P1010273 (5)

Ogólne podstawy fotogrametrii

12

Ponieważ dodatkowo wykonuje się po dwa zdjęcia na początku i końcu szeregu stąd ogólna liczba zdjęć dla całego obszaru (N) będzie wynosiła:

N=n+n_s4

2.3. Analiza pojedynczego zdjęcia lotniczego

Właściwości geometryczne zdjęć lotniczych zależą od położenia kamery lotni-czej w przestrzeni. Rozpatrzmy przypadek ogólny, tzn. gdy zdjęcie jest nachylone (rys. 7). Niektóre punkty i linie takiego zdjęcia posiadają szczególne właściwości. Nazywamy je punktami i liniami charakterystycznymi zdjęcia lotniczego. Na rysunku przedstawiono płaszczyznę terenu T, płaszczyznę zdjęcia 7t (nachylona do płaszczyzny terenu pod kątem a), płaszczyznę główną pionową V, przechodzącą przez oś optyczną kamery i prostopadłą do płaszczyzny terenu T, oraz płaszczyznę ' horyzontu H, przechodzącą przez środek rzutów S i równoległą do płaszczyzny terenu T. Krawędź przecięcia płaszczyzny V i rt nazywamy główną pionową zdjętia w (linia największego spadku płaszczyzny zdjęcia). Linie prostopadłe do głównej pionowej nazywamy liniami poziomymi hh. Linię poziomą przechodzącą przez punkt główny zdjęcia o nazywamy główną poziomą h₀ h₀ , a poziomą będącą krawędzią przecięcia płaszczyzny horyzontu H z płaszczyzną zdjęcia rt - linią horyzontu h_z h_z.

Punktami charakterystycznymi zdjęcia są: punkt główny zdjęcia o, punkt nadi-rowy n, punkt izocentryczny i oraz główny punkt zbiegu z.

■fi    Punkt główny zdjęcia o jest rzutem prostokątnym środka rzutów S na płaszczy

li znę zdjęcia. Ma on duże znaczenie przy różnego rodzaju opracowaniach fotogramem: ■ trycznych. Praktycznie wyznaczamy go za pomocą znaczków tłowych. Stanowi on

początek układu współrzędnych tłowych zdjęcia lotniczego.

Punkt nadirowy n jest punktem przebicia płaszczyzny zdjęcia przez prostą pionową przechodzącą przez środek rzutów S. Punkt ten jest punktem zbiegli wszystkich linii prostopadłych do płaszczyzny terenu T. Kierunki wychodzącez punktu nadirowego nie są zniekształcone z powodu deniwelacji terenu, posiadają zniekształcenia wynikające jedynie z nachylenia zdjęcia.

Punkt izocentryczny i jest punktem, przebicia płaszczyzny zdjęcia itprzez. RYSUNEK 7. Punkty i linie charaktervstvcz- anm.iunn. i,„*„___-,,i:_Prj_a ) ra-

Ogólne podstawy fotogrametrii

ry i prosta pionowa przechodząca przez środek rzutów J znajdują się w punkcie izocentrycznym, nie mają z nachylenie zdjęcia i są równe odpowiednim kątom wiernokątnego odwzorowania). Posiadają one jedyn deniwelacji terenu.

Główny punkt zbiegu z jest punktem przebicia pł główną pionową zdjęcia w. Jest on punktem zbiegu | ległych do prostokątnego rzutu osi optycznej zdjęi (kierunek zdjęcia).

Wszystkie punkty charakterystyczne znajdują się Od punktu głównego, odległości pozostałych punktó' wyznaczyć na podstawie kąta nachylenia zdjęcia a i (rys. 8).

RYSUNEK 8. Wyznaczenie punktu nadirowego i izocentrycznego

Odległość punktu nadirowego n od punktu głów on=f tga

Odpowiednio dla punktu izocentrycznego i i głó ści te wynoszą:

. , 1 ot =/ tg - a

oz =/ctg a

Charakterystyczne punkty i linie zdjęcia lotnie zdjęciu. Można je ustalić zaczynając od wyznać: wyznaczenia za pomocą znaczków tłowych zd kierunku nachylenia bańki libeli wykreślić główit na prostej w obliczone wartości on i oi, wyzn i izncentrycznepn irv<; Ot_I