68767 Inżynieria finansowa Tarcz 1

Opcje 91

Dsc=-(St-X)^++C,	(7.7)
ds„ =-(x-sTy+p,	(7.8)

gdzie:

C - koszt nabycia opcji,

P - premia za wystawienie opcji.

We wzorach 7.5-s-7.8 w celu uproszczenia zapisu przyjęto następujące oznaczenie:

₊ _ fx gdy x>0,

(O gdy x<0.

Wnioski ze wzorów 7.5h-7.8 są następujące:

1.    nabywający opcję kupna (długa opcja kupna) osiąga zysk dopiero wtedy, gdy cena waloru bazowego Sr przekracza wartość X+C i zysk ten jest nieograniczony.

2.    nabywca opcji sprzedaży (długa opcja sprzedaży) osiąga zysk dopiero wtedy, gdy cena waloru bazowego Sy jest mniejsza niż wartość X-P i zysk ten będzie maksymalnie równy X-P (oczywiście w praktyce sytuacja taka nie jest możliwa bowiem cena instrumentu podstawowego nie powinna spaść do zera).

3.    wystawca opcji kupna (krótka opcja kupna) osiąga zysk w sytuacji, gdy cena waloru bazowego Sr jest mniejsza od wartości X+C (jest to sytuacja symetryczna do długiej opcji kupna).

4.    wystawca opcji sprzedaży (krótka opcja sprzedaży) osiąga zysk, jeżeli cena instrumentu pierwotnego Sr będzie wyższa od wartości X-P (jest to opcja symetryczna do długiej opcji sprzedaży).

5.    strata kupującego opcję jest zawsze ograniczona do wysokości ceny opcji (C lub P).

Wiedząc kiedy opłaca się wykonać opcję i kiedy jest ona opłacalna dla posiadacza, a kiedy dla nabywcy można zdefiniować trzy określenia opcji użyteczne przy podejmowaniu decyzji na rynku opcji:

1.    opcja jest w cenie (in the money) - z sytuacją tą mamy do czynienia gdy opcję opłaca się wykonać,

2.    opcja nie jest w cenie (out ofthe money) - jest to opcja której nie opłaca się wykonać,

3.    opcja jest po cenie (at the money) - w przypadku tej opcji cena wykonania jest równa bieżącej cenie instrumentu bazowego.