IMG375 (2)

nrrem mogą przyczynić się do nieprawidłowego rozpoznania kształtu drogi, wywołać nicpo- -kój kierowcy, co zwykłe zwiększa zagrożenie bezpieczeństwa ruchu. Modernizacja takich dróg fest trudna i wymaga dodatkowych frodków.

Zasady uzyskiwania kompozycji drogi z otoczeniem podano w rozdz. 15.

5.43. Koordynacje elementów geometrycznych drogi osiąga się przez:

n. Stosowanie tym większych wartości promieni łuków w planie i przekroju podłużnym, Im !

większa jest odległość, z której są one spostrzegane, h. Takie wzajemne powiązanie elementów krzywoliniowych planu i przekroju podłużnego E dwupotowych dróg dwukierunkowych, by udział odcinków z możliwością wyprzedzania g był jak największy i by były one równomiernie rozmieszczone wzdłuż drogi. W tym celu ; zaleca się stosowanie odcinków prostych w planie i w przekroju podłużnym, łuków w Idę- ■ •łych na odcinkach prostych w planie, a także nakładanie na siebie takich elementów I planu i przekroju podłużnego, na których wyprzedzanie nie jest możliwe (odcinki krzy- I wnlimowe w pianie z łukami wypukłymi w przekroju podłużnym), przez co zwiększa się I udział odcinków z możliwością wyprzedzania.

c. Nałożenie odcinka krzywoliniowego w planie na łuk wypukły w przekroju podłużnym 1

tak. ahy.

-    wzajemne przesunięcie wierzchołków załamań trasy w planie i przekroju podłużnym I nic było większe od 1/4 długości odcinka krzywoliniowego w planie,

-    długość elementu krzywoliniowego w planie (luku kołowego z krzywymi przejściowy- 1

wypukłego była większa od 3*.

Połączenia takie zapewniają optyczną płynność drogi, lepszą dynamikę ruchu pojazdu I oraz dobre warunki odwodnienia.

5.4.4. Korzystny wpływ na czytelność i zrozumiałość kompozycji przestrzennej drogi ma:

-    wyraźne (w dzień i w nocy) oznakowanie poziome jezdni,

-    stosowanie zmiennej szerokości pasa dzielącego lub niezależne trasowanie obu jezdni I dróg dwujezdniowych,

-    odsłanianie atrakcyjnych fragmentów otoczenia drogi,

-    zieleń przydrożna stanowiąca element estetyczny łączący drogę z otoczeniem oraz sygna- I lizująca przebieg drogi.

Zakres stosowania tych środków musi być zgodny z wymaganiami podanymi w pkt. 6.S, 13-2, I

15.2 i 15.3.

5.43. Przy kształtowaniu elementów geometrycznych drogi nie zaleca się stosowania:

- falistego przekroju podłużnego na prostej lub w obrębie jednej krzywej w planie (ty* I

5.5a, b),

łuków wypukłych na odcinkach prostych w planie (rys. 5.5c),

łączenia elementów niwelety i planu drogi o granicznych wartościach parametrów, np.: | łuk w planie o małym promieniu i na dużym spadku, załamań traty o kątach zwrotu mniejszych od 6*.

■■■

Rys. 6.S. Niewtaictwa koordynacja elementów geometrycznych drogi 5.4.6. W przypadku występowania trudności z zapewnieniem koordynacji elementów geometrycznych drogi należy preferować rozwiązania podnoszące bezpieczeństwo ruchu. W pierwszej kolejności należy wówczas zapewnić prawidłowe postrzeganie:

-    zmian kierunku trasy,

-    odcinków drogi, na których występują skrzyżowania, obiekty mostowe, wjazdy i wyjazdy w obrębie węzłów, MOP, zjazdy publiczne itp.

-49-