Przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce wolnorynkowej G Gołembski (6)

Rozdział I PODMIOT I PRZEDMIOT

EKONOMIKI PRZEDSIĘBIORSTW

Nauka ekonomii dzieli się na dwa wyraźnie wyodrębnione działy: makroekonomię i mikroekonomię. Makroekonomia bada zachowania gospodarki traktowanej jako całość - ogólne całościowe ruchy cen, produkcji i zatrudnienia. Mikroekonomia zaś w pewnym sensie ogląda gospodarkę przez mikroskop, badając zachowania poszczególnych molekuł gospodarki - przedsiębiorstw lub gospodarstw domowych¹.

W sferze makro i mikro działają zarówno podobne, jak i zupełnie odmienne reguły ogólne. To, z czym musimy się liczyć zarówno w skali makro, jak i mikro, to ograniczoność zasobów. Oznacza ona, że gospodarką i poszczególnymi przedsiębiorstwami, przy pełnym zatrudnieniu i wykorzystaniu pozostałych czynników produkcji (kapitału, ziemi), rządzi zasada substytucji², a więc dla wytworzenia jednego dobra zrezygnować musimy z części produkcji innego.

Tym, co różni skalę makro od mikro jest to, że rzecz prawdziwa i korzystna w odniesieniu do części np. przedsiębiorstwa, z tej wyłącznie przyczyny nie może być uznawana za nieuchronnie prawdziwą dla całości.

Jeżeli ktoś myśli inaczej, popełnia według pojęć logików błąd założenia. Oznacza to, że mikroekonomia jest nauką o subiektywnych, egoistycznych korzyściach poszczególnych jednostek gospodarczych - przedsiębiorstw.

1

   D.R. Komerschen, R.B. Mc Kenzie, C. Nardivclli, Ekonomia, Fundacja Gospodarcza NSZZ „Solidarność”, Gdańsk 1991, s. 15-16.

2

   P.A. Samuelson, W.D. Nordhaus, Ekonomia /, PWN, Warszawa 1991, s. 59.