78131 skanowanie0073 (7)

Krosna — Sanoka służyłoby zarówno ruchowi turystycznemu. Jak i karpackiej aglomeracji mitjsko-przemysłowej.)

Wydaja się, że do obsługi najważniejszych przewozów międzyregionalnych wystarczyłoby około 25 portów lotniczych, źródłem i celem większości przejazdów są bowiem wielkie miasta, okręgi przemysłowe i regiony turystyczne. Nowe porty lotnicze nie musiałyby odpowiadać warunkom technicznym portów międzynarodowych, gdyż do obsługi ruchu wewnętrznego wystarczyłyby mniejsze samoloty o krótkiej drodze rozbiegu i lądowania. Tak gęsta sieć lotnisk umożliwiłaby także przejęcie przez transport lotniczy międzyregionalnych przewozów poczty, co przyspieszyłoby znacznie Jej obieg. Obecnie samolotami przewozi się pocztę tylko między pięcioma portami lotniczymi Polski.

Polskie linie lotnicze w końcu 1975 r. eksploatowały 39 samolotów. Były to wyłącznie nowoczesne samoloty produkcji radzieckiej typu n-18, An-24, Tu-134 i 11-62. Stare samoloty typu 11-14 zostały ostatecznie wycofane w 1972 r. Ogólna liczba miejsc w molotach w 1975 r. wynosiła 3126. Na czoło naszej floty powietrznej wysuwa się 6 wielkich samolotów Ił-62 („Kopernik", „Kościuszko”, „Chopin", „Pułaski" i „Sienkiewicz"). Pod względem liczby samolotów Polskę wyprzedzają jednak prawie wszystkie kraje Europy.

Również w przewozach pasażerów i ładunków polski transport lotniczy znajduje się na Jednym z ostatnich miejsc w Europie, ustępując nawet Grecji, Irlandii i Portugalii. Wskazuje to na możliwości i potrzeby dalszego rozwoju komunikacji lotniczej, która powinna przejąć większość międzynarodowych przewozów pasażerskich, a także znaczną część przewozów międzyregionalnych, zwłaszcza w dalekich relacjach, niedogodnych do obsłużenia transportem lądowym. Będzie to tym (niniejsze, im bardziej będzie rosła cena czasu w naszym życiu społeczno-ekonomicznym.

SIEĆ RUROCIĄGÓW I SIEĆ PRZESYŁOWA ENERGII ELEKTRYCZNEJ

Rtdujt Iłeci i lek Do niekonwencjonalnych zaliczamy te rodzaje transportu, w któ-^r*^łw4J    rych nie występują pojazdy, lecz ładunek przemieszcza się ruro

ciągiem lub przewodem. Używa się również określeń „transport przewodowy", „przesyłowy" lub „specjalny". Specyficzną cechą 148    tego transportu Jest to, że każda sieć służy tylko Jednemu rodzą-

jowi ładunku. Transport ten nie ma więc charakteru publicznego, nie świadczy usług różnym klientom, lecz pracuje na potrzeby Jednej gałęzi przemysłu, obrotu towarowego lub gospodarki komunalnej, które z kolei mogą rozprowadzać dany produkt wśród indywidualnych odbiorców.

Początków transportu rurociągowego można upatrywać w wodociągach, zaopatrujących niektóre miasta w wodę Już w starożytności i wiekach średnich. Właściwy rozwój transportu rurociągowego na odległość nastąpił dopiero w drugiej połowie XIX w., do czego przyczyniły się:

1)    rozpoczęcie eksploatacji ropy naftowej i konieczność przesyłania jaj z rozproszonych pól naftowych do rafinerii, portów lub stacji kolejowych,

2)    rozwinięcie na dużą skalę produkcji gazu koksowniczego i świetlnego oraz przesyłanie ich do coraz odleglejszych odbiorców,

3)    deficyt wody, który wystąpił w niektórych miastach i okręgach przemysłowych w wyniku ich żywiołowego rozwoju; spowodował on konieczność dostarczania wody rurociągami z dużej odległości,

4)    postęp techniczny w produkcji rur 1 pomp, który umożliwił przesyłanie cieczy i gazów na odległość nawet setek kilometrów, niezależnie od ukształtowania terenu.

Ryg. II

Sieć rurociągów. Rurociągi do prze-ty tania: 1—ropy naftowej I produktów naftowych. S — gazu ziemnego, ś — fata niejakiego I

koksowniczego.

4 — wody; •—obszary wydobycia gazu ziemnego; 6—koksownio ZrOSiec Opraw* nn mmm.

149