2011 10 16 53 26

(miejsca zdarzenia lub funkcji) umożliwia - przynajmniej w pewnym kręgu - identyfikację, a więc nie zwalnia od odpowiedzialności - przykłady skrajne: „ R W, syn prezydenta Lecha Wałęsy" z drugiej strony - sprawa Aleksandrowicza - tu zagrożenie niespełnienia podstawowych kanonów relacji dziennikarskiej,

-    naruszać dobra osobiste można nie tylko przez podawanie nieprawdziwych informacji, lecz także prawdziwych, lecz naruszających sferę intymności (np. stan zdrowia)

-    SN z 2001 - redakcja odpowiada także za naruszenie czci w wywiadzie przez osobę wywiadowaną jeśli redakcja w osobnym komentarzu nie zdystansuje się od tej wypowiedzi, generalnie — odpowiada za publikowane wypowiedzi osób trzecich, o ile się od nich nie zdystansuje.

-    inne kryteria dla podawania samych faktów, inne - dla wyrażania opinii. Większa swoboda dla opinii (korzystają z ochrony z tytułu wolności wypowiedzi, a więc nie podlegają weryfikacji z punktu widzenia prawdziwości) natomiast fakty w zasadzie (podkreślić - w zasadzie) powinny być zgodne z prawdą.

-powodem naruszenia czci może być także wyrwanie z kontekstu fragmentu wypowiedzi (dylematy z tym związane)

-    kwestia satyry, karykatury, parodii: dwuznaczna - orzeczenie SN z 2001 r. - „żartobliwa konwencja tekstu czy ironiczny charakter nie eliminują (a w każdym razie nie eliminują całkowicie) negatywnej reakcji”. Zdanie większości teoretyków i praktyków - karykatura -wolność twórczości, satyra - dopuszczalna, jeśli jej celem nie jest wyśmiewanie statusu danej osoby lub wyrażania dla niej pogardy. Także - wulgarność — sprawa premiera Bawarii Straussa jako kopulującej świni.

-    prawo do prywatności (ameryk Wright to be alone - najczęstszy zarzut A. Teoria trzech sfer:

1.    p[ublicznie dostępna

2.    prywatna

3.    intymna

Pierwsza - całkowicie dostępna. W przypadku osób publicznych (osób publicznie znanych) dostępna także sfera druga (np. wolno podawać informacje o zatartym już skazaniu). Natomiast sfera intymna podlega ochronie na mocy right to be alone. SNz 1986 : ” życie intymne każdej osoby podlega zawsze pełnej ochronie prawnej. Nie obala zatem domniemania bezprawności działania dziennikarza wykazanie przez niego, iż okoliczności z cudzego życia intymnego, ujawnione przez niego w reportażu prasowym były obiektywnie prawdziwe". Trzeba podkreślić, że teoria trzech sfer jest konstrukcją teoretyków prawa i nie zawsze jest uznawana przez sądy.

Odpowiedź środowiska dziennikarskiego: nie można powoływać się na ochronę prywatności ten, kto sam szuka rozgłosu.

-prawo do ochrony wizerunku: zarówno w art. 23 kc,jak i w cart.81 pr aut: ust 1 „ Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zgody osoby na nim przedstawionej. Definicja rozpowszechniania - art. 6 pkt 3 pr aut — udostępnienie publiczne, także w Internecie. Wyłączenie - art. 82 ust. 2 pkt 2 pr aut — dopuszczalne jest rozpowszechnianie wizerunku, jeśli stanowi tylko szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza (wyliczenie ma charakter przykładowy - „ takich, jak") - sprawa Kajdera. Zakaz kadrowania lub stworzonych w warunkach naruszenia jego prawa do prywatności (to ostatnie zastrzeżenie jest trudne do zinterpretowania).

Można fotografować osoby publicznie znane, jeśli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez niąfunkcji publicznej, w szczególności politycznej, społecznej lub zawodowej (brak definicji osoby publicznej). Czy można sfotografować premiera na spacerze (casus Wałęsy na nartach).