BSM Uchnast tif

42 E. UCHNAST _ SAMOLECZENIE BIOEMANACYJNYM SPRZĘŻENIEM... CENTRALA USLUGOWO-WYTW0RCZA „ROŻDŻKARZ" 43

szy prostokąt, zawierający wszystkie znane nam wewnętrzne ukła-iy samotegulacji równowagi wewnętrznej organizmu, oprócz wyodrębnionego układu nerwowego, oznakowanego odrębną linią uraz cyfrmi 4a i 4b. Wyodrębiony układ nerwowy podzieliłem na dwie części: centralny układ nerwowy (oznaczony nr 4a) i obwodowy układ nerwowy, wraz z układem wegetatywnym (autonomicznym) — (oznaczony nr 4b). Ten ostatni połączyłem z pozostały-i układami organizmu w tym samym zasadniczym prostokącie, w którym wymieniam zaraz po układzie wegetatywnym aa pierwszym miejscu układ krwionośny. Jak się wydaje odgrywa jn, po układzie nerwowym najważniejszą rolę w leczeniu B.S.M., w stosunku do wszystkich pozostałych układów. Następnie, według założonej ważności oddziaływań ozdrowieńczych, wymieniam układy: krwiotwórczy; limfatycźny; hormonalny; przewodowo-po-tarmowy; oddechowy itd.. Należy się jednak liczyć z tym, że wszystkie te układy reagują współzależnie w procesach ozdrowieńczych, w zależności od rodzaju zachwiania homeostazy, rodzaju i miejsca rozmieszczenia przyczyn choroby lub uszkodze-fiia.

Pozostałe oznakowania ilustrują dostatecznie przejrzyście przebieg procesów homeostatycznych od momentu zachorowania, j. ód objawienia się w organizmie choroby (wejście po linii nr 1) jej przyczyny, poprzez jej rozprzestrzenianie się z biegiem czasu v całym organizmie, upośledzając odpowiednie układy wewnętrz-le (np. przy chorobach bakteryjnych i wirusowych), aż do zagro-enia całkowitego zachwiania homeostazy organizmu, prowadzą-ego do trwałego kalectwa lub śmierci.

Znakiem nr 2 wykazałem wstępne samoczynne reakcje samo-Łbrone organizmu, które nie zawsze są w stanie dać sobie same *adę z chorobą lub uszkodzonym obszarem ciała.

Przy przyłożeniu rąk (ciała) na głowie, wykazałem proces ■wzmacniania samoobrony organizmu przez bioemanacyjne sprzężenie zwrotne ciała z mózgiem oznaczając' te procesy nr 3. Zna-iem 3a oznaczam drogę sprzężenia zwrotnego bioemanacji całe-| organizmu własnego lub obcego, zasilając wybiórczo, poprzez “środki w korze mózgowej i reszty mózgowia zawiadujące chorą

trznych organizmu, powiązanych ze źródłem choroby lub miejscami uszkodzeń oraz wynikającymi z nich dolegliwościami. Nowo powstała pętla pomaga organizmowi, zasilając go energią z poziomu falowo-polowej postaci materii, w przywracaniu pierwotnej równowagi wewnętrznej, lub też w powstrzymywaniu dalszych procesów pogłębiania się choroby, jeśli jeszcze organizm nie został dostatecznie zrujnowany destrukcyjnym działaniem rozprzestrzeniającej się choroby i związanymi z tym, postępującymi zniszczeniami określonych organów wewnętrznych i obszarów ciała.

W odróżnieniu od cybernetycznych techniczno-elektronicz-nyeh urządzeń sterujących i maszyn cyfrowych, układy samoregulujące równowagę wewnętrzną organizmu (homeostazę) są nieporównywalnie bardziej złożone i niezwykle skomplikowane. Składa się na to brak całkowicie izolowanych, samoczynnych układów sprzężeń zwrotnych w organizmach ludzi i zwierząt w warunkach samodzielnego działania organizmu jako całości. W całym organizmie ludzkim występuje wprost niewymierna ilość połączeń szeregowych i zwrotnych, poziomych i hierarchicznych pionowych, chociażby tylko w samym układzie nerwowym, co zobaczymy przy jego krótkiej charakterystyce w dalszych rozważaniach.

Oprócz oddziaływań między sąsiednimi strukturami, w systemie nerwowym występują również połączenia pomiędzy odległymi .szczeblami tych struktur, co zapewnia między innymi większą szybkość przekazywania informacji w szczególnych warunkach.

T-e .właśnie względy skomplikowanej budowy organizmu ludzkiego na różnych poziomach znanych nam postaci materii, komplikują jeszcze bardziej ścisłe określenie prawidłowości zachodzących procesów leczniczych, uzyskiwanych w wyniku bioemanacyjnego sprzężenia zwrotnego ciała z mózgiem. Dlatego też, sprawy związane z tym sprzężeniem, musiałem potraktować bardzo ogólnie i ograniczyć się tylko do opisu i ilustracji pewnych założeń teoretycznych (co do przebiegu procesów leczniczych w chorym organizmie) opartych o uzyskiwane rezultaty lecznicze oraz doznania obserwowane w trakcie czynienia zabiegów metodą B.S.M..

Objaśnienia znaków schematu na rycinie 8.

droga procesów chorobowych; 2. — samoregulacja mechanizmów homeostatycz-ych; 3a — droga sprzężenia zwrotriego wewnętrznego bioem_anacJi organizmu (przy ifie obcym jej brak); 3b — bioemanacyjne sprzężenie zwrotne wewnętrzne lub zew-ętr/.ne z mózgiem; 4a — droga przewodzenia bloelektryczności przez ośrodkowy klnd nerwowy do części chorej organizmu; 4b —' połączenia nerwowe mózgowia układami wewnętrznych mechanizmów homeostazy; 5 — przebieg ogólnych proce-(ńw leczniczych wywołanych B.S.M.; 6a — rezultaty likwidacyjne dolegliwości, ob-wów choroby l uszkodzeń, ozdrowienia; 6b — rezultaty likwidacyjne przyczyn cho-

Z powyższych względów w schemacie wykazanym na rycinie 6 starałem się zawrzeć ogólne idee teoretyczne o przebiegu bioema-manacyjnego sprzężenia ciała z mózgiem poprzez hierarchiczne układy sprzężenia zwrotnego mechanizmów homeostatycznych, z chorymi obszarami organizmu ludzkiego lub jego częściami ciała.

Cały proces leczniczy, odbywający się wewnątrz organizmu ludzkiego w wyniku sprzężenia zwrotnego między przyłożoną na, głowie ręką (ciałem) a mózgiem, obejmuje na schemacie najwięk- I >iiy lub hamujące' ich rozwój w stanach zadawnień.