ZdjecieQ

za tym idzie, zmniejszenie wielkości i mocy pomp. Rosną natomiast powierzchnie wymiany ciepła chłodnic.

Wymagane wartości strumieni wody morskiej lub jej temperatury oblicza się z podstawowego równania bilansowego:

(6.4)

gdzie:

Q [kW]    - strumień odprowadzanego (wymienianego) ciepła;

[m³/s]    - objętościowy strumień (natężenie przepływu) wody morskiej;

^cm’^cm CU/kg-K] ~ odpowiednio, pojemność cieplna właściwa wody morskiej

dla temperatur oraz ;

p'_m [kg/m³]    — gęstość wody morskiej w temperaturze t'_m;

t’_m ,t'm [°C]    - temperatura wody morskiej na dolocie i odlocie z chłodnicy,

chłodzonego urządzenia, bilansowej gałęzi itp.

Z uwagi na stosunkowo małe przyrosty temperatur wody morskiej oraz znikome zmiany jej pojemności cieplnej właściwej c_m w rozpatrywanych przedziałach temperatur, a takie z uwagi na wstępny charakter obliczeń, dopuszcza się korzystanie z uproszczonego równania bilansowego, w którym c_m = idem. Zatem uproszczone równanie bilansowe przyjmie ogólną postać:

<6.4a)

6.2. CHŁODZENIE WYPAROWNIKA PODCIŚNIENIOWEGO

Woda słodka odparowana z wody morskiej ulega skropleniu w skraplaczu wyparownika, który wymaga odpowiednio intensywnego chłodzenia wodą morską. Producenci wyparowuików podają na ogół wartości strumieni wody morskiej chłodzącej skraplacz ^Myp dla określonej temperatury chłodzącej wody morskiej na wlocie (Dla krajowego typoszeregu wyparowników podciśnieniowych podstawowe dane do obliczeń zostały przedstawione w Załączniku).

Obliczenia ilości wymienionego w wyparowniku podciśnieniowym ciepła a,_P można dokonać na podstawie następującego wzoru:

ńi • r

(6.5)

⁰ Występujące w równaniach bilansowych pojemności cieplne właściwe czynników roboczych należy rozumieć jako średnie pojemności cieplne właściwe przy stałym ciśnieniu, w przedziale temperatur stała temperatura odniesienia - aktualna temperatura rozpatrywanego czynnika.