Zarzadzanie5

(dużo szczebli pośrednich, mała rozpiętość kierowania) i płaską (mało szczebli pośrednich, duża rozpiętość kierowania). Struktury należy spłaszczać by uniknąć przekłamania informacji, kiedy przechodzi ona przez kolejnych kierowników (mogą naginać rzeczywistość na swoją korzyść, chcąc np. uniknąć odpowiedzialności) Przy spłaszczaniu musimy brać pod uwagę powiązania elementów w całość (więzi i sprzężenia organizacyjne).

28. Dolionaj klasyfikacji w oparciu o kryterium wiedzy o rzeczywistości (przeszłości) w jakiej wdrażana będzie dana decyzja.

1)    warunki pewności - pełna wiedza o przeszłości, funkcja praw.

2)    warunki ryzyka - decyzje probabilistyczne, trzeba uwzględnić warunki, które możemy określić z danym prawdopodobieństwem statystycznym.

3)    warunki niepewności - nie możemy określić prawdopodobieństwa warunków występujących, tych decyzji jest najwięcej.

4)    warunki konfliktu - gdy ryzyko jest bardzo wysokie.

29. Wymień po kolei fazy „racjonalnego procesu decyzyjnego”

Faza I - postrzeganie i identyfikacja problemu (ocenienie sytuacji instytucji -ł zauważenie symptomów problemu -> rozpoznanie problemu sformułowanie problemu)

Faza O - formułowanie założeń dotyczących rozwiązania problemu (ustalenie celów rozwiązania ustalenie warunków brzegowych)

Faza TU - generowanie wariantów rozwiązań (określenie idei rozwiązania łub rozwiązania idealnego-^określenie warunków ich realizacji-^projeklowanie rozwiązań wykonalnych) Faza IV analiza wariantów rozwiązań problemu (budowa scenariuszy przyszłości-^ symulacja poszczególnych rozwiązań w scenariuszach przyszłości-^ocena wytiików symulacji)

Faza V - podjęcie decyzji (ustalenie kryteriów wyboru wybór rozwiązania decyzyjnego) 1'aza VI —wdrażanie decyzji (przekonanie wykonawców^-^ wdrożenie wybranego rozwiązania)

Królko mówiąc faza racjonalnego procesu decyzyjnego przebiega od dostrzeżenia problemu, ustalenie sposobów jego rozwiązania, stworzenia wariantów rozwiązań i sprawdzenia ich poprawności, aż do podjęcia i wdrożenia decyzji dotyczącej jego rozwiązania.

30. Wymień wkład Adamieckiego w rozwój nauki zarządzania

Karol Adamiecki - polski inżynier pracujący w zagłębiu donieckim. Wysnuł teorię że wydajność procesu produkcyjnego jest uzależniona od najsłabszego ogniwa (teoria „wąskiego gardła”), do którego musza dostosowywać się pozostałe. Trzeba wprowadzić harmonizację procesu produkcji tak aby nie powstawały zbędne zapasy. Stworzył „metodę harmonogramów” - metoda graficzna harmonizacji wydajności ogniw produkcyjnych. Stworzył także „regułę inercji przyzwyczajeń i przekory ludzi” - po wprowadzeniu innowacji ludzie sprzeciwiają się jej co powoduje spadek efektywności produkcji, który trzeba przeczekać.

4 zasady harmonizacji Adamieckiego:

-    zasada doboru ludzi do pracy i pracy dla ludzi (specjalizacja)

-    zasady działania pracy zespolonej

-    zasada podziału pracy

-    zasada koncentracji

31.    Wymień rodzaj decyzji ze względu na ważność dla instytucji.

A)    Decyzje strategiczne najważniejsze decyzje dla instytucji, wskazują całość jej działań w przyszłości, decyzje trudne.

B)    Decyzje taktyczne uszczegółowienie działań strategicznych

C)    Decyzje bieżące (operacyjne) - dotyczą poszczególnych stanowisk, wykonań zadań.

32. Wymień kwalifikacje kierownicze

Kierownik powinien posiadać następujące cechy:

1)    powinien umieć wypełniać funkcję kierownicze

E

2)    umiejętność organizacji czasu - czas to zasób nieodnawialny, trzeba go efektywnie wykorzystywać, dostosowywanie czasu kierownika do organizacji czasu podwładnych

3)    zdolność i skłonność do samokształcenia jeśli kierownik mówi, że wszystkie wie to jest złym kierownikiem, ponieważ musi wiedzieć, że są nowe technologie.

4)    Trafoie dobierać współpracowników muszą stanowić dobry zespół (dobra atmosfera, współdziałanie), którym kierownik będzie mógł zarządzać aby osiągnąć cele instytucji

5)    Umiejętnie selekcjonować ważne informacje i problemy r eguła 20/80.

6)    Obiektywnie oceniać ludzi i zjawiska - zla ocena może popsuć klimat pracy, lub przyczynić się do wadliwego działania instytucji.

7)    Powinien syntetycznie (obserwuje całość instytucji) i perspektywicznie (patrzy w przyszłość) postrzegać zjawiska

33.Elcilicnty otoczenia realnego

Elementy otoczenia realnego to takie elementy gdzie wszystko da się określić ilościowo

a)    instytucja - dostawcy, konkurenci, media, sądy, organy władzy

b)    obiekty naturalne - ziemia, woda, rośliny, surowce

c)    obiekty sztuczne - to co stworzył człowiek, infrastruktura

d)    zjawiska klimatyczne

e)    zjawiska demograficzne - wyże, niże itp.

f)    zjawiska techniczne - postęp technologiczny, nowe produkty

g)    zjawiska gospodarcze - cła, podatki, stopy procentowe

h)    osoby fizyczne konkretne jednostki ludzkie, występujące jako zarządzający, klienci rządzący

34. Kolektywne wzorce zachowań

1.    skłonność do podwyższania ryzyka - grupa jest bardziej skłonna do podejmowania ryzyka niż pojedyncze osoby. Wynika to z :

-    dyfuzji ryzyka - ryzyko rozkłada się na całą grupę

-    tyzyko jest przejawem poświęcenia na rzecz grupy - jeśli jeden pokazuje odwagę, ryzyko, reszta nie może być gorsza

2.    efekt sladny - grupa zachowuje się tak jak stado, ujednolica poglądy, zgoda = potwierdzenie słuszności poglądów, wątpliwość ^ niedowierzanie reszcie. Wszyscy naśladują

- przywódcę, lepiej jesł tworzyć zespoły stworzone z ludzi z różnych grup nieformalnych (większa kreatywność)

35.Wytyczne sprawnego działania dotyczące aktywności podmiotu działającego