P1010272 (5)

w Ogólno podstawy fotogrametrii

Wszystkie zdjęcia lotnicze wykonane dla danego fragmentu lerenu nazywamy spotem zdjęć. Samolot w czasie jednego przelotu nad terenem wykonuje w reślonych odstępach czasu kolejne zdjęcia, które nazywamy szeregiem zdjęć. W eźności od wielkości fotografowanego terenu, zespół zdjęć może się składać z óch lub więcej szeregów (rys. 5). Zdjęcia wykonuje się w ten sposób, że część nu odfotografowana na jednym zdjęciu jest również odwzorowana na zdjęciach ednich w szeregu. Mówimy w tym przypadku o pokryciu podłużnym lub yciu w szeregu (p). Również między sąsiednimi szeregami zachowane jest iwiednie pokrycie, nazywane pokryciem poprzecznym lub pokryciem w ze* (q ). Wielkość pokrycia podaje się w procentach. DJajzdjęć przeznaczonych do maóstereoskopowych pokrycie w-szeregumepowinnobyómniejsze niż 50%. ktyce najczęściej wykonuje się zdjęcia o pokryciu podłużnym — p około 60% pu poprzecznym - q około 30%.

yąc wielkości pokrycia zdjęć w szeregu p, można wyznaczyć odległość sąsiednimi położeniami stanowisk, z których wykonano kolejne zdjęcia, jest i podłużna Mierzona na zdjęciu stanowi ona (100 - p)% formatu zdjęcia. ednio, również mierzona na zdjęciu, odległość między kolejnymi szeregami baza poprzeczna - wyniesie (100 - q)% formatu zdjęcia.

I wykonaniem zdjęć lotniczych należy opracować projekt techniczny lotów, 'obliczeniowej projektu, na podstawie parametrów kamery lotniczej (dłu-iskowej - f i format zdjęć - d x d), skali zdjęć (1 :m) i przyjętych wielko-

Ogólne podstawy fotogrametrii    11

ich pokrycia podłużnego i poprzecznego, ustala się wysokość lotu nad terenem -bazę podłużną - B_x i bazę poprzeczną - By.

Elementy te można wyznaczyć na podstawie zależności;

H=jm

B_x=d

100-p 100

m

By — d

100 — <7 100

m

Na mapie w skali 1:100 000 lub 1:50 000 nanosi się granice obiektu, dla którego mają być wykonane zdjęcia, a następnie projektuje osie nalotów (rys. 6). Zalecane jest, aby ze względów ekonomicznych osie nalotów projektować w kierunku, w którym dany obszar jest wydłużony (mniejsza liczba nalotów). Plan lotów wykonany na mapie (część kartograficzna projektu lotów) pozwala na ustalenie liczby szeregów (n_s) i ich łącznej długości (L), a następnie ogólnej liczby zdjęć (n). Wynosi ona:

n =

L_

B_x