BSM Uchnast tif

34    E. UCHNAST _ SAMOLECZENIE BIOEMANACYJNYM SPRZĘŻENIEM...

wiastków, nie są w stanie wyjaśnić samoczynnych, naturalnych procesów przenikania bioemanacji ręki (ciała) trzymanej na głowie poprzez skórę, kości czaszki i opony mózgowe oraz płyny mózgowo-rdzeniowe do kory mózgowej (mózgowia) i wywoływania określonych reakcji w mózgu i całym organizmie. Z tych względów, zakładając przebieg sprzężenia zwrotnego, zachodzącego w wyniku przenikania bioemanacji dłoni (ciała), dokładnie przyłożonej — jak plaster — na powierzchni głowy, do mózgowia, w wyniku prawdopodobnie potęgowania się, dzięki takiemu układowi ręki, bioemanacji przez „pompowanie” (jak w laserze) jej form składowych, zasilających w ten sposób upośledzone chore części organizmu — musiałem przyjąć tłumaczenie tego rodzaju procesów na poziomie fal elektromagnetycznych i pól: elektrycznego, magnetyzmu organicznego, a nawet prawdopodobnie grawitacyjnego. Dopiero one są w stanie pokonać Wszystkie przeszkody w tym pompowaniu bioemanacji w swym sprzężeniu zwrotnym, jakie znajdują się między przyłożoną dłonią na głowie a mózgowiem.

Biorąc powyższe pod uwagę musiałem ustosunkować się do omawianego przenikania bioemanacji w sposób możliwie najogólniejszy, opierając się przy tym także na moich odkryciach z zakresu fizyki, opisanych w Komunikacie Nr 2 (p. 1): paramagnetyzmu kryształków soli kuchennej i wynikającej z tego roli sodu w przewodnictwie impulsów elektrycznych na synapsach oraz wysuniętej tam tezie z zakresu fizyki, charakteru bardziej ogólno--teoretycznego — o fundamentalnych w przyrodzie procesach kumulacji połowęj postaci materii w korpuskulamą, a przez takie założenie do dużo szerszego potraktowania oddziaływań warunków zewnętrznych na homeostazę organizmów żywych, niż to dotychczas zakładano w biologii i medycynie.

W ostatnich latach 70-tych wielu naukowców z dziedziny fizyki, biofizyki oraz biochemii publikowało, w oparciu o swe najnowsze badania laboratoryjne swoje osiągnięcia odkrywcze, które potwierdzają uprzednie moje założenia teoretyczne przedsta-- wionę w Komunikacie Nr 2, wywiedzione z własnych prac badawczych, w tym także w zakresie metody B.S.M..

Z powyższych względów musiałem wprowadzić nowy, najogólniejszy termin: bioemanacja, złożony z dwóch członów: greckiego: bios — życie, i łacińskiego: emanatio — wypływ, wydzielanie się — promieniowanie. Obydwa te słowa osobno mają najstarszą historię w słownictwie naukowym (początki datowane na okres od II/III do VI w. n.e.).

W terminie tym mieszczą się zarówno znane już i mierzone, jak i jeszcze nie znane procesy i formy wydzielania na zewnątrz ciała wszystkiego, co uzewnętrznia się w procesach wywoływanych bioemanacyjnym sprzężeniem ciała z mózgiem u ludzi i zwierząt.

Opisane tu zjawiska, mierzone na powierzchni skóry głowy i ciała: bioelektryczności przy pomocy EEG, EKG, EMG itd. oraz biomagnetyzmu przy pomocy — MKG wraz z efektem Kirliana, mogły dawać pewne podstawy do zakładanego teoretycznie przez prof. Sedlaka istnienia biopola złożonego z bioplazmy. Jednakże teoria ta i jej podobne, w konfrontacji z bioemanacyjnym sprzężeniem ciała z mózgiem i osiąganymi dzięki temu rezultatami leczniczymi, niczego praktycznie, od strony teoretycznej także, nie wyjaśniają (p. 11 i 4). Wyżej przedstawione pomiary i fotografowane efekty mogą się natomiast mieścić w terminie bioemanacja we właściwych dla nich rozmiarach, ale tylko jako jej część składowa, nie zamykając przy tym drogi do dalszych badań części składowych bioemanacji, których możemy dotąd jeszcze nie znać w ogóle. A to nie jest wykluczone, przy chociażby analogii z odkryciem elektryczności w organizmie przez Galvaniego. Za przykład niech nam posłuży najnowsze odkrycie z lat 70_rtych fal elektromagnetycznych, emanowanych na powierzchni dała przez organizmy żywe o częstotliwości podczerwieni, a więc formy bioemanacji niedostępnej dla zmysłów człowieka bez instrumentów. Fale te istnieją permanentnie w wyniku różnic temperatury ciała, ciągle zachodzących pomiędzy żywym organizmem a jego otoczeniem. Są one już dziś fotografowane przez aparaturę zwaną termografem. Na rydnie 5 przedstawiona jest fotografia emanacji fal elektromagnetycznych o częstotliwości podczerwieni dokonana przy pomocy termografu w kompletnej ciemności. Na fotografii tej widać bardzo wyraźnie emanację tych fal przez całe ciało dwóch ludzi w postaci świetlistej otoczki, występującej zarówno na powierzchni głów jak i całego korpusu z kończynami każdego z nich. U jednego z nich brak jednej nogi do kolana spowodował brak w tym miejscu świetlistej otoczki. Tego rodzaju rozkład otoczki śwetlistej na fotografii zgadza się z rozkładem bioemanacji ciała, objawiającej się w praktycznym działaniu metodą B.S.M. - przy osiąganiu rezultatów , leczniczych w wyniku trzymania różnych części ręki na puszce mózgowej. Może bowiem być to nie tylko dłoń, lecz także na przykład nadgarstek czy przedramię. Teoretycznie, właściwie każda część ciała trzymana na puszce mózgowej w określonej pozycji winna dać te same efekty. Fale elektromagnetyczne, także o częstotliwości podczerwieni, w tym również siłą rzeczy, fale o tej częstotliwości emanowane przez żywy organizm jak przez generator biologiczny, mają bardzo duży zasięg kosmiczny (w oparciu o termografy robi się zdjęcia obiektów na ziemi ze sztucznych satelitów Ziemi). A więc wliczając te fale elektromagnetyczne do składu bioemanacji, nie