Strona 2

Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego

Literatura

|9.1| Brandt AM, Kasper kiewicz ]., Możliwości techniczne oraz celowość stosowania fibro-betonu w budownictwie komunikacyjnym. IPPT PAN, Warszawa 1979.

[9.2] Catalogo delle Pavimentazioni Stradali. AISCAT, 1993.

[93J Calaloguc des Structures Types de Chaussćes Neuves. SETRA, LCPC, Paris 1998.

(9.4) Chaussćes en bćton. Guide technique. LCPC, SETRA, 2000.

[95] Cole L.W., Mack J.W., Packard R.G., Whitetopping and Ultra-Thin Whitetopping - the US. Experience. 8-th International Symphosium on Concrete Roads, Lisboa, Portugal,

1998.

[9.6]    Design Manuał for Roads and Bridges. Volume 7: Pavement Design and Maitcnancc,

1999.

[9.7]    Design of Pavement Structures. Part II. Rigid Pavemcnt Design & Rigid Pavement Joint Design. AASHTO 1998.

[93] Jasieński A., Drogi z betonu cementowego - przykłady obecnych zastosowań na terenie Belgii. Konferencja pt. .Dni Betonu", 2002.

[9.9]    Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych. GDDP. Warszawa 2001.

[9.10)    Merkblat fur den Bau von tragschichten und Tragdeckschichten mit Walzbeton fur Ver-kchrsflaechen, FGSV, 2000.

|9.11| Nita P., Budowa i utrzymanie nawierzchni lotniskowych. WKŁ, Warszawa 1999.

[9.12| PN-75/S-96015. Drogowe i lotniskowe nawierzchnie z betonu cementowego.

[9.13]    Richtlinien fOr die Standardisierung des Oberbaues von Vcrkeltrsflachen. RStO 01, Aus-

gabe2001.

[9.14]    Road Pavcments - Concrete and Cement Bound Materials. Vo)ume 1. Specification for Highway Works, 1998.

[9.15]    Roiła S., Betony wałowane. Drogownictwo nr 3/1985.

[9.16]    Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Dziennik Ustaw nr 43 z 14 maja 1999 r.

[9.17]    2TV Beton - StBOI. ZusStzliche Technischc Vertragsbedingungcn und Richtlinien fur den Bau von Fahrbahndccken Sus Beton, 2001.

[9.18]    Zusaetzliche Tcchnische Vertragbedingungcn und Richtlinien filr Fugen in Vorkehrs-flacchcn. ZTV Fug - StB 01,2001.

[9.19]    Yodcr E.J., Witczak M.W., Principles of Pavemcnt Design. John Wiley & Sons, Inc. New York, Chichester, Brisbane, Toronto 1975 .

10. PROJEKTOWANIE MIESZANEK BETONOWYCH

10.1. Wprowadzenie

W przepisach wielu krajów wyróżnia się trzy fazy badań:

a)    badania związane z projektowaniem mieszanki,

b)    badania w czasie budowy,

c)    badania odbiorcze.

Największy nacisk jest położony na badania związane z projektowaniem mieszanek betonowych i materiałów używanych do produkcji tych mieszanek. Bada się wszystkie cechy materiałów, wszystkie cechy mieszanki betonowej i gotowej nawierzchni. Badania te ustalają skład mieszanki i warunki jej wbudowania.

Badania kontrolne w czasie budowy polegają na sprawdzeniu szybkimi metodami tylko niektórych cech i upewnieniu się, że ustalony reżim technologiczny jest przestrzegany.

Badania odbiorcze dotyczą cech zewnętrznych wykonanej nawierzchni. W niniejszym rozdziale omówione zostaną badania związane z materiałami używanymi do produkcji betonu, projektowaniem mieszanki i betonu.

Podstawowymi materiałami używanymi do produkcji betonu są: cement}*, kruszywa grube, piasek, woda, dodatki (napowietrzające i uplastyczniające). W rozdziale omówione zostaną badania wyżej wymienionych materiałów. Pozostałe badania związane z kontrolą mieszanki w trakcie budowy oraz badania odbiorcze będą przedstawione w następnych rozdziałach.

10.2. Cement

Cement jest podstawowym składnikiem betonu drogowego. W celu zapewnienia

nawierzchni betonowej odpowiednich właściwości cement powinien mieć [10.4]:

-    stosunkowo dużą wytrzymałość niezbędną do zapewnienia wytrzymałości betonu przenoszącego obciążenia od pojazdów samochodowych i temperatur,

-    czas wiązania niezbędny do wyprodukowania, transportu i ułożenia betonu; początek wiązania cementu, oznaczony wg [10.18], powinien być dłuższy niż 120 minut (powyżej 2 godzin),

-    umiarkowane ciepło twardnienia, chroniące świeży beton przed naprężeniami cieplnymi i ułatwiające pielęgnację oraz powinien

-    charakteryzować się wodożądnością £ 28% [10.18] pozwalającą na uzyskanie pożądanej konsystencji betonu przy niskim współczynniku w/c (beton o dużej wytrzymałości i małym skurczu).