41596 Słownik Polsko Norweski 1

siatkówka 184 skandynawski

(kvinne); ~rz m. volleyballspiller.	sięg ać, ~nąć v. na, rekke.
siatkówka/, anat. netthinne; sport	sika ć v. sproyte; ~wka/. spray te.
volleyball.	sikora/, om. meis; ^ka/. se sikora.
siąść v. se siadać.	silić się v. anstrenge seg.
sidłia pł. (reve-, bjorne-) saks; ~o n.	silikon m. kjem. silikon.
se sidła.	silnik m. motor; ~owy adj. motor-.
siebie, (się, sobie) pron. meg, deg,	silny adj. sterk; kraftig.
seg; en selv; jeg selv, meg selv.	sił|a/. kraft, styrke; makt; co ~ av
siec v. hakke; piske; meie.	a 11 kraft.
sieczka f. hakkelse.	siłomierz m. dynamometer,
sieć f. nett, gam.	kraftmaler.
siedem num. sju.	siłownia/, trimrom.
siedemdziesiąt num. sytti.	Siły Zbrojne mil. Forsvaret.
siedemdziesiąty adj. syttiende.	sinawy adj. blalig.
siedemdziesięcioletni adj.	siny adj. blygrś, se ogsfi sinawy.
sy ttidrig.	siodełko n. se siodło.
siedemnaście num. sytten.	siodlarz m. salmaker.
siedemset num. sju hundre.	siodłać v. sale, sadle.
siedlisko n. oppholdssted.	siodło n. sal, sadel.
siedmiodniowy adj. sjudagers.	siostra/ soster.
siedmiokrotnie adv. sju ganger.	siostrze^ ni ca/, sosterdatter, niese;
siedmioletni adj. sju&rig.	~niec m. sostersonn, nev0.
siedzący adj. sittende.	siódemka/, sjutall.
siedzenie n. sete; sitteplass.	siódmy num. sjuende.
siedziba f. sete.	sit|ko n. liten sikt; liten sil; ~o n.
siedzieć v. sitte.	sikt; sil.
siekać v. hakke.	siwieć v. grane, bli grćL
siekiera/, oks; ~ka /. se siekiera.	siwobrody adj. graskjegget.
sielanjka/. idyll; ~kowy adj.	siwowłosy adj. grah^ret.
idyllisk.	siwy adj. gra.
sielski adj. idyllisk; landłig.	skakać v. hoppe, springe.
sień/, entre; vestibyle; vindfang.	skala/, skala.
siero ctwo n. foreldreloshet; ~cy	skaleczyć v. skade, sare.
adj. foreldrelas; ~ta f. foreldrelost	ska listy adj. berglendt; ~lny adj.
barn.	berglendt; steinet.
sierp m. sigd.	skała/, klippe, berg; skjaer.
sierpień m. august.	skamielina/, geol. fossil.
sierść/, pels; bust; hestehar.	skamieniałość/, fossil; ~ły adj.
sierżant m. sersjant.	forsteinet.
siew m. sasaed.	skandal m. skandale; liczny adj.
siewca m. samann.	skandalos.
siewnik m. sdmaskin.	Skandynaw m. skandinay.
siewny adj. s&-.	Skandynawia/. Skandinavia.
się pron. se siebie.	skandynawski adj. skandinavisk.

skarabeusz m. zoo/, skarabe. skara|ć v. straffe; ~nie n. straff. skarb m. skatt. skarbiec m. skattkammer. skarbnik m. kasserer; ~ miasta kemner.

skarbowość/. finanser. s karbowy adj. finans-; finansiell; skatte-; Urząd S~ skattekontor. skarcić v. skjenne pa, skjelle. skarga/, klage, anke. skarpet(k)a/. sokk. skarżyć v. klage; ~ się beklage seg. skarżypyta m. sladderhartk. skasować v. annullere, oppheve. skaut m. speider. skaza /, lyte. skaz(yw)ać v. damme. skąd adt>. hyorfra. skądkolwiek adv. fra hvor som helst.

skąp|ić v. vćere gjerrig; ~iec m. gnier, gjerrigknark; ~stwo n. gjerrighet; ~y adj. gjerrig. skin|ąć v. nikke, bukke; vinke; cienie n. vink; nikk, bukk. skleić v. limę sammen. sklejka f. kryssfiner. sklep m. butikk, forretning. sklep ienie n. hvelving; ~iony adj. hvelvet.

sklero tyczny adj. med. sklerotisk; źreforkalket, senil dement; ~tyk m. sklerotisk person; areforkalket person, senil dement person; ~za /. med. sklerose; areforkalkning, senil demens. skład m. (magazyn) lager, varelager; (układ, budowa) sammensetning. składać v. sammensette; legge sammen; (gromadzić) samie; lagre; (wizytę) avlegge. składany adj. sammenleggbar, sammenfoldelig. składnia/, gram. syntaks. składnik m. bestanddel, ingrediens.

skład ność/ symmetri; harmoni; ~ny adj. harmonisk; velproporsjonert. skł aniać, ~onić v. helle; overtale, bevege.

skłon ność/. tilboyelighet, tendens; ~ny adj. tilboyelig. skocznia/, springbrett; ~ narciarska hoppbakke, skibakke. skoczyć v. hoppe, springe. skojarz enie n. assosiasjon; ~yć v. assosiere med; forene. skok m. spring, hopp; ~ o tyczce stavsprang; ~ w dal lengdehopp;

wzwyż hoydehopp. skoml eć, ~ić v. klynke. skomplikowa|ć v. komplisere, iruwikle; ~ny adj. komplisert, innviklet.

skonaj v. do; ~nie n. dod. skończ ony adj. avsluttet; ~yć v. slutte, avslutte. skopiować v. kopiere. skoro adv. siden, ettersom. skorowidz m. innholdsfortegnelse. skorpion m. zool. skorpion, skorupa m. skorpe; skar, potteskar; skali.

skorupiak m. zool. skalldyr. skorzystać v. bruke; utnytte. skos m. (powierzchnia ukośna) skrźning; na ~ pa skra. skośny adj. skra; skjev. skowronek m. orn. (sagn)lerke. skowyt m. hyl; skrik, hvin. skóra/, hud; skinn;

(wygarbowana) łaer. skórka f. hinne; fruktskall; tynn hud.

skórny adj. hud-.