84349 sr6

/-

i «« sklejania papieru, do mydlą. Sosna 100-letnia daje ł jf ^ do 16 kg smoły.

* .-*V * I’ ¹    Z sosny otrzymujemy wiele produktów. Osta-

» tnio z miazgi sosnowej otrzymano nawet namiastkę > wanilii — wanilinę.

r*CL    •* Ale nas w tej chwili interesuje sosna jako

źródło witamin, gdy zbraknie innych zielonych . / wl \ roślin.

I n \ W słoneczny zimowy dzień weźcie narty i po * - \ipuszystym śniegu jedźcie do lasu. Wędrówka w legie zimą to wędrówką po królestwie baśni.

Cisza, wokoło lśnią brylantowe gwiazdki śniegu. Oto sosenki. z których łatwo odłamać można gałązki okryte igliwiem.

Igliwie sosny — to nie „wiecznozielone" liście; pozostają na drzewie tylko dwa do trzech lat. Igły. czyli listeczki sosny przystosowane są całą budową do oszczędnego wyparowywania wilgoci, szczególnie w zimie; mają one małą powierzchnię i pokryte są żywicznym naskórkiem o niebieskawym woskowym nalocie.

Dla otrzymania napoju witaminowego najlepiej użyć młodego jednorocznego igliwia, które zawiera mniej gorzkich, żywicznych substancji. W igliwiu zimowym mamy więcej witamin niż w letnim. Igliwie wraz z gałązkami można w zimie przechowywać około dwóch miesięcy pod śniegiem, a w mieszkaniu w dzbanku z wodą, jak kwiaty. W tym ostatnim wypadku witaminy przechowują się tylko miesiąc. W mieszkaniu, bez wody — igliwie traci witaminy po dwóch dniach. Przygotowuje się napój z igliwia w sposób następujący: umyte igliwie w ilości 50 g (dzienna dawka dla jednej osoby) rozciera się w porcelanowym mo-

żdzierzu, zalewa dwoma lub trzema szklankami wody przegotowanej i nastawia na dwie godziny w miejscu ciemnym i chłodnym. Nalewkę należy przecedzić i pić ją od razu. gdyż pozostawiona dłużej traci witaminy. Igliwie gotowane i roztarte daje włókna-niteczki, zwane ..wełną sosnową**, z której wyrabio się ciepłą bieliznę.

Jedna szklanka napoju K igliwia zawiera tyle witaminy C. co szklanka soku pomidorowego, a pięć razy więcej niż tak ceniony przez podróżników sok cytrynowy. Pijcie więc napój z igliwia! Pamiętajcie też. że prawdziwi Robinsonowie, którzy dobrze znają przyrodę, mogą uniknąć tarapatów i nawet w zimie w lasach północnych zasypanych śniegiem znajdują namiastkę cytryny.

\