Słownik Polsko Norweski8

zgryźliwość 256 zjednoczenie

zgryźli wość/. bitterhet, ondskapsfullhet; ~wy adj. bitter, skarp.

zgrzeszyć v. synde. zgrzybiały adj. skropelig, svak, a lderdomssvekket. zgrzyt m. knirk, gniss; klirr; skurrelyd, skrapelyd; ~ać v. skurre, knirke, gnisse; ~nąć v. se zgrzytać, zguba/, tap. zgubić v. miste, tape. zgubny adj. skjebnesvanger; fordervelig, skadelig. zgwałcenie n. voldtekt; lovbrudd, brudd; ~cić v. voldta. zhańlbić v. vanaere, bringe i unade. ~bieenie n. skam, unade. ziać v. gjespe; snofte; fnyse; puste, ziajać v. gjespe. ziarenko n. se ziarnko. ziar|nisty adj. komet; ~nko n. kom; ~no n. kom. ziąb m. kulde.

zidentyfikować v. identifisere. zielarz m. urtekyndig, plantekjertner. ziele n. urt, kryddemrt. zielenieć v. bli gronn. zieleń/, gront, gronn vegetasjon; (kolor) gronnfarge. zielnik m. herbarium. zielny adj. urte-. zielonawy adj. gronrtlig.

Zielone Świątki pl. pinse. zielonooki adj. gronnoyd. zieló|ność/. gronnhet; gront; ~ny adj. gronn.

zielsko n. ugress, ukrutt.

Ziemia/. Jorden. ziemia f. jord.

ziemia|nin m. godseier; grunneier; ^ński adj. godseier-; ~ństwo n. lavadel.

ziemiopłody pl.

landbruksprodukter. ziemnia czany adj. potet-; ~k m. bot. potet.

ziemn y adj. jord-, grunn-; robota grunnarbeid.

ziemski adj. jordisk; jord-; właściciel ~ godseier. ziew|ać, ~nąć v. gjespe. zięba w. om. bokfink. ziębić V. gjore kald. ziębnąć v. fryse; bli kald; utsette for kulde. zięć m. svigersonn. zignorować v. ignorere. zima/. vinter.

zimino n. kulde; adv. kald; ~ny adj. kald.

zimować v. overvintre. zimowy adj. vinterlig; vinter-. zioło n. urt; ~wy adj. urte-. ziomek m. landsmann. zionąć v. se ziać. ziółko n. urt.

zi szczać v. virkeligjore; se ogsd ziścić; iszczenie n. virkeliggjorelse; ~ścić v. gź i oppfyllelse. zjadać v. spisę opp. zjadliw ość/, giftighet; ondskap, bitterhet; ~y adj. ondskapsfull, bitter; bitende.

zjawa f. visjon, drommebilde; spokelse, fantom. zjawi(a)ć się v. vise seg, dukke frem, dukke opp. zjawisko n. fenomen, zjazd m. sammenkomst; mote, kongress, stevne. zjechać v. se zjeżdżać, zjednać v. f3, vinne (for seg). zjednoczenie n. forening, forbund; Stany Zjednoczone De forente stater.

zjednoczyć v. forene. zjednywać v. se zjednać, zjełczały adj. harsk. zjeść v. spisę opp. zjeżdżać v. kjore ned; gli ned; gś ned.

zlatywać v. falle ned; fly ned. zlec|ać v. overlate; palegge; ~enie n. pźlegg; verv; ~ceniodawca m. ordregiver; ~ić v. se zlecać, zlecieć v. se zlatywać. zlepi(a)ć v. limę sammen. zlew m. avlop; utslagsvask. zlęknąć się v. bli skremt, bli forskrekket, bli redd. zlikwidować v. likvidere. zlodowacenie n. geol. isbredannelse. zlokalizować v. lokalisere. zlot m. sammenflyging (flokking); mote, samling; (harcerski) jamboree.

złagodzić v. mildne, lindre; berolige, forsone, formilde. ziarna ć v. brekke, bryte; ~nie n. brudd.

złapać v. fangę, gripe, ta, fatte. złazić v. klatre ned, stige ned. złączyć v. forene; forbinde. zło n. onde; ondskap; dobro i ~ det gode og det onde. złocić v. forgylle; gylle. złocień m. bot. krysantemum. złocisty adj. gylden; guli-, złocony adj. forgylt. złoczyńca m. forbryter. złodziej m. tyv; ~ka/. tyv (kvinne); ~stwo n. tyveri. złom m. skrap (metali). złorzecz|enie n. forbannelse; ~yć v. forbanne.

złościć się v. ergre seg, bli sint. złość/. vrede, ergrelse, agg. złośliwość/, ondskapsfullhet;

~wy adj. ondskapsfull. złotnik m. gullsmed. złoto n. guli. złoto- guli-, złotówka/, złoty mynt. złoty m. zloty (mynt); adj. guli-, gyllen, av guli. złożyć v. se składać, złu da /. innbilning, illusjon; ~dny adj. illusorisk, innbilt; ~dzenie n. illusjon, innbilning, villfarelse. zły adj. ond, slett; dórlig. zmagać v. overvelde. zmarły adj. avdod, dod; den avdode.

zmarnotrawić v. slose (med tid

o.l.).

zmarnować v. slose, odelegge, gś til spille, odsle med; vase bort. zmarszczenie n. rynking. zmarszczka f. rynkę, zmarszczyć v. rynkę, zmartwijenie n. sorg, bedrovelse; bekymring; ~ony adj. bedrovet, trist.

zmartwychwstałe gjenoppsta; ~nie n. oppstandelse; gjenopplivelse; ~wać v. se zmartwychwstać, zmarznąć v. fryse. zmawiać V. se zmówić, zmaza f. (plama) flekk. zmazjać, ~ywać v. torke ut (tavle), fjeme.

zmąciać v. se zmącić; ~ić v. grumse, sole til; omtake; forstyrre. zmącony adj. forstyrret. zmądrzeć v. bli klok. zmęcz enie n. tretthet; ~ony adj. trett; sliten, utmattet; ~yć v. trette; slite ut, utmatte; ~yć się v. bli trett.

zmiana/, forandring; aweksling; (w pracy) skift. zmiatać v. feie, koste.