25201 Werbalna 0

280    9- JJtoMjJJCp intBfptftowlni

nie mówmy odbierać łnaych rak Hafnie, jak mim się wydaje (Zalo/ciuc ^ . formułujemy pozytywne łub negatywne wrażenia na tćrnnt innych, nie fn„_w ' po sobie poznać, co o nich myślimy. Dlatego inni nic zawsze <i,in im,_{n (} y informacje zwrotne, co sprawił, ie nic zdajemy sobie sprawy / ogi nmc/efi ,j' komunikacji (Zalo/emc A). I tego powodu. często nic wiemy, czy mm r, " prawdę.ci) nic (Zało/eiuc 9) alboczy nas (ubij) (Założenie 4). ł'o/a tym, pr>_rlll ' że ludzie posiadają wiele różnych Ja a my nie zawsze umiemy tnifirie (hImJ' uczucia, nie możemy widzieć świata w raki sposób, w piki widzą go inni iZalo/*,^ Tę iło/onow odzwierciedlają także związki międzyludzkie. W miarę jak _n,J bliskość między dwojgiem ludzi, rośnie także ich wzajemna zależność od często sprawia, że trudniej radzą sobie w związku (Założenie 7). Poro/uin*,^ aę w sposób jasny i trafny daje tyle samo okazji na odkrycie różnic, co i podofo^ między sobą. Zwiększa to szanse pojawienia się konfliktu (Założenie 8/ o, relacje z ludźmi mogą być kłopotliwe, potrzebujemy wielu różnych związków międzyludzkich w życiu. Relacje z bliskimi i przypadkowymi mają istotny wpływ na to, jak się czujemy i zachowujemy (Założenie 9). Wrty^ choć dla komunibcji ważna jest motywacja, sama motywacja nie gwarzy miągnięua celów (Założenie 10). Jak widzisz, kompetencja w komimibfji _ru-_b od motywacji, wiedzy, zdolności oraz. kontekstu.

Ten rozdział dotyczy komunikacji interpersonalnej oraz motywy ₀ komunikowania się W Rozdziałach 9 i 10 przedstawiono bardziej szcznóU* pozostałe komponenty kompetencji w okresie komunikacji intcrpei^n^j wiedzę i umiejętności Pierwszym krokiem do zrozumienia, czym jest ta kompen (ja, jest zdefiniowanie komunikacji interpersonalnej.

8.2. Czym jest komunikacja interpersonalna?

Komunikacji interpersonalna jest procesem wymiany znaków i/Iub synbeć kiure nabierają /nac/enia w kontekście interakcji kilku osób. Ta definicji ląm w sobie kilka cech komunikacji interpersonalnej, które odróżniają ją od komunikacji w innych kunitkaath A zainn konranikacja interpersonalna li jot proc ho-, wymiany. (2) składają aę na mą znaki i symbole, (B) twórzy Znaczenia, (4) pnrism w micrakcjj. (5) wymaga obecności niewielu'⁴ osób. (6) jest relacyjna, (7) przyemu wę do powstawania związków międzyludzkich oraz (8) przebiega etapami.

8,2.1. Komunikacja interpersonalna Jest procesem wymiany

Z Rn/<l/ulu I wiesz, że komunikacja jat procesem wymiany. Oznacza ca a w proces ten wtąr/cw i zarówno nadawcy, jak i odbiorcy.■. Koiminlkórp iuicrpciłonalni pi procesem, co o«ur/a. żr w miarę trwania komunibcji. owU

Nj unmir M AlUor/j wyniWnlają tZwiność dwńrti ot6b |«ko kryterium dr&w kiNiamk«)t IWrtjwrSwalMj, Wx rtniri» Vit (foypb rad nauk.)

poroiumirw.ifirc «ę wpływ,»j.| na ncbir nawzajem. Jc/cli komunikat partnera interakcji nie wpływałby na twoje myśli. uczucia, czy rachowania, to trudno byłoby u/n;n . /c Komunika p miała w ogóle micjice. A zatem komunika* p mterprrvinalrui musi być dwukierunkowa, tak aby możliwe było udzielanie t przyjmowanie infunnurji zwrotnych przez wszystkie uczestniczące w niej osoby-

8.2.2.    Na komunikację interpersonalną składają się znaki

I symbole

Podobnie jak na każdy rodzaj porozumiewania się, na komunikację iniCr* personalną składa Kię wymiana znaków i symboli. Jak wspomniano w Rozdziale 4. znaki si| działaniami lub reprezentacjami, które mają bezpośredni związek z tym. do czego się odnoszą. W odróżnieniu od znaków, symbole oznaczają lub odnoszą się do czegoś innego. Na przykład, jedząc w restauracji, widzisz kogoś, kto uie może oddychać, zaczyna sinieć i łapie się za gardło. Ta osoba nie próbuje intencjonalnie sformułować komunikatu, lecz po prostu się dławi. Wykonywane przez nią czynności są znakami fizycznej dolegliwości, a ręce przy gardle bezpośrednio odnoszą się do problemu- Jednak przypisujesz znaczenie tym czynnościom i odbierasz komunikat o tym. że osoba ta potrzebuje natycluniastowej l>omocy. Jeśli natomiast ta sama osoba szybko napisałaby •.dławienie” na serwetce i pokazała ją komuś lub gdyby tylko wskazała na swoje gardło, nic chwytając «ę za nie, wskazanie lub napis byłyby symbolami użytymi intencjonalnie, aby odnieść się do czegoś innego niż te symbole same w sobie.

8.2.3.    Komunikacja interpersonalna tworzy znaczenia

Aby symłKile i znaki były w ogóle ważne, muszą nieść jakieś znaczenie. Znaczenie jest podstawą komunikacji. Bez niego komunikacja nic istnieje. Jak. dowiedziałeś się z Rozdziału I. znaczenie jest interpretacją, którą ktoś przypisuje komunikatowi. Interpretacje te nie są zawarte w samym komunikacie. To komunikacja interpersonalna odgrywa aktywną rolę w nadawaniu sensu komunikatom na podstawie kultury, w której żyją osoby w nią zaangażowane, poczucia czasu, relacji między tymi osobami, celów oraz sytuacji, w której komunikat jest odbierany.

I*rzypisywanic znaczenia, tak jak i komunikacja, jea procesem. W jego skład wchodzi interpretowanie poznawcze i emocjonalne, a interpretacje ewoluują w czasie. Kiedy za pierwszym razem słyszysz: .Kocham cię" od kogoś, z kim dopiero od niedawna jesteś w związku, prowadzi cię (o do stworzenia wiciu różnorodnych poznawczych interpretacji dotyczących tego, w jakim momencie związku jesteście i dokąd on zmierzu. To wyrażenie jest interpretowane także na poziomie rttiucjoti.tlnyui: możesz t/.uć się podekscytowany, niespokojny, pełny nadziei czy radosny. Miesiąc później maomic tego wyrażenia może być całkiem inne Możesz dojść do wniosku, że ta druga osoba rozumie słowo „kochać” inaczej niż ty.