3

obniżony do wartości najwyżej 15%, zwykle 5% normy, a osobniki heterozygotyczne około 15-65 % wartości prawidłowej .

Ca.

Niedobór czynnika X "

Rzadko rozpoznawany’ u zwierząt. W latach 70-tych został opisany w rodzinie amerykańskich cocker spanieli, od tego czasu był diagnozowany u mieszańców i ostatnio u Jack Russel terriera. Homozygoty i heterozygoty o dużym stopniu nasilenia choroby mają bardzo niski poziom czynnika X (<6-35%) i objawy klinicznie w postaci krwawienia. Natomiast dotknięte w niewielkim stopniu heterozygoty (40-70% czynnika X) są zwykle bezobjawowe. W ciężkich postaciach poniżej 20% wartości czynnika X choroba powoduje śmierć noworodków. Wyjątkiem był szczeniak, mieszaniec z 6 % poziomem czynnika X, który przeżył około roku zanim doszło do wykrwawienia. Całkowity brak czynnika X jest uważany za letahią mutację z powodu jego wiodącego znaczenia w procesie krzepnięcia krwi. Osobniki z objawami klinicznymi mają lekko lub średnio przedłużony czas kaolinowo-kefalinowy i czas protrombinowy. U osobników heterozygotycznych wartości te są nieznacznie podwyższone. U chorych noworodków występują ciężkie krwotoki, bądź rodzą się martwe szczenięta, albo dochodzi do padnięć noworodków w ciągu pierwszych dwóch tygodni życia. Sekcja wykazuje masywne krwotoki wewnętrzne. Objawy u dorosłych osobników są lekkie i dotyczą błon śluzowych .

/

Niedobór czynnika XI    'i^su^o O jżkó- V'o^AA*    q \ O o-NC'1

Niedobór czynnika XI, nazywany dawniej hemofilią C, jest toi rzadkie schorzenie opisane u angielskiego Springer spaniela, owczarka pirenejskiego, Kerry Blue terriera. Występuje też u bydła. Schorzenie przebiega podobnie jak u ludzi. Objawy kliniczne wykazują homozygoty o bardzo niskim poziomie czynnika XI, mają one przedłużony czas kaolinowo-kefalinowy i czas rekalcynacji. Heterozygoty są bezobjawowe przy poziomie czynnika XI w granicach 25-50%

Skazy naczyniowe

Skazy naczyniowe rzadko wywołują znaczące zaburzenia hemostazy u zwierząt, występują w postaci zapalenia naczyń krwionośnych i syndromu Ehlers-Danlos .

Skazj⁷ płytkowe wrodzone i nabyte

Przyczyną płytkowych skaz krwotocznych mogą być zmiany ilościowe (małopłytkowość, nadpłytkowość) lub zaburzenia w zakresie czynności płytek krwi, przy ich prawidłowej liczbie. W niektórych chorobach zmiany ilościowe występują łącznie z jakościowymi.    ofiDO 'śóX)f|s

Prawidłowa liczba płytek krwi u zdrowych psów waha się w granicach 200-500 x 10 71. Spadek tej wartości do około 50 x 10 ⁹/l nie daje jeszcze widocznych objawów klinicznych, aż do poziomu około 20 x 10 71, kiedy występuje tendencja do krwawień (3).

Zaburzenia ilościowe płytek krwi, polegające na zmniejszeniu ich liczby (trombocytopenia) obejmują: zmniejszone wytwarzanie płytek krwi powodowane przez m. in. działające toksycznie leki i środki chemiczne (lewamizol, fenylbutazon, aspiryna i inne), toksyny, infekcje, promieniowanie (rzadko), zwiększone zużycie płytek (DIC, zaburzenia immunologiczne), nadmierną utratę (jak przy krwotokach - rzadko), nieprawidłowe rozmieszczenie (splenomegalia).

Objaw}⁷ zaburzeń hemostazy⁷ pierwotnej u pacjentów z prawidłową liczbą płytek krwi sugerują syndrom dysfunkcji płytek, choć należy również wziąć pod uwagę zaburzenia ze

5