larsen0485

21. Intubacja dotchawicza i maska krtaniowa 485

Na obu końcach rurki - proksymalnym i dystal-nym - nie występuje spirala, toteż w tych miejscach rurka może się zagiąć. Ze względu na proces wytwarzania tych rurek może dochodzić do oddzielania się ich poszczególnych warstw, a w konsekwencji do niedrożności. Częsta sterylizacja w autoklawie może spowodować rozmiękanie spirali, co podczas wypełniania mankietu uszczelniającego i wytworzenia tam ciśnienia może doprowadzić do nagłego osłabienia spirali w pobliżu mankietu. Powoduje to wpuklenie się spirali do światła rurki i jej zatkanie. Przepukliny mankietu w kilkakrotnie używanych rurkach Woodbrid-ge’a również nie są rzadkością.

Przy stosowaniu wielokrotnie sterylizowanych rurek Woodbridge'a niebezpieczeństwo wystąpienia niedrożności rurki jest większe, dlatego należy zachować szczególną ostrożność w czasie operacji.

Rurki specjalne do jednostronnej lub wewnątrz-oskrzelowej intubacji opisane są w rozdz. 45.

5.3 Prowadnice

Prowadnicę wprowadza się do rurki, aby ułatwić przeprowadzenie intubacji przez usta. Usztywnia ona rurkę i nadaje jej pożądane wygięcie. Do rurek Oxford używa się pokrytych gumą metalowych prowadnic, które można wyginać do intubacji. Aby zapobiec ześlizgiwaniu się, prowadnice są wygięte pod kątem prostym na proksymalnym końcu; koniec dystalny jest miękki i nie zawiera metalu, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia tchawicy. Do rurek o małej średnicy używa się także metalowych prowadnic niepokrytych gumą, co stwarza jednak większe niebezpieczeństwo powstania uszkodzeń.

Aby zmniejszyć ryzyko wywołania uszkodzeń, koniec metalowej prowadnicy nie powinien wystawać dystalnie poza zakończenie rurki.

Dlatego też prowadnica, po wprowadzeniu jej na pożądaną głębokość, powinna zostać ufiksowana na proksymalnym zakończeniu rurki za pomocą ogranicznika.

5.4    Kleszczyki intubacyjne

Kleszczyki (ryc. 21.7) są używane podczas intubacji przez nos, aby odpowiednio ustawić w krtani rurkę wprowadzoną do dolnej części gardła. Następnie rurka z ich pomocą albo ręcznie jest wsuwana do tchawicy. Najczęściej wykorzystywane są kleszczyki Magilla. Kleszczyki te należy chwytać prawą ręką, aby nie ograniczać sobie pola widzenia.

5.5    Ssak

Ssak z odpowiednimi cewnikami do odsysania należy do podstawowego wyposażenia potrzebnego do każdej intubacji. Służy do odsysania wymiocin, śluzu, krwi albo ciał obcych.

6 Ocena przed intubacją -trudne drogi oddechowe

Przed wykonaniem intubacji należy ustalić sposób, w jaki zostanie ona przeprowadzona - przez usta czy przez nos - u pacjenta przytomnego czy też znieczulonego. Ponadto anestezjolog musi rozważyć wszystkie czynniki, które mogą utrudniać przeprowadzenie intubacji dotchawiczej. W praktyce klinicznej należy uwzględnić:

Wywiad

-    Wcześniejsze operacje w obrębie nosa, ust, krtani, tchawicy?

-    Zaburzenia czynności strun głosowych?

-    Choroby nosa?

-    Trudności w zaintubowaniu w trakcie poprzednich znieczuleń?

Badanie przedmiotowe

-    Czy istnieją jakieś anomalie twarzy?

-    Czy występują wady wrodzone w obrębie głowy i szyi?

-    Czy przewody nosowe są drożne? Aby to sprawdzić, należy polecić pacjentowi pooddychać przez nos.

-    Czy ruchomość w stawach skroniowo-żuchwo-wych jest prawidłowa? Poprosić o maksymalne otwarcie ust (norma: to co najmniej 4 cm).

-    Jak duży jest język?

-    Czy język wysuwa się prawidłowo?

-    Jaki jest stan uzębienia? Czy są chwiejące się zę-