kurmaz033

1.5.3. WEWNĘTRZNE ROZPLANOWANIE REDUKTORÓW [3], [18], [19]

1.5.3.1. OGÓLNE WIADOMOŚCI

Wewnętrzne rozplanowanie wykonuje się po skończeniu obliczeń wytrzymalościo

wych przekładni reduktora, na MM-papierze, w skali 1:1 (1:2), ołówkiem .

Wewnętrzne rozplanowanie reduktorów wykonuje się:

-    dla rozmieszczenia kól zębatych wewnątrz reduktora w sposób gwarantujący otrzymanie minimalnych wewnętrznych wymiarów reduktora (B_wew i L_wew).

-    dla sprawdzenia, czy koła zębate jednego stopnia nie nakładają się na wały (koła) obok położonego stopnia reduktora.

-    dla wyznaczenia odległości między podporami wałów reduktora (L) przy takim roz mieszczeniu.

-    dla wyznaczenia punktów przykładania sił obciążających wał (odległości L\, Li, Lj).

J

PARAMETRY ZADANE:

- wymiary zębatych przekładni walcowych, stożkowych, ślimakowych (1.5.2.1 !ub 1.5.2.2, 1.5.2. 3,

1.5.2.7).

Rys. 1.5.3.1. Wymiary łożyska

- średnice watów ęj_WQt

DOBIERA SIĘ:

- L_pxDpx(l,6+1,8)d_woi ~ długość i średnica piasty.

dobiera się z kata/ogu łożysk lub 1.5.5. 7 (bez obliczeń) wymiary gabarytowe odpowiednich łożysk tocznych [D, B (T)] odmiany średniej o wewnętrznej średnicy cj~ -dwa) (rys. 1.5.5. 1).

6.

7.

8.

9.

10. 1 1. 12. 15.

1.

ORIENTACYJNE WYMIARY DO ROZPLANOWANIA

6 - grubość ścianki korpusu reduktora ó ^ 8,0    mm,

14.

15.

Odległość od wewnętrznej powierzchni ścianki reduktora

-    do bocznej powierzchni cbracajęcej się części

-    do bocznej powierzchni łożyska tocznego Odległość w osiowym kierunku między obracajgcymi się częściami osadzonymi na: - jednym wale

- różnych wałach

Promieniowa odległość między kołem zębatym jednego stopnia a wałem drugiego stopnia (min) Promieniowa odległość od wierzchołków kół zębatych —do wewnętrznej powierzchni ścianki korpusu -do wewnętrznej dolnej powierzchni ścianki korpusu (o wielkości e₆ decyduje objętość kadzi olejowej (1.5.10.4-1.5.10.6, 1.5,11.2))

Odległość od bocznych powierzchni części obracających się razem z wałem do nieruchomych części zewnętrznych reduktora

Szerokość kołnierzy K łączonych śrubę o średnicy d_Sr2=1,5S    K=f(d_sr) (tabł. 1.5.5. 1)

Sumaryczna szerokość kołnierzy

Grubość kołnierza pokrywy bocznej łi_; — f(D) (iabi. 1.5.10.1, Wysokość łba śruby

Grubość iulei    h₃—f(D)    (tabl. 1.5.10.18)

Grubość kołnierza tulei

Odległość od bocznej powierzchni łożyska do bocznej powierzchni nakfadcnej pokrywy h₄ dobiera się konstrukcyjnie

Odległość między bocznymi powierzchniami łożysk montowanych porami

Inne nieoznaczone parametry korpusu reduktora (1.5.

e=( 1,0+1,2)6	mm,
ei= (3+5)	mm.
e2= (0+5)	mm,
Oj- (0,5+ 1,0)6	mrr,,
c4 ~ (1,5+2,0)6	mm.
e5 - l,2ó	mm,
e6=(5e 10) m.	mm.

e7 =(5+8)	mm.
	mm.
S=K-t ó-ł-4	mm.
rys. 1.5.10.1))	mm.
h—0,8 ht	mm.
	mm.
II ^y- “••Ji	mm.
h - 5 ^n4mtn ~ ^	mim.

h_s-(0+5) mm.

W. 1).

1. 1dla reduktorów walcowych jednoslopnio v/ych dwustopn i o wych

1.2.- dla reduktorów stożkowych jednostopn i o wych stożko wo - wa/co wych 1.5.- dla reduktorów ślimakowych jednostopniowych śiim a ko wo — walce wych (większo wartość)

Ó— (0,025 Owwol 1)	mm,
Ó - (0,025 awwal2+3)	mm,
<5=(0,05 Re + 1)	mm,
6=(0,025 c h wal z 3)	mm,
ó=r(0,04 awsl+2)	mm,
| ó — (0,04 awsi 4-3) l 6 (0,025 Qwwai +3)	mm,
	mm.

Po doborze orientacyjnych wymiarów należy wykonać rozplanowanie reduktora wg 1.5.5.2- 1.5.3.8.

Tabl. 1.5.3.1. Zależność

K=f(d_k)

	K
mm
M8	24
M10	28
M12	33
M16	40
M20	48