maistre o papiezu020401

W Indyach prawo Menu ogłasza, źe wszystkie obrządki przepisane prży zawieraniu małżeństwa, odnoszą się tylko do dziewicy; ta zaś, która nią być przestała, wyłączoną była od wszelkich dobrodziejstw prawa 1).

Zmysłowy prawodawca Azyi powiedział przecież: „Uczniowie Jezusa strzegli czystości, chociaż ona im polecona nie była, a to przez żądzę przypodobania się Bogu 2). Córka Jozefata zachowała swoje dziewiclwo: Bóg tchnął w nią swojego ducha: uwierzyła słowom swojego pana i pisma śgo. Była w rzędzie posłusznych 3).

Skądże więc wypływa to powszechne uczucie? Skąd dowiedział się Numa, iż aby jego westalki były świętemi i godnemi sza-cunku, należało im za warunek położyć dziewictwo 4).

Dlaczego Tacyt wyprzedzając naszych teologów, mówi nam o owej czcigodnej Occyi, przewodniczącćj zgromadzeniu westalek przez lat pięćdziesiąt siedm z wzorową świątobliwością? [>). I jakimźe sposobem wyrodziło się to powszechne u Rzymian przekonanie, źe „gdy westalka korzystała z służącego jej prawa, które wedle ustawy dozwalało jćj wejść w związki małżeńskie po trzydziesto letniej służbie Bożćj, takie małżeństwo nigdy nie było szczęśliwem 6).

Jeżeli myślą przeniesiemy się z Rzymu do Chin, i tam znajdziemy zakonnice poddane obowiązkowi czystości. Ich domy o-zdobione są napisami kreślonemi przez samego cesarza, ale zaszczyt len, tym tylko jest udzielonym, które przez lat czterdzieści przechowały swoje dziewictwo 7).

Było dość powszechnem mniemaniem u starożytnych, iż duch Boski wcielał się od czasu do czasu, i pod kształtem człowieka przychodził na ziemię, aby ludzkość nauczać. Widzenia tych duchów wcielonych nazywały się u Greków Theophanos, a w księgach Brahmy acantaras. Też same księgi pouczają, iż gdy Bóstwo raczy zwiedzać nasz św^Tiat, wciela się w łono dziewicy, bez wpływu popędów płciowych.

Też samą myśl podzielali Hebrajczycy w oczekiwaniu mes-syasza. Ludy Paraguay zamieszkałe nad brzegami wielkiego jezio-

1)    Prawa Menu Rozd. VIII str. 226. Dzieła kawalera Jonas Tom III,

2)    Alkoran Rozd. LVII.

3)    Tamże Rozd. LVI.

4)    Virginitate aliisque caeremoniis yenerabiles &c sanctas fecit. (Tit-Liv, I, 29),

6) Occia quae septem et quinquaginta per annos summa sanctimouia ve-stalibus sacris praesederat. (Tac. Ann. 11, 86).

6)    Etsi antiąuitus obseryatum infaustas fere et parum laetabiles eas nup-tias fuisse. Warto uważać, że Justus Lipsius opowiadając to, nie wątpi o prawdzie takiego skutku.

7)    M.. de Guignes, Voyage a Pekin, etc,, in 8o, tom II, p, 279,