symbol032

65

64

65

64

£?7tvletv i siekierki z    ---------

•o cnP(-'vfika ze względu na środowiska zalegania, czaj, s« specyflks ze    ?    ₅ omorskioh, konstytft

znamy bowiem 8 znalezisk z rzek, w rym _v

wanych przez powyższe przedmioty (tab. 4) .    iwieńskich'1

we wschodniej wielkopolscy » obrębię populacji iwie    |

dopatrywano sie w I OEB kontynuacji "tradycyjnych dla ludn Nilu Tierofanii lunarno-akwatycznych" (Cofta-Bronrewska

1982    119) . Trudno interpretować jednak zjawisko powyzs J

"kontynuację" gdyż znaleziska KAK i KCS koncentrowały się gł Kontynuację , y r    - -j >    , v_n-iaM wykazuje odmiennS |

„ie na Pomorzu, charakter    ie ozddh (na|

stosunku do Pomorza cechę, mianowicie p

W I OBJ

zachodzi w przypaciK.u    ii

yTZZlaólna liczbę '9 znalezisk wodnych z Niżu Polskiego, zowych. Na ogoiną iiczu^    wielkopolsce-

—l ~:^poaf

'enniki, bransolety,■ naszyjniki) jako przedmiotów deponowanych bagnach i zarastających zbiornikach wodnych (np. Biskupin, Piotrowo, Stęszew, Żnin).

3.1.2.b II OEB

Źródła datowane na II OEB znane są z 14 stanowisk, w tym 12 zespołów zabytków (tab. 5) . Dwa pojedyncze znaleziska (Pru-sinowice, Gopło) oraz dwa zespoły (Mniszew, Dąbrowa) pochodzą z Wielkopolski wschodniej. Pozostałe stanowiska wystąpiły na środ-kowo-zachodnim Pomorzu (mapa 5) .

Pod względem rzeczowym, odnotowujemy wśród zabytków sztylety, siekierki (typ Grodnica i Czeszewo), naramienniki z tarczami spiralnymi oraz owalne, bransolety spiralne i naszyjniki kołnierzowate. W II OEB pojawiły się także w wodach nowe wyroby brązowe:    groty typu Bagterp (Babin), dłuta (Smogolice) oraz

szpile z główką stożkowatą (Steklno) i półkolistą (Gopło). Z innych przedmiotów wymienić należy ornamentowane taśmy z blachy brązowej (Rościęcino, Steklno), zawieszki binoklowate (Smogolice) a także "placki" z surowca brązowego (Babin, Smogolice). Oprócz pary naramienników z Mniszewa (rz. Pilica), pozostałe zabytki wydobyto z torfów, bagien i jeziora (Gopło).

Wymienione źródła związane są z kręgiem przedłużyckim oraz nordyjskim (np. groty Bagterp - Blajer 1990, 92). W zakresie terytorialnym nie obserwujemy jednakże, poza nielicznymi wypadkami (Prusinowice, Gopło), występowania depozytów wodnych na rdzennych terenach k. przedłużyckiej. Za północną granicę zwartego De] zasięgu uznaje się bowiem pradolinę toruńsko-eberswaldzką (Gedl 1975, 84) , poza którą ku północy wystąpiło 85 % wspomnianych zespołów ze środowisk wodnych.

Stanowiska bagienne z Pomorza środkowo-zachodniego datować roczna na początkową część II OEB, gdy znaczną rolę odgrywały tu Jeszcze tradycje wczesnobrązowe (Gedl 1989, 474). Wykorzystujemy ^przy tym ustalenia W. Blajera, który opracował m.in. skarby P07 roorskie z tego okresu. Tak więc zespoły z Binowa, Smogolic, Steklna oraz Łobezu zaliczone zostały do typu Czeszewo (siekier-¹ typu Czeszewo), natomiast skarby z Babina, Domacyna, Rościę-cina i ótrużmina do typu Grodnica (siekierki typu Grodnica, oz-°^by spiralne t. Regelsbrunn) (Blajer 1990, 86-90).