77 (146)

MIOLOGIA 87

Ryc. 55. Pęczek tylny (grzebieniowy) mięśnia naramiennego [m. deltoideus)

Bark badanego jest ustawiony w odwiedzeniu pod kątem 90'. a łokieć zgięty. Należy wywierać opór tak jak na rycinie obok, w części tylnej i dolnej ramienia powyżej łokcia, polecając badanemu cofać ramię w płaszczyźnie poziomej. Podczas tego ruchu, wykonywanego wbrew oporowi stawianemu w tylnej części barku, można zobaczyć lub wymacać masę mięśniową, którą na rycinie wskazują dwa palce badającego.

Ryc. 56. Pęczek środkowy (barkowy) mięśnia naramiennego (m. deltoideus)

Pozycja wyjściowa jest taka sama jak powyżej. Na rycinie obok kciuki badającego oddzielają pęczek środkowy (1) od pęczka przedniego (2) i tylnego (3). Czynnością do wykonania przez badanego jest odwodzenie ramienia, swobodne lub wbrew oporowi. Uwaga: Mięsień naramienny okrywa staw topatko-wo-ramienny, od którego oddziela go duża kaletka maziowa (bursa subdeltoidea).

Ryc. 57. Pęczek przedni (obojczykowy) mięśnia naramiennego (m. deltoideus)

Bark badanego pozostaje przez cały czas w odwiedzeniu pod kątem 90' przy zgiętym łokciu. Na rycinie obok badający uchwytem dwoma palcami uwidocznia granice pęczka przedniego. Badany ma za zadanie wysunąć bark do przodu, wbrew oporowi stawianemu przez badającego.