IMG34 (4)

wychowaniu (1936) wspomniał o pp jako odrębnej subdyscyplinic pedagogicznej

- Henryk Rowid (1877-1944), Instytut Pedagogiczny ZNP, pedeutolog, czołowy przedstawiciel nowego wychowania (Szkoła twórcza, 1926), redagował Ruch Pedagogiczny (1912-1934) zamieścił obszerną informację o pp w wydanej pośmiertnie książce Podstawy i zasady wychowania (1946).

Za klasyków polskiej pp uchodzą:

-    Sergiusz Hessen (1887-1950), ciekawa biografia: studia we Fryburgu (u H. Rickerta), filozof w Piotrogrodzic i Tomsku, od 1923 w Niemczech i Czechosłowacji, 1935-39 profesor Wolnej Wszechnicy Polskiej, a po wojnie UL, Podstawy pedagogiki (ros. 1923, poi. 1935). Interesowały go głównie Rosja, USA, Niemcy.

-    Bogdan Nawroczyński (1882-1974), równie ciekawa biografia: dr U. Lwów., prof. U. Poz. i UW, twórca naszego wydziału. Uczeń i klasa 0 923), Swoboda i przymus w wychowaniu (1929), Zasady nauczania (1930), Polska myśl pedagogiczna (1938). Interesowały go głównie Niemcy, USA, Francja.

-    Bogdan Suchodolski (1902-1992), studia w Berlinie (u E. Sprangera), prof. U. Lwów. i UW, członek PAN. Wychowanie dla przyszłości (1947), Narodziny nowożytnej filozofii człowieka (1966), Wychowanie mimo wszystko (1990). Interesowały go głównie kwestie metodologiczne pp.

-    Józef Chalasińsld (1904-1979), dr U. Poz. (uczeń F. Znanieckiego), prof. Wolnej Wszechnicy Polskiej i UL, prof. UW. Szkoła w społeczeństwie amerykańskim (1936), Młode pokolenie chłopów (1938, 4 tomy), Pamiętniki nauczycieli (1980). Właściwie był socjologiem wsi, ale wiele napisał o systemie oświaty i wychowania w USA.

III. Dwa podstawowe nurty w dziejach pedagogiki porównawczej

1.    nurt oświecenlowo-pozytywistyczny,

2.    nurt antypozytywlstyczny