83782 Porządek sądów i spraw miejskich (5)

O karności złoczyńców.

mękę, gdy jest jasny jego uczynek, świadectwom dwu godnych ludzi tak dobrze dowiedziony, iż o nim sędzia żadnej wątpliwości nie ma, tylko po złoczyńcy zna, iż uczynku swego więcej z krnąbrności a z zatwardzenia niż z niewinności przy.

Złoczyńca gdy zna uczynek swój na męce, a po męce go przy, może być po wtóre męezon ku pierwszemu zeznaniu, ale lżej niż pierwej, A na wtórej męce gdyby nie zeznał, ale stale przał, już trzeci raz nie ma być męezon.

Złoczyńca gdy kogo na męce wyda, tedy wydany ma być pojman. Wszakże to wydanie a bo powołanie nie jest dostateczny znak, ażeby powołany miał być zdań na mękę, jeśli że przeciw niemu nie będzie innych znaków abo dowodów. Abowiem powołanie wielekroć bywa stąd, iż gaudium est miseris socios Intbetc poenarum A reguła też jest prawna: A tormentls i net pi cm* dum non est, priusquam praecedant certa indicia.

Przystoi też sędziemu, pierwej niż złoczyńcę zda na męki, badać się pilnie czasu, jako dawno złoczyńca kradł, zbijał etc. i inne łotrostwo płodził, jeśli w lesie przemieszkiwał abo nie. A to k temu, aby wiedział, jako wielkie męki ma rozkazać jemu zadawać. Abowiem wiele ich najdzie, którzy będąc w towarzystwie, prze-mieszkiwając w iesiech, w gajach, społem sobie męki zadawaj ą i ćwiczą się na wycierpienie rozmaitych mąk, aby potym gdyby byli pojmani, mocne męki wycierpieli krom wyznania złych uczynków i towarzystwa swego, co z wyznania złoczyńców poznano.

Część czwarta

O rozmaitej śmierci różnych złoczyńcói u.

»ką śmiercią który złoczyńca ma być karmi, wypisano Spa. Sox. Uh, 2 aft. 13, IG, 36/ to Jonii złodziej mu być obłes/.on. Zdrajca, rozbój-łupieżca w koło w płoci on. jbójca, gwoltownik panien i który by rut cudzołóstwie byt pojman, takowi maja być ścięci, jako napisano, TCiploteH vl rg i nu ni honesia/óm vel Jngenuoruni, Niva deaponsutae fuerint, &lve non, vc/ cjuaruniUbet ylduarutn, cci* pil 1$ auppliclo puniunim. Odszczeplenlec wiary chrześcijańskiej ma być spnlon. Ta/ śmiercią ma zginąć czarownik i kto by koinu jad zadał.

O karaniu heretyków (iż z innych praw maluczko szerzej powiem) jest też srogi statut koronny króla Władysława Jagiełłą, uczyniony roku 1424, gdzie jaśnie opisano, aby heretykowi o naprzód mleczem byli karani, potym też więtszo im karanie jest naznaczone, aby nie inaczej jedno jako występujący przeciw majestatowi królewskiemu byli karani, to jest nie tylko na gardle, ale i na majętności, która by po zamordowanym heretyku do skarbu królewskiego była przyłączona. Nad to dzieci onego heretyka wiecznie by były be* zecnymi a ku żadnemu dostojeństwu aby nie były nigdy obierane.

Prawo zasię duchowne na heretyki jest lżejsze. In. C. ad abolendam de haeretlcls, gdzie napisano, aby heretykowie, którzy by doświadczeni byli w odszczepieństwie, jeśliby się chcieli błędu swe-

Zdrowo

Koibojinh

M «J / l llM l |¹ .)

CutUnlutnlki

Owdltownlk | nlfdiiii

Odix< K«’|>i”nł<H .

( ' /ri t f i W Mih

ZdfJd W<** JO«HJ.

Ktiotłlo h«*rrly* ko wkiII** •*«»“' tu    l

prowo dmhow*

llffJO.

441