instalacje065

1. WSTĘP 14

stojanie znajdują się bieguny wydatne, na których są umieszczone pasma uzwojenia 1-1 i 2-2.

Do pasm 1-1 i 2-2 uzwojenia sterującego podawane są impulsy zgodnie z przebiegami pokazanymi na rys. 1.2d. Pod wpływem wytworzonego momentu synchronizującego po każdym impulsie wirnik obraca się o kąt skoku. Wytworzenie momentu synchronizującego odbywa się na podobnej zasadzie jak w zwyczajnym silniku synchronicznym.

Tak więc kolejność przełączania (komutacji) pasm 1-1 i 2-2 uzwojenia sterującego przedstawia wykres przebiegu napięć pasmowych w funkcji czasu. Każdemu impulsowi odpowiada określone położenie wirnika silnika: położenie a) na rys. 1.2 odpowiada pierwszemu impulsowi; położenie b)—drugiemu; c)—trzeciemu impulsowi napięciowemu.

Bywa stosowany tabelaryczny sposób zapisu przebiegu impulsów w pasmach uzwojenia silnika skokowego, uwidoczniony w tabl. 1.1.

Tablica 1.1. Tabelaryczny zapis przebiegu impulsów w uzwojeniu silnika skokowego

Numer pasma uzwojenia	Numer impulsu
	1	2	3	4	5
1	+	0	—	0	+
2	0	+	0	-	0

Możliwy jest też skrócony zapis schematu komutacji silnika skokowego. W rozpatrywanym przypadku będzie to zapis

( + l)->(+2)^(-l)-*(-2)->( + l)

Ponieważ na stojanie rozpatrywanego silnika skokowego znajdują się dwa pasma uzwojenia sterującego, a wirnik ma dwa bieguny, więc wartość skoku tego silnika

Pod działaniem momentu synchronizującego po każdym impulsie wirnik obraca się o kąt 90°.

Rozpatrzony silnik skokowy ma komutację czterotaktową: czterem taktom odpowiada pełny cykl komutacji (do przywrócenia pierwotnego położenia). Po wprowadzeniu pojęcia „liczba taktów”, wzór na wartość skoku można przedstawić w postaci

(1-3)

360°    360°

*^c " 2pm “ kp

gdzie k — 2m jest liczbą takłów w jednym cyklu.

1.3. Zasada działania silnika skokowego o wirniku biernym (reluktancyjnym)

Działanie silnika skokowego o wirniku reluktancyjnym opiera się na wykorzystaniu momentu reluktancyjnego, którego powstawanie wyjaśnia poglądowo rys. 1.3.

Rys. 1.3. Powstawanie momentu reluktan cyjnego

Strumień w obwodzie magnetycznym

i=-~-    (1.4)

jest funkcją przepływu (Iz) oraz reluktancji (oporu magnetycznego) R_m. Reluktancja jest najmniejsza przy kącie 0 = 0. Linie pola magnetycznego wykazują dążenie do zamknięcia się w obwodzie o najmniejszej reluktancji. W ten sposób powstaje moment obrotowy, zwany reluktancyjnym, który dąży do ustawienia wirnika w położeniu 0 = 0.

Na tej zasadzie działa silnik skokowy o wirniku reluktancyjnym (rys. 1.4), który ma uzębiony wirnik z miękkiej magnetycznie stali oraz