BSM Uchnast tif

22    E. UCHNAST — SAMOLECZENIE BIOEMANACYJNYM SPRZĘŻENIEM...

dę są „pomazańcami boskimi”, ponieważ tylko z łaski boga mogą posiadać taką nadprzyrodzoną moc czynienia „cudów” w uzdrawianiu, niedostępną zwykłym ludziom — należy czytać: niewta-jemniczym. Podobnie postępowali kapłani i mnisi na swoje konto.    ..

B. S^yda na ten temat pisze co następuje:

„Współzawodniczące ze sobą i walczące, o swe wpływy i dochody zakony uśiłdwały większość „cudów” przypisać swoim świętym; ich mnisi starali się przysporzyć sławy swoim patronom i —• jak opisuje jeden z pisarzy odrodzenia — „najmują sobie pomocników, rzekomych ślepców luh śmiertelnie chorych, którzy dotknięciem habitu lub przyniesionych im relikwii, nagle wśród zgromadzonych tłumów odzyskują zdrowie; rozlegają się okrzyki: mi-sericordia! bicie dzwonów, wreszcie spisuje się długie, uroczyste protokoły”.    .

Królowie angielscy i francuscy urządzali uroczyste ceremonie dotykania palcami chorych, przeznaczając na to dni wielkich świąt, dotykając niekiedy około 1 000 chorych w ciągu dnia. Historycy nie starali się przekazywać wyników czy skuteczności tego „uzdrawiania dotykiem ręki”, natomiast jest rzeczą niewątpliwą, że chorzy po odbytej ceremonii otrzymywali jałmużną. Rzesza zgłaszających się po pomoc medyczną do władców była wielka i jeśli nawet nie byli zbierani przez zainteresowanych władców, to w każdym razie — obok naiwnych i wierzących — zgłaszali się i zdrowi po pomoc materialną”.

W okresie przedrewolucyjnym, w którym rodziła się epoka oświecenia, wszelkie praktyki uzdrowicielskie i wiedzę tajemną w tym zakresie poczęło przechwytywać od mnichów i feudałów bogate mieszczaństwo i rodząca się z niego inteligencja. Tak na przykład lekarze będący wśród przywódców rewolucji burżuazyj-nej we Francji, np. Marat, podobnie jak lekarze w innych krajach Zachodniej Europy; uznawali już rolę elektryczności w organach ludzi i zwierząt. Przecież na ten okres przypada odkrycie bio-elektrycznośći w organizmach żywych przez Luigi Galvaniego (1737—1798), włoskiego lekarza, fizyka i fizjologa, czego dokonał w 1786 roku ha udku żaby. Najbardziej znanym lekarzem, który stosował wykorzystywanie bioemanacji do uzdrawiania chorych, był Niemiec Franz Anton Mesmer (1734—1815) praktykujący w Wiedniu a od 1778 roku w Paryżu. Istnienie bioemanacji w organizmach żywych zwał „magnetyzmem zwierzęcym”. Według niego magnetyzer przenosi „siłę magnetyczną” na chorego przez dotykanie dłonią jego dała lub z pewnej odległości od niego.

Za przykład takiego postępowania niech nam posłuży jeszcze jedno moje odkryde historyczne w zakresie niekonwencjonalnego przekazywania informacji na odległość, uznawane dotychczas oficjalnie za niemożliwe, co już opisałem zarówno w Komunikacie Nr 2, jak i w opublikowanym artykule w Biuletynie „Nauka i Technika” PAP (p. 1 i 3).

Platon w swoim „Timaiosie i Krytiasie” na stronie 177 (W-wa 1960 r.) opisuje zdalne oddziaływanie na świadomość ludzi w sposób następujący: bogowie „...nie zadawali gwałtu ciałom naszym swymi ciałami” i dalej: „... więc bogowie zasiadali na rufie i kierowali duszą według swej myśli przy pomocy poddawania myśli, jakby dźwignię steru mieli w ręku. Tak prowadzili cały rodzaj śmiertelnych i tak nimi sterowali”.

W 1968 roku prasa całego świata poinformowała, w tym także „Express Wieczorny”, że w USA przypadkowo odkryto „radio-ząb”. W książce I. B. Litynieckiego — „Spotkanie z bioniką”, wydanej W "Moskwie w 1968 roku, a tłumaczonej w Warszawie^-w 1974 r., podano już tę^-wiadomość na stronach 359—361, zamieszczając opis i schemat urządzenia do zdalnego nadawania słów i melodii bezpośrednio do mózgu przy pomocy fal radiowych, odbieranych przez kryształek karborundu umieszczony w plombie zęba i przekazujący poprzez nerw do mózgu impulsy, przetwarzane w mózgu samoczynnie na dźwięki słów i melodii z pominięciem układu słuchowego głowy, nastawionego na odbiór i przetwarzanie fal akustycznych. Z tego też powodu nadań tych bezpośrednie otoczenie ludzi nie słyszy, bowiem w przekazie wyeliminowane są fale akustyczne:

.Tak więc przekaz Platona o zdalnym sterowaniu ludźmi poprzez ich mózgi przez bogów, uznawany dotychczas za niemożliwy z empirycznego, naukowego punktu widzenia wiedzy dotychczasowych epok, naraz stał się całkiem realnym faktem historycznym. Stało się to dzięki najnowszej wiedzy elektronicznej zrodzonej przecież z odkrycia przez L. Galvaniego — bioelektryczności, i stworzonym w oparciu o tę wiedzę instrumentom elektronicznym. Być może i bogowie, o Ictórych pisze Platon, takimi właśnie instrumentami władali.

Do niedawna, gdyby ktoś przyszedł do neurologa lub psychiatry i oznajmił mu, że słyszy obce głosy w mózgu, chociaż tego nie słyszy otoczenie ludzi, zostałby bez wahania zakwalifikowany do schizofreników (patrz A. Kępiński — „Schizofrenia”, PZWL — 1972 r.), bez ściślejszego wnikania w przyczyny tego zjawiska z powodu tylko takiej kwalifikacji, dokonywanej jeszcze w starożytności. H. G. Wells w swej książce „Wojna Światów”, w czasach nowożytnych pierwszy wprowadza termin — telepatia, przy czym, nie uwzględnia on przekazywania informacji na odległość przy pomocy instrumentów, z jednoczesnym pominięciem naszego układu