowym kierunku między obracajgcymi się częściami osadzonymi na: — jednym wale

- różnych watach

4.    Promieniowa odległość między kołem zębatym jednego stopnia a wołem drugiego stopnia (min)

5.    Promieniowa odległość od wierzchołków kół zębatych —do wewnętrznej powierzchni ścianki korpusu

-do wewnętrznej dolnej powierzchni ścianki korpusu (o wielkości e₆ decyduje objętość kadzi olejowej (1.5.10.4-1.5.10.6, 1.5.11.2))

6.    Odległość od bocznych powierzchni części obracających się razem z wałem do nieruchomiych części zewnętrznych reduktora

7.    Szerokość kołnierzy K łączonych śrubą o średnicy

d_Sr2 =1,5 6    K=f(d_sr) (tobl. 1.5.5 1)

8.    Sumaryczna szerokość kołnierzy

9.    Grubość kołnierza pokryv/y bocznej h₁=f(D) (tabl. 1.5.10.1,

10.    Wysokość łba śruby

11.    Grubość iulei    hą—f(D) (tabl. 1.5.10.18)

12.    Grubość kołnierza łulei

13.    Odległość od bocznej powierzchni łożyska do bocznej powierzchni nakładanej pokrywy h₄ dobiera się koris trukcyjn ie

14.    Odległość między bocznymi powierzchniami łożysk montowanych parami

15.    Inne nieoznaczone parametry korpusu reduktora (1.5.

e=( 1,0+ 1,2)0 e,= (3+5)

e₂= (0+5) e₃- (0, 5+ 1,0)6

e₄ - (1,5+2,0)6

g₅ = 1,2 6

e₆=(5+10)m,

3? =(5+8)

S=K-t ó-ł-4 rys. 1.5.10.1)) h=0,8 /?,

h_p=

i - 5

h*— (0+5)

W. 1).

mm,

mm.

mm,

mm.

mm.

mm,

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

mm.

6^(0,04 a_ws,+2) ó—(0,04 o_wsi +3) ó ■ (0,025 Gwwal 4-3)

Po doborze orientacyjnych wymiarów należy wykonać

6-(0,025 o_{W Ma}j +1) Ó-.(0,025 a_wwol2+3)

6=(0,05 Re-ł-1)

6=(0,025 G w wal +3)

mm,	rozplanowanie reduktora wg 1.5.		3.2-
mm,	Tabl. 1.5.3.1. Zależność	dir ^!	K
mm,		mm
		M8 !	24

mm,

mm,

mm.