Nietrzymanie moczu02 (2)

Jak leczyć NTM

•    Niezależnie od rodzaju leczenia, najważniejsza jest gruntowna ocena nietrzymania moczu, dzięki której określić można przyczynę oraz rodzaj NTM, a także wybrać najbardziej odpowiedni program leczenia.

•    W przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu , istnieją metody leczenia zachowawczego (farmakoterap ia, fizykoterapia, ćwiczenia) oraz leczenie operacyjne stosowane w cięższych postaciach nietrzymania moczu i w razie niepowodzenia leczenia zachowawczego. Podstawą cio zakwalifikowania pacjenta do odpowiedniego typu leczenia operacyjnego jest tzw. badanie urodynamiczne oceniające czynność dróg moczowych w trakcie napełniania oraz opróżniania pęcherza

W przypadku pęcherza nadreaktywnego wstępne badania, pozwalające na zastosowanie odpowiedniej farmakotera pii to badanie USG narządów jamy brzusznej, ocena zalegania w pęcherzu po oddaniu moczu oraz badanie ogólne moczu wraz z posiewem. Gdy leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne należy wyKonać tzw. badania urodynamiczne oceniające czynność dróg moczowych w trakcie napełniania oraz opróżniania pęcherza.

Diagnostyka - badanie urodynamiczne Podstawą rozpoczęcia leczenia jest badanie kliniczne wykonane przez lekarza, na którego podstawie można zakwalifikować pacjenta na dodatkowe, specjalistyczne badania, między innymi badanie urodynamiczne.

Metody leczenia

Nietrzymanie moczu można leczyć zachowawczo lub chirurgicznie. W leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu stosowane jest leczenie zarówno zachowawcze (w tym farmakologiczne) jak i leczenie chirurgicznie. W przypadku nadreaktywności pęcherza leczenie farmakologiczne. W przypadku mieszanego nietrzymania moczu stosuje się oba wyżej wymienione sposoby leczenia.