32546 Słownik Polsko Norweski3

nienormalnie 106 niepoprawność

nienormal nie adv. unormalt; ~ny adj. unormal. nienowy adj. ikke ny. nieobecn|ość/. fravaer; ~y adj. fravaerende.

nieobliczalny adj. utilregnelig. nieobyczajiność/. usedelighet, uoppdragenhet; ~ny adj. usedelig, uoppdragen.

nieobyty adj. uoppdragen, ubeh0vlet.

nieodmienny adj. uforanderlig. nieodporny adj. ikke motstandsdyktig, (o roślinach) lite herdig.

nieodpowiedni adj. upassende. nieodpowiedzialność/.

uansvarlighet; ~ny adj. uansvarlig.

nieodstępny adj. uatskillelig. nieodwołalny adj. ugjenkallelig. nieodzowny adj. uunnvaerlig. nieodżałowany adj. beklagelig. nieoględ;ność/. uforsiktighet; hensynsloshet; ~ny adj. uforsiktig; hensynslos.

nieograniczojność/. uendelighet, grenseloshet; ~ny adj. uendelig, grenselos.

nieokazały adj. uanselig. nieokreślony adj. ubestemt. nieokrzesany adj. ra, uslepen. nieomal adv. naer, nesten. nieomyl ność/. ufeilbarlighet; ~ny adj. ufeilbar.

nieopatrzny adj. uforsiktig. nieopisany adj. ubeskrivelig. nieopłacalny adj. ulonnsom. nie opodal adv. ikke langt fra. nieosiągalny adj. uoppnaelig. nieosobowy adj. upersonlig. nieostroż ność/, uforsiktighet;

~ny adj. uforsiktig, uaktsom. nieostry adj. uskarp, slov.

nieoszacowany adj. uvurderlig. nieoświecony adj. udannet, uopplyst.

nieoznaczony adj. mat. ubestemt. niepalący m. ikkeroyker; adj. ikkeroyker-; dla ~ch for ikkeroykere.

niepamięlć/. glemsel; ~tny adj. (odwieczny) uminnelig; (zapominający) glemsom. nieparzysty mat. ulik, odde. niepełnoletni adj. mindrearig. niepewien se niepewny. niepew|nie adv. usikkert; ~ność/. usikkerhet; ~ny adj. usikker. niepijący adj. avholdende. niepłod ność/. ufruktbarhet; ~ny adj. ufruktbar, steril, gold; —na kobieta ufruktbar (steril) kvinne; ~na krowa gold ku; ~na ziemia ufruktbar jord. niepocieszony adj. utrostelig. niepoczi|wość/. uaerlighet; ~wy adj. uaerlig.

niepoczytalny adj. utilregnelig, gal.

niepodleg lość/. uavhengighet, selvstendighet; ~ły adj. uavhengig, selvstendig, fri. niepodojbieństwo n. umulighet; ~bny adj. ulik, forskjellig. niepodzielny adj. udelelig. niepogoda/. uvaer. niepojęty adj. ufattelig, ubegripelig.

niepokalany adj. ubesmittet. niepo koić v. forurolige, forstyrre; ~kojący adj. urovekkende; ~kój m. uro, angst.

niepokonany adj. uovervinnelig, uslaelig.

niepomyśln ość f. motgang; ~y adj. ugunstig.

niepopraw ność /. u forbederl ighet;

~ny adj. uforbederlig. nieporozumienie n. misforstóelse, uoverensstemmelse. nieporządek m. uorden. nieposłuszeństwo n. ulydighet; ~ny adj. ulydig. niepospolity adj. usedvanlig. niepotrzebny adj. unodyendig. niepoważny adj. userios. niepowodzenie n. uhell, fiasko, niepowrotny adj. uerstattelig; uopprettelig; ugjenkallelig. niepowszedni adj. usedvanlig. niepowściągliwy adj. ubendig. niepozorjność f. uanselighet; ny adj. uanselig, lite ioynefallende. niepożądany adj. uonsket. niepraktyczny adj. upraktisk. nieprawda /. usanrthet, logn; ~ż? ikke sant?

nieprawdopodo bieństwo n.

usannsynlighet; ~bny adj. usannsynlig.

nieprawdziwy adj. uekte, falsk, oppdiktet; (nierzeczywsty) urealistisk.

nieprawidło wość/. ukorrekthet; uregelmessighet; ~wy adj. uriktig, feil.

nieprawny adj. lovstridig. nieprawy adj. uekte (om barn); urettmessig.

nieprzejrzany adj. uoverskuelig. nieprzejrzysty adj. ugjennomsiktig.

nieprzemakalny adj. vanntett; ~ płaszcz regnjakke, regnfrakk. nieprzemijający adj. tidlos. nieprzerwany adj. uavbrutt. nieprzewidziany adj. uforutsett. nieprzychylny adj. ugunstig, awisende.

nieprzyjajciel m. uvenn, (wróg) fiende; ~cielski adj. fiendtlig, uvennlig; ~źń /. fiendskap, uvennskap.

nieprzyjem ność/, ubehagelighet; ~ny adj. ubehagelig; ~ny zapach ubehagelig lukt.

nieprzytom ność /. bevisstloshet; ~ny adj. beyisstłos. nieprzywykły adj. uvant. nieprzyzwoijtość/. uanstendighet;

ty adj. uanstendig. nierad adj. utilfreds, misfornoyd. nieraz adv. ofte, mange ganger, (czasami) iblant. nierdzewny adj. rustfri. nierealny adj. urealistisk. nieregularny adj. uregelmessig. nierogacizna/. svin. nierozdziel|ny adj. uadskillelig, udelelig; ~ni przyjaciele uadskiUelige venner; ~ny wyraz udelelig ord.

nierozłączka/. om. undulat. nierozłączny adj. uadskillelig. nierozsąd ek m. ufomuft; ~ny adj. ufornuftig.

nierozstrzygnięty adj. uavgjort. nieroztrop ność/. uklokskap, ubetenksomhet; ~ny adj. uklok, ubetenksom.

nierozumny adj. uforstandig. nierozwa ga / tankeloshet, ubetenksomhet; ~żny adj. uoverlagt, ubetenksom. nierozwinięty adj. uutviklet. nierównie adv. usammenlignbart. nierówjno adv. uensartet, ulik; ~ny adj. ulik, ujevn.

nierucho mość f. ubevegelighet; (dobra nieruchome) fast eiendom; --mości pl. fast eiendom. nieruchomy adj. ubevegełig. nierzadko adv. ofte, ikke sjelden. nierząd m. utukt; ~nica/. horę, skjoge.