page0314

314

samego* i umiera z rozkazu okrutnej żony Heroda, której wyrzucał zdrożności.

Mając lat dwanaście Jezus, mądrością swych odpowiedzi, zadziwia liczne zgromadzenie nauczycieli prawa. Napróżno duch kuszący, Szatan, usiłuje go uwieśdź ponętą wielkości i bogactw. Jezus przyzywa Apostołów, i przekonywa ich o swpjem zesłaniu niebie-skiem, cudami w obec ich zdzialanemi. Na głus jego chorzy uleczeni; umarh zmartwychwstają; ucisza się rozhukane morze; czarci opuszczają nawiedzonych; rażeni paraliżem władają członkami; ślepi wzrok odzyskują; niemi mówią; niewiasta, po utracie krwi schorzała, za dotknięciem się tylko jego sukni uleczona; bierze on za rękę kobietę zmarłą, a ta natychmiast zdrowa wstaje.

Takie cuda wszystkich przekonywają.

Jezus zaleca dwunastu swoim Apostołom, aby z nim wspólnie nad nawróceniem łudzi pracowali; zaradza potrzebom zwolenników swoich, którzy szli za nim na miejsce puste, rozdzielając między nich pięcioro chleba i dwie ryby, które się cudownie pomnażają.

Nagradza wiarę Apostoła Ś^s° Piotra, dopuszczając mu chodzić, jak.sam chodził po wodach: ponawia cud rozmuożenia chleba dla nakarmienia czterech tysięcy ludzi, a pozostałe odrobiny wystarczały do wyżywienia większej jeszcze liczby łudzi.

Jezus zaradza duchownym potrzebom swego wzrastającego kościoła; wcześnie zapowiada swoim Apostołom szczęśliwość niebieską, pokazując się ich oczom w postaci promienistej. Sam opłacając podatki, daje im przykład podległości władzom ziemskim.